Een persoonlijk artikel over de reden waarom ik begon met de minipil en waardoor ik hem ook na een paar weken gefrustreerd en met een noodgang de prullenbak ingooide. Geen hormonen meer in mijn lijf, dacht ik toen nog. Maar anderhalve week later testte ik positief en bleek vrijwel direct zwanger te zijn geraakt…
Anticonceptie na de bevalling: we kozen de minipil
We waren net een paar dagen thuis uit het kraamhotel, toen de huisarts op de stoep stond. Na het gebruikelijke bewonderen van onze kersverse wereldburger volgde de vraag of we al hadden nagedacht over anticonceptie. Ik wilde weten wat de mogelijkheden waren, vooral omdat ik wist dat je niet zomaar alles tijdens de borstvoeding kunt gebruiken.
‘Een optie is de minipil,’ gaf ze aan, ‘maar die moet je op gezette tijden innemen, anders is de werking niet gegarandeerd. Doordat deze pil alleen progestageen bevat, beïnvloedt hij je borstvoeding niet – in tegenstelling tot de reguliere pil met oestrogeen. De bijwerkingen zijn meestal minimaal.’ Dat klonk me als muziek in de oren. Zeker omdat mijn lichaam niet goed reageert op kunstmatige hormonen. En hoewel zo’n vast tijdstip in mijn geval niet altijd een succes is, zette ik nu braaf dagelijks mijn wekker om 19.15 uur. Alles voor die fantastische minipil, dacht ik nog enthousiast.
Wat doet de minipil precies?
De minipil bevat progestageen desogestrel. Dit is een synthetisch hormoon dat helpt zwangerschappen te voorkomen. In tegenstelling tot de normale pil bevat deze geen oestrogeen (wat de borstvoeding remt) en kan dus veilig worden gebruikt als je zelf borstvoeding geeft. Daarom schrijven veel huisartsen de minipil voor na de bevalling. Deze pil kent geen stopweek en dus slik je hem door tot je overstapt op een andere vorm van anticonceptie.
Waarom moet je de minipil innemen op gezette tijden?
Wanneer je afwijkt van de innametijd verliest hij zijn waarde. Je moet dus binnen 12 uur na een vergeten pil de dosis alsnog gebruiken en anders garandeert hij de werking niet meer.
Bijwerkingen van de minipil?
Een complete lijst vind je hier. De belangrijkste bijwerkingen:
- Gewichtstoename
- Hoofdpijn
- Libido verandert
- Misselijkheid
- Stemmingsveranderingen
- Tussentijds last van bloedingen (1 op de 4 vrouwen heeft hier last van)
- Wegblijven van de menstruatie
Let bovendien op met andere medicatie: de werking van de minipil kan daardoor worden beïnvloedt.
Het effect van de minipil? Ik werd hormonaler dan ooit
Zoals de meesten van jullie weten, nemen bloedingen na een bevalling normaal gesproken steeds verder af. Bij mij leken alle bijwerkingen uit de bijsluiter mijn lichaam over te nemen:
- Het vloeien, dat eigenlijk bijna over was toen ik startte met de minipil, verergerde tot het weer op het niveau zat van de tweede week na de bevalling
- Ik voelde me steeds misselijk
- Mijn hoofd bonkte dagelijks van de pijn
- Door de hormonen was ik niet meer te genieten voor mijn omgeving
Stoppen met de minipil
Bloedchagrijnig (hoe toepasselijk) gromde ik op een avond dat ik het helemaal zat was. Zonder overleg gooide ik de halfvolle strip in de prullenbak. ‘Onding, geeft alleen maar ellende!’ Ro keek behoorlijk opgelucht, waarschijnlijk omdat hij al wekenlang verkeerde in mijn hormonale gezelschap. ‘Volgens mijn berekeningen zou ik over anderhalve week ongesteld moeten worden, daarna kijken we wel voor iets nieuws.’ Nog anderhalve week om na te denken over het alternatief dat we zouden gaan gebruiken. Natuurlijk wisten we dat je volgens de bijsluiter direct vruchtbaar zou zijn na het stoppen, maar zo’n vaart zou het vast niet lopen. Ik gaf immers ook nog borstvoeding. (Ja, twee misrekeningen)
Van anderhalve week naar negen maanden
Ik hoor het mezelf nog zeggen: anderhalve week.
Met het weggooien van de minipil was ik natuurlijk direct weer zo vruchtbaar als het maar zijn kan, zo bleek. Die bewuste anderhalve week later wist ik diep van binnen dan ook nagenoeg zeker dat ik weer zwanger was. Of zouden het de hormonen zijn? Misschien beeldde ik het me in. Onze eerste test, een digitale, ging niet helemaal goed, maar de ‘normale’ des te beter: er verscheen een dikke paarse streep in het testvenster.
Alsof het lot ermee speelde, begon onze baby (net drie maanden oud) op dat moment te huilen. ‘Gefeliciteerd, geloof ik?’ stamelde ik. Ro omhelsde me. ‘Het komt wel goed!’ zei hij tegen me. ‘Echt, maak je niet druk, we redden het wel. Het lukt nu toch ook?’ Getroost en gesterkt door zijn woorden, glimlachte ik toen ik de test nogmaals bekeek. We liepen naar de babykamer, waar hij ons jongste meisje oppakte en knuffelde. ‘Je wordt grote zus,’ zei hij zacht.
En hoe verliep(en) jouw zwangerschapstest(en)? Wist je diep van binnen al dat je zwanger was of bleek het een grote verrassing? Heb je een soortgelijke ervaring met een zwangerschap die direct volgde op het stoppen met de minipil (of zelfs tijdens het slikken)? Laat het ons weten!
Wees de eerste om reactie te geven