In deze serie vertelt Sophie hoe het met haar gaat tijdens de zwangerschap van haar tweede kindje. Lees mee over haar kwaaltjes, voorbereidingen en alles wat haar bezig houdt.
Update 36 weken zwangerschap
32 weken: babyborrel en nieuws
Afgelopen zaterdag zat de tuin vol met vrienden van ons allebei. Als verrassing kregen we namelijk een babyborrel (barbecue). Iedereen had iets lekkers gemaakt en daarnaast werden wij en ons zoontje verwend met cadeaus. Wat een rijkdom om zoveel liefde te mogen ontvangen!
Maar andersom hadden we ook een speciale verrassing! Afgelopen mei zijn Lionel en ik namelijk in het bijzijn van een aantal familieleden in het geheim getrouwd. Eigenlijk meer om praktische redenen, maar niet minder bijzonder. De aanwezige gasten wisten het dus nog niet. Onze schoonzus had een prachtig filmpje van deze dag gemaakt dus dat konden we mooi laten zien aan de gasten.
Met een smoesje lokten we ze naar binnen en speelden daar de video af. De reacties waren zo lief en mooi! En nu kunnen we er bovendien eindelijk normaal over praten, aangezien het geheim houden best lastig werd. En een groot feest komt nog wel! Hebben we iets om naar uit te kijken.
Week 33: controle bij de verloskundige
Op dinsdag hadden we weer een controle bij de verloskundige. Ze mat mijn bloeddruk en luisterde naar het hartje van de baby. En gelukkig, ik hoefde dit keer niet op de weegschaal. De verloskundige waar ik vandaag bij was, is zeer ervaren. Dat merkte ik meteen aan de manier waarop ze voelde hoe de baby ligt. In één keer constateerde ze dat hij al is ingedaald. Volgende week heb ik nog een echo en daarna wordt alle zorg overgenomen door de gynaecoloog.
Week 34: de echo en twee blunders
Ondanks dat het de laatste keer bij de verloskundigenpraktijk was, kregen we het voor elkaar opnieuw te laat te komen. Na een uitgebreide maaltijd bij McDonald’s moesten we namelijk nog even boodschappen doen. We hadden 25 minuten en ik dacht niet veel te hoeven halen, maar kennelijk toch wel: we kwamen 5 minuten te laat aan.
Eenmaal daar stonden we voor een dichte deur. Na een paar keer aanbellen, pogingen om hem telefonisch te bereiken en uiteindelijk kloppen op het raam, kwam de echoscopist. Ik wandelde snel achter hem aan om ons laat komen goed te maken. Maar om het nog gênanter te maken, zaten er ook al mensen binnen te wachten. Oeps! Twee blunders in een kwartier.
De echo zelf was in orde. Het enige puntje van aandacht is dat de buik van ons kindje boven het gemiddelde is. Maar omdat het sinds het begin van de zwangerschap zo is, hoeven we ons geen zorgen te maken. Wel werd ik de dag erna door de verloskundige gebeld om ons te informeren: als ik kies voor een natuurlijke bevalling, word ik ingeleid rond 38 weken in verband met het buikje. Dat is het enige risico. De baby is verder dus ingedaald, alleen ligt het hoofdje nog niet helemaal goed.
Hitte
Nu ik bijna 34 weken zwanger ben, besef ik hoe blij ik ben dat mijn verlof al is ingegaan. Als ik met deze hittegolf en bijbehorende tropische temperaturen had moeten werken, zou ik het niet volhouden. Die hete nachten maken het natuurlijk ook niet beter.
Daarom heb ik de airco van mijn werk opgehaald. Alle trucjes hielpen namelijk maar kort: fles bevroren water voor de ventilator, warm douchen, koud drinken, een bad. Verder begin ik vocht vast te houden en had ik vannacht meerdere keren kramp.
Week 35: intake bij de gynaecoloog
Onze afspraak in het ziekenhuis draaide voornamelijk om de bevalling. Na de echo hadden we het gesprek met de gynaecoloog: wat zijn de mogelijkheden, welke voors en tegens zijn er bij een natuurlijke bevalling en aan welke termijn kunnen we denken?
Hoewel het gesprek zelf natuurlijk heel persoonlijk was, wil ik wel een aantal dingen met jullie delen. Zo deelde de gynaecoloog niet dat ik met 38 weken moet bevallen. Ze zei dat er geen haast bij is en dat we het gewoon aankijken per afspraak. De kans is dus groot dat ik kan bevallen tot en met 41/42 weken. De echo zag er bovendien goed uit en het gesprek voelde ook heel fijn.
We hebben verder een plan gemaakt over het verloop. In elk geval heb ik een vervolgafspraak met 36 weken en vertelde ze me over de voors en tegens. Het geeft rust. Ik heb veel meer een beeld van waar ik rekening mee kan houden.
Kraamhulp
Het is momenteel behoorlijk druk bij de kraamzorg: niet alleen vanwege de vakantie, maar er worden ook een heleboel baby’s verwacht in augustus en september. Daardoor werd het gesprek een uur verzet.
De reden dat we weer een intake hebben bij onze tweede is dat we dit keer voor een andere organisatie hebben gekozen dan bij onze zoon. Normaal gesproken hebben ze alle gegevens al. We namen alles door: medische gegevens, onze voorkeuren (bevalling, voeding) en kregen het boek voor de kraamhulp straks – waarin ook voor ons aanvullende informatie in staat. Gelukkig hoefde ze nog niet te kijken naar de babykamer, aangezien die nog niet helemaal af is.
Op klossen
We moeten het bed in orde gaan maken: minimaal 80 centimeter hoog vanaf 37 weken in verband met de arbo-afspraken. Verder moeten we een thermometer aanschaffen met flexibele punt en dan zijn we van alles voorzien.
Week 36: afrondende, laatste fase is ingegaan
Ik merk aan mezelf dat ik in de laatste fase van de zwangerschap zit en ben echt bepaalde dingen aan het afronden. Het ontwerp voor het geboortekaartje was al af, maar nu heb ik ook de enveloppen geschreven en postzegels geplakt.
Enige nadeel van een eigen ontwerp is wel dat je de gegevens pas kan aanpassen wanneer je thuis bent – in ons geval als de baby al drie dagen oud is. Dan moet het nog worden gedrukt, gevouwen, in de envelop gestopt en op de post. In de praktijk betekent dat dus dat iedereen met een beetje geluk na anderhalve week het kaartje krijgt.
Inmiddels is de babykamer wel zo goed als af: alle spullen zijn inmiddels binnen. Dankzij de nesteldrang is het huis bijna volledig opgeruimd, zo ook de kasten. Ineens bekroop me namelijk de angst dat de kraamverzorgster straks alle kasten zou opendoen en zou schrikken van alles wat ze tegenkwam. Alleen de zolder hoeft nu nog te worden opgeruimd, maar aangezien daar normaal toch niemand komt heb ik nog even.
Nu het iets is afgekoeld, zijn de zwellingen door het vocht flink minder. Al merk ik wel dat ik rustig aan moet blijven doen. Af en toe begint mijn buik in de weg te zitten, maar op de pijn in mijn lies na heb ik weinig te klagen.
Voorbereiding op de bevalling: paniek
Afgelopen weekend had ik ineens een paniekaanval: ik besefte plots dat ik geen idee had wat ik moest doen wanneer mijn vliezen zouden breken. Bovendien drong tot me door dat ik bij een volgende keizersnee heel veel pijn zal hebben en bijna niet kan lopen. Ik kon even niet zo goed relativeren dat de baby er toch uit moet en dat het de eerste keer ook gewoon goed kwam. Gelukkig inmiddels wel weer!
Afgelopen zaterdag vierden we de verjaardag van ons zoontje. Hij is eigenlijk 20 augustus pas jarig, maar het weekend daarvoor viert June haar verjaardag en een week later zitten we nog maar twee weken voor de uitgerekende datum. Dat was dus geen optie. We kozen er wel voor het redelijk klein te vieren, alleen met familie en een aantal vrienden die heel dichtbij staan. Staat hij toch nog even in het zonnetje voor de baby er straks is.
De traktatie voor de peuterspeelzaal (als de baby geboren is én voor zijn verjaardag) liggen vast klaar. Hoef ik me daar in elk geval niet meer druk om te maken!
Heb of had jij ook zoveel last van nesteldrang in de laatste weken?
Lees de andere delen van het zwangerschapsdagboek
