Dit is misschien een vreemd artikel op een website over ouderschap, maar mijn doel met De Mamagids is om eerlijk te zijn. Om te laten zien dat je soms best even mag klagen en dat dit niets afdoet aan de eindeloze liefde voor je kind. Dat geldt eigenlijk ook al voor het moment dat je zwanger raakt: er kunnen veel meer dingen bij komen kijken dan alleen ‘simpel’ genieten. Om het taboe te doorbreken, schreef ik dit artikel. Omdat zwanger zijn nu eenmaal niet altijd leuk is, hoe dankbaar je ook bent voor het kleintje in je buik.
Geniet er maar van?
Een van de meest gehoorde reacties en felicitaties die je krijgt als zwangere vrouw is dat je er vooral van moet genieten. En met een beetje mazzel lukt dat ook. Maar ondanks dat je misschien intens dankbaar bent dat het (eindelijk) is gelukt. Ondanks het feit dat je je misschien schuldig voelt naar die vriendin toe die al maanden, zo niet jaren, probeert een kindje te krijgen – soms is zwanger zijn hartstikke zwaar en simpelweg niet leuk.
Het is niet heel populair om dat hardop te zeggen, maar wel belangrijk dat iemand het doet. Hieronder vind je 9 redenen op een rij.
Wanneer zwanger zijn niet altijd leuk is?
Als je alles uitspuugt wat je binnenkrijgt
Een beetje (ochtend)misselijkheid is de gemiddelde zwangere vrouw niet vreemd. Maar continu overgeven, niets binnen kunnen houden en door zo’n beetje alles geprikkeld kunnen raken? Dat is loodzwaar. Bovendien kan hyperemesis gravidarum (HG) zelfs leiden tot uitdroging. Kortom, ernstige misselijkheid is heftig om mee te maken en kan een behoorlijke stempel op je beleving van de zwangerschap zetten.
Channa: ‘Ik mis de misselijkheid absoluut niet, wat een verschrikking was dat! Oh en mijn bekkeninstabiliteit. Nee, ik vond zwanger zijn eigenlijk helemaal niet zo leuk, op de echo’s, eerste schopjes, et cetera na althans.’
Die intense vermoeidheid
In het eerste trimester voelt je lijf alsof er lood in zit. Dat je op de bank zit te peinzen of je nog energie hebt om even iets te drinken voor jezelf te halen. En dat je middagdutjes zou willen doen, alsof je maar een paar uur hebt geslapen vannacht. Laat staan als je ook nog moet werken overdag en het liefst bovenop je toetsenbord in slaap zou sukkelen. Soms vraag je je af of het nog goedkomt…
Als je enorme trek hebt in iets dat je uitgerekend nu niet mag eten
Zwanger en wel kan de intense trek je plots overvallen. Voor je ogen zweeft een bord met malse carpaccio, je kan wel een moord plegen voor een stuk brie, het liefst zou je je tanden nu in die leverworst zetten of toastjes beleggen met een vierdubbeldikke laag filet americain. En wat dacht je van een wijntje op een zwoele zomeravond? Of …
Hoewel zwaar natuurlijk relatief is en je best kan genieten van wat nog wel mag, is het soms gewoon afzien. Zeker als je ziet dat anderen van genot hun ogen even dichtknijpen bij de eerste hap of dat slokje ijskoud bier.
Marieke: ‘In verwachting zijn is fijn, maar de zwangerschap zelf vind ik verschrikkelijk. Misselijk, overgeven, zwangerschapsdiabetes, een beknelde zenuw (waar ik nog steeds last van heb anderhalf jaar verder), moeheid, mijn bekken, en …. Al het nare wat óók bij een zwangerschap hoort.’
Alles komt harder binnen
Je kan door alles ontroerd raken, zelfs de meest simpele dingen. Als je zwanger bent, komt simpelweg zo’n beetje alles harder binnen. Van nare nieuwsberichten tot die ene scène uit je favoriete romantische komedie en zelfs een reclame. Het enige dat je kan doen is eraan toegeven dat je af en toe een emotioneel vergiet bent en/of heftiger uit je slof schiet. Je kan er niet zo veel aan doen. En dit is de enige keer in je leven dat je een goed excuus hebt om die irritante collectanten met hun tablet of opdringerige callcenters iets te assertief op hun plek te zetten. Misschien moet je er maar het beste van maken…
Wanneer je iets op de grond laat vallen
In het begin gaat het nog prima (zolang je je schoenen nog zelf kunt aantrekken en je veters kan strikken, die periode vooral). Maar dan komt de dag dat je per ongeluk iets laat vallen en merkt dat je eerst als een soort giraffe moet gaan staan: benen wijd, voorzichtig door je knieën en ongemakkelijk reiken. Dat je bijna zo’n papierprikker bij de gemeente wil gaan lenen.
Anita: ‘Wat ik niet leuk vond aan de zwangerschap? Dat alles op de grond valt. Echt alles. Om de haverklap! En dat ik dat met moeite op kon pakken met mijn tweelingbuik.’
Iedereen vindt iets van je (en vertelt je dat)
In het normale leven zijn anderen vaak vooral sociaal wenselijk. Van die terughoudendheid is niets meer te merken zodra je zwanger bent. Heb je slecht geslapen? Dan informeren ze al van ver of het wel gaat, want ‘je ziet er zo beroerd uit’. Ben je dikker dan het gemiddelde topmodel? Dan schertsen ze grijnzend of je zeker weet dat de verloskundige zei dat het er maar eentje is. En vinden ze je te slank? Dan vragen ze bot waar je de baby hebt gelaten.
Kortom, in een periode waarin je vol hormonen zit en misschien zelf ook moet omgaan met je lichamelijke veranderingen, wijst de buitenwereld je fijntjes op al je tekortkomingen (in hun ogen). Net zolang tot je maar gaat liegen en dikke lagen make-up opsmeert om te verdoezelen hoe rot je je voelt. En hoopt dat ze je na de bevalling in elk geval met rust laten methun stomme opmerkingen.
Vocht vasthouden is een crime
Een veel voorkomende kwaal is vocht vasthouden tijdens de zwangerschap. Met name je voeten hebben het flink te verduren. Dat kan ertoe leiden dat je je normale schoenen niet meer aan kan, je tenen eruit gaan zien als opgeblazen worstjes en je je voeten het liefst gaat verbergen. Bovendien maakt dit kwaaltje dat je je ook letterlijk zwaarder voelt, vermoeider en dat je steeds meer uitkijkt naar de bevalling.
Leonie: ‘De misselijkheid in het eerste trimester en het brandend maagzuur in het derde trimester kan ik echt missen als kiespijn. Vooral die laatste heeft mij behoorlijk wakker gehouden 😉’
Je bent op een gegeven moment aan huis gekluisterd
Voor de ene vrouw is het heerlijk: die rommelt wat aan tijdens de nesteldrang en geniet van het klaarmaken van haar babynestje. Andere vrouwen, die het liefst op pad gaan, zien de laatste weken van de zwangerschap als zwaar en soms eenzaam. Ze kunnen niet goed meer weg, zijn sneller vermoeid en minder mobiel. Dat kan behoorlijk frustrerend zijn. Je moet vaker om hulp vragen en dat voelt gewoon niet altijd fijn.
De bevalling start. Of niet? Of…
Dacht je dat je alles gehad had, komt de grootste ellende van allemaal de hoek omzeilen: je bevalling. Want wanneer is hij nu precies begonnen? Helaas is het een kwestie van afwachten. Misschien ben je al begonnen, wie weet zijn het voorweeën of ‘rommelt het’ gewoon. Je weet het meestal niet goed, zeker bij de eerste. En de eerste dag dat je denkt dat het begint, is nog niet zo’n ramp. Maar ergens op dag 2, 3 of 4 slaat de ergernis toe en wil je gewoon weten waar je aan toe bent.
Welke momenten uit de zwangerschap kan (of kon) je missen als kiespijn? Wat vind jij het minst leuk aan zwanger zijn? Of vind je het eigenlijk vooral heerlijk en zit je in een fijne bubbel?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Uitgelichte afbeelding ©Roquillo Tebar – Shutterstock