Zwangerschapsdagboek van Sophie: 4 weken oud

In deze serie vertelt Sophie hoe het met haar gaat tijdens de zwangerschap van haar tweede kindje. Lees mee over haar kwaaltjes, voorbereidingen en alles wat haar bezig houdt.

Hoe gaat het na de bevalling?

Na de bevalling

Na de bevalling (maandag) moest ik nog twee nachten in het ziekenhuis blijven. Gelukkig kon Lionel onverwachts blijven slapen. Althans, de eerste nacht. De tweede had ook gemogen, maar onze oudste zoon heeft ook zijn aandacht nodig en we besloten dat hij dinsdag naar huis zou gaan. Zodra ze konden kwamen mijn ouders, onze zoon en later Merel en June die eerste dag nog langs om hem te bewonderen.

Dinsdag verwijderden ze mijn infuus, inclusief morfine, en het katheter. Ik mocht gaan douchen en weer normaal plassen. Uit de dagelijkse controles kwamen gelukkig geen bijzonderheden. Later op de dag kwamen Lionels moeder en opnieuw onze oudste langs. Het is zo bijzonder: vanaf het eerste moment geeft hij alleen maar liefde aan zijn kleine babybroertje. Blij dat het zo gaat, het blijft vooraf toch afwachten hoe het allemaal loopt.

Weer naar huis en het gevecht met de borstvoeding

Na alle controles ontvingen we woensdag de ontslagbrief. Weer lekker naar huis! Ik kreeg wel een recept mee voor de apotheek voor ijzertabletten. Iets minder leuk: ons zoontje bleek bij het weegmoment te veel afgevallen. Ik geef nog borstvoeding, maar moet nu gaan kolven en bijvoeden zodat hij voldoende voedingsstoffen binnen krijgt.

Ik vind het lastig. Voor de bevalling had ik al bij Lionel aangegeven dat ik niet elke voeding wil kolven en dat ik borstvoeding blijf geven. Het vraagt simpelweg te veel van mijn lichaam, zeker omdat ik ook nog aan het herstellen ben van de operatie. Bovendien was onze oudste toen ook afgevallen. Zoveel dat ik bijna geobsedeerd bezig was met voeden en daardoor onvoldoende rust kreeg. Dat wil ik niet nog een keer. Maar het ziekenhuis gaf een aantal flesjes bijvoeding mee en het advies een kolfapparaat te huren. Omdat ik nu niet zomaar kan stoppen, moest ik wel.

Een fijn begin van de kraamtijd

De kraamhulp stond thuis voor de deur. We konden meteen kennis maken in het uurtje dat ze aanwezig was. Ik ging ook naar boven en het oplopen van de trap ging gelukkig goed. Komende dagen blijf ik lekker boven om mijn lichaam zoveel mogelijk rust te geven. We besloten ook om geen bezoek te ontvangen vandaag en morgen: de overgang van het ziekenhuis naar huis was behoorlijk intensief.

De geboortekaartjes kwamen donderdag binnen en we hebben ze meteen verstuurd. Heeft iedereen ze voor het eind van de week binnen.

Eerste kraambezoek

Vrijdagmiddag en -avond kwam de eerste officiële kraamvisite: Merel met de kinderen en ’s avonds mijn zwager en zijn vriendin. De dag erna mijn ouders en onze beste vrienden met hun zoontje en zondag mijn schoonzus, andere zwager en aanhang.

Een druk weekend. Ik merk dat de bezoeken veel energie vergen. En waar je misschien zou denken dat als je de hele tijd in bed ligt, je de wereld aankan, valt het behoorlijk tegen. Een uurtje bezoek maakte dat ik de rest van de dag moest bijkomen – zowel geestelijk als lichamelijk.

Zondag ben ik wel voor het eerst deze week even beneden geweest. Zo fijn om heel even uit de slaapkamer te kunnen – al was ik ook heel blij weer terug te zijn. Ik probeer mijn rust te nemen door elke dag in ieder geval een uurtje overdag te slapen, anders zouden de slapeloze nachten wel heel erg gaan opbreken.

Een week

Vandaag is onze jongste een week oud. Hij groeit rustig in zijn eigen tempo en slaapt nog steeds erg veel. Zijn voedingen zijn van acht naar zeven per dag gegaan, met meer inhoud per fles. Hij nam de afzonderlijke flesjes niet allemaal.

Fijne bijkomstigheid is, mits het gunstig uitkomt, we kunnen slapen van 00.00-04.00 uur. Verder geniet hij enorm van alle aandacht en is een speentje voldoende om zijn rust te vinden tussendoor. Hij is er gelukkig niet van afhankelijk, maar ik ben blij dat het hem helpt.

Verloskundige op bezoek

De verloskundige is donderdag, zaterdag en maandag langs geweest. Aanstaande woensdag zal ze ook een bezoek brengen om te kunnen overleggen met de kraamverzorgster hoe het nu gaat en om eventueel tips te kunnen geven over de voeding.

Dinsdag kregen we het BSN-nummer van onze zoon en ik heb hem meteen aangemeld bij de zorgverzekering. Meteen een goed moment om alle andere verzekeringen nog eens na te lopen, maar de meeste dingen stonden gelukkig al op een meerpersoonshuishouden.

Afscheid van de kraamzorg

Na tien dagen was het tijd om afscheid te nemen van de kraamverzorgster. We gaan de goede hulp missen, maar het is ook fijn om weer tijd met elkaar te gaan doorbrengen. Ik merk dat we geregeld de vraag krijgen wanneer mensen kunnen langskomen.

Superlief en fijn, maar ik merk eigenlijk dat ik nog niet veel bezoek aankan qua energie. Daarom besluit ik er bewust op te letten dat ik ook dagen vrij laat voor ons vieren – echt even tijd met het gezin.

Intake consultatiebureau en hielprik

’s Middags kwam er iemand van het consultatiebureau lang om de hielprik en gehoortest af te nemen. Overmorgen komt er een andere medewerkster voor de intake. Ik ben blij dat ze thuiskomen dit keer: vorige keer moesten we langsgaan op het consultatiebureau en dat vroeg simpelweg te veel van mijn lijf.

Eerste wandeling

Vandaag, de elfde dag, ben ik voor het eerst naar buiten geweest. En al was het een rondje van een paar honderd meter, het was zo fijn om buiten te zijn! Hopelijk lukt het morgen om een stukje verder te lopen.

Intake consultatiebureau

De intake van het CJG gebeurde aan de hand van een vragenlijst over mijn bevalling en de ontwikkeling van ons zoontje. Uiteraard is het ook voor het consultatiebureau een gelegenheid om een kijkje te kunnen nemen bij mensen thuis en te zien hoe ze omgaan met de kinderen. Ze wogen ons zoontje nog een keer en gelukkig is hij weer aangekomen.

Twee weken

Inmiddels is onze zoon twee weken oud. Hij slaapt nog steeds veel en drinkt keurig zijn flessen leeg. Ik moet wel zeggen dat ik het persoonlijk lastig vind in te schatten wanneer je de inhoud van de fles kan verhogen. We gebruiken nu Nutrilon, maar ik las online dat huismerken net zo goed zijn. Dat gaan we de volgende pot maar eens uitproberen: scheelt aanzienlijk in de kosten.

Langs de huisarts

Onze zoon heeft vieze oogjes. Vooral na het slapen: hij krijgt ze dan bijna niet open. Volgens de verloskundige is het een ziekenhuisbacterie en zijn de klachten gemakkelijk te verhelpen met een zalfje. De huisarts vertelde echter dat het een infectie is en nam een kweekje af (waarbij we alleen bericht krijgen als er iets mis is). Een zalfje zou juist kunnen zorgen voor een oogbeschadiging. We maken het voorlopig dus maar gewoon schoon met een watje en water, wrijven richting de ooghoek. Hopelijk is het snel over.

Bewust een rustige week

Deze week hebben we weinig afspraken gemaakt, zodat we vooral met elkaar kunnen genieten en kleine uitstapjes kunnen maken. Deze beperken zich vooral tot de supermarkt en kleine rondjes, maar als ik kijk wat ik nu allemaal weer kan ben ik erg tevreden.

Ik voel de wond nog licht. En als ik te veel doe, merk ik het ook, maar rust helpt dan goed. Ik heb de pleister verwijderd en het ziet er mooi uit. De huid is alweer aan elkaar gegroeid. Verder heb ik nog wel wat bloedverlies, maar minimaal.

Drie weken

Lioenl moest weer aan de slag deze week, al was hij dinsdag meteen weer vrij omdat zijn ouderschapsverlof direct is ingegaan. Donderdag heb ik mijn oudste zoon van de peuterspeelzaal opgehaald, door de stromende regen. Aangezien ik nog geen auto mag rijden (de eerste zes weken ben je niet verzekerd), moest ik wel. Ik ben meteen even langs mijn oude groep gegaan en de kinderen kennis laten maken met onze baby.

Grenzen aftasten

Deze week werd een afwisseling tussen veel lopen en (te)veel doen en goed rusten op de bank. Gelukkig was het slecht weer, waardoor het ook niet uitnodigend was om veel te doen buiten. Ik merk wel dat ik graag weer alles wil kunnen. Afgelopen vrijdag was een vriendin zo lief om even te stofzuigen. Zo fijn! Al zijn dat ook de dingen die je het liefst zelf zou doen.

De flessen zijn qua inhoud verhoogd: inmiddels krijgt hij 165 ml van de biologische voeding van de supermarkt. Stuk goedkoper en vooralsnog geen verschil qua ontlasting.

Morgen is hij alweer 4 weken. De weken zijn voorbij gevlogen, zo snel dat er veel langs me heen is gegaan, maar tegelijkertijd geniet ik extra veel. Ook omdat ik weet dat dit de laatste is mag het best wat langzamer gaan voor mijn gevoel.

Ik wil alle lezers bedanken voor het meelezen, de adviezen en positieve reacties die ik heb mogen ontvangen!

Liefs,
Sophie

Lees de andere delen van het zwangerschapsdagboek

Sophie

Ik ben Sophie (35), getrouwd met Lionel, moeder van twee geweldige zoons (6 en 3). Voor De Mamagids schrijf ik over mijn werk als juf in het Jenaplanonderwijs, het leukste speelgoed en lekkere recepten voor lastige eters. En natuurlijk af en toe over het leven als vrouw in een mannenhuishouden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven