Deel 11 | En dan zet het onverwachts toch door

De dagen kabbelen een beetje voort in het ziekenhuis. Ik leef van maaltijd naar maaltijd, doe spelletjes, maak een legpuzzel en onderga talloze onderzoeken. Het is saai en tegelijkertijd voelt het alsof ik eindelijk kan bijkomen van de immens drukke dagen thuis. Even geen andere zorgen dan voorkomen dat dit kleintje écht veel te vroeg geboren gaat worden. Elke dag is er eentje en zolang hij of zij de 35 weken maar haalt.

Intussen rommelt er wel van alles. Ik verlies nog steeds af en aan vruchtwater, soms wat bloed. Ik heb zelfs een inwendige echo laten doen omdat ik krampen kreeg en het gevoel had dat ik eindelijk ontsluiting zou hebben, maar dat bleek loos alarm. Hoewel de baarmoedermond iets verder was verstreken dan vorige keer, zat hij nog steeds dicht. Jammer. Althans, dat de baby nog blijft zitten is natuurlijk prima, maar dit voelt toch een beetje als pijn ‘voor niets’. En dat is toch anders.

Die middag zijn Ro en de meiden op bezoek. Ik geniet van hun geklets, neem voor alle drie even een apart moment, maar richting het einde van het bezoekuur merk ik dat ik minder kan hebben. Ik neem wat afstand, Ro ziet het en besluit ze weer mee naar huis te nemen. Het avondeten smaakt me minder en uit voorzorg besluit ik toch nog maar even te gaan scheren. Tja, het is wat met dat ijdele gedrag van me haha. Alsof daar ook maar iemand oplet zodra je een baby naar buiten werkt.

’s Avonds val ik in een onrustige slaap, net als het meisje naast me. Ze voelt zich niet prettig, draait veel en kreunt van de pijn. Ongewild ben ik daardoor ook al snel wakker. Intussen voel ik krampen opkomen en gaan, maar – gezien mijn inwendige echo van de avond ervoor – ik denk dat het allemaal wel zal loslopen. Al dacht ik dat ook op een gegeven moment tijdens de bevalling van May en lag ze anderhalf uur later op mijn buik. In die zin is deze gedachte dus eigenlijk een goede graadmeer om professionele hulp in te schakelen.

Wanneer de verpleging een kijkje komt nemen bij mijn buurvrouw valt haar op dat ik rechtop in bed zit en actief aan het zuchten ben. ‘Volgens mij moet ik jou zo ook even komen controleren, als je dat goed vindt,’ zegt ze. Niet veel later lig ik aan een CTG, heb ik mijn lieve hulplijn Lisette allerlei foto’s gestuurd van het scherm en krijg ik enige duiding van de bergjes die corresponderen met de hartslag van onze baby.

Als ze nog wat later controleert hoe ik ervoor sta, blijk ik al 3-4 centimeter ontsluiting te hebben. Ik mag naar een verloskamer. Eigenlijk is het helemaal niet zo goed natuurlijk, want ik ga nog altijd te vroeg bevallen, maar ik voel een soort innerlijke jubelstemming. Het is zover! Ik mag ons kindje op de wereld gaan zetten.

Ik bel Ro, wat bijna mislukt door de zenuwen. De telefoon gaat over. Nog eens. En nog een keer. Ik begin te vloeken en ben bang dat hij op deze manier het hele feest straks nog mist. Van May en Nova beviel ik immers ook uiteindelijk snel. Terwijl ik voor de dertiende keer probeer hem te bereiken, berg ik wat spullen op en maak me klaar voor de volgende stap: de bevalling.

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven