7 dingen die ik niet begrijp aan mijn kinderen

Terwijl ik de titel typte, besefte ik dat er ongetwijfeld ook legio dingen zijn die zij niet aan mij zullen snappen. Hoe je geen favoriet kind hebt, bijvoorbeeld, en waarom zij ‘nooit’ gelijk krijgt en haar zus ‘altijd’. Maar daar gaat dit artikel natuurlijk niet over. Er zijn namelijk echt meerdere dingen die ik dus totaal niet snap aan mijn eigen kinderen.

Wat ik niet snap van onze kinderen

Waarom ze altijd exact op dezelfde vierkante centimeter moeten zitten

Als mijn man en ik dat doen zonder bijbedoelingen, zijn we elkaar ook binnen de kortste keren helemaal zat. Laat staan als je zussen bent en, vanuit het verleden behaalde resultaten bieden in dat geval wél garantie voor de toekomst, best had kunnen weten dat je dat niet langer dan twee seconden volhoudt. Ineens is de linkerkant het lievelingsplekje van de één en wil de ander er ook per se zitten. Waarom?

Waarom ze niet luisteren, maar wel horen

Deze behoeft misschien wat meer uitleg. Soms steek ik een preek af tegen mijn middelste dochters en begint de oudste van de twee ineens halverwege haar eigen verhaal. Als er iets is waar ik dan vervolgens nog giftiger van wordt, is dat het wel. “Nou, herhaal maar wat ik heb gezegd,” zei ik in het verleden – eigenlijk om haar te kunnen bewijzen dat ze haar aandacht erbij moet houden. En dan wist ze woord voor woord te herhalen wat ik had gezegd. Ernaar luisteren? Nee, dat gebeurde dan vervolgens weer niet. Gekmakend!

Wat zij verstaan als ik vraag of ze willen helpen met afruimen

Persoonlijk vind ik het belangrijk dat de kinderen leren dat we met zijn allen samenleven en dus ook allemaal een bijdrage moeten leveren – een zin die mijn eigen moeder nog weleens gebruikte en waar ik destijds een hekel aan had. Maar goed, er zit een belangrijke les in en die geef ik graag mee. Toch komt de boodschap nog niet helemaal aan. Terwijl ik een halve avondvierdaagse wandel (dichterlijke vrijheid; de keuken is op een meter afstand) tillen zij met moeite hun bord op of een kuipje boter. Toch verwachten ze alsnog een klein applaus, ‘want ik ben ook gewoon moe hoor!’

Waarom er altijd een weerwoord komt

Zijn het meisjes? (Of lijken ze gewoon te veel op hun moeder?) Ik weet het niet, maar als we iets aangeven, komt er vrijwel altijd een weerwoord en een, regelmatig goed onderbouwde, eigen mening achteraan. Echt, dat is absoluut een eigenschap die ik koester voor als ze later groot zijn. In de opvoeding soms wat minder.

Wat er nu zo leuk is aan verzamelspeelgoed

Denk aan LOL poppetjes, Mermaze of andere dingen die ze dan ineens móeten hebben. Ik zie onnodige plastic troep, geldverspilling die in de hoek van de kamer belandt, en ben volledig de verbinding kwijt met mijn innerlijke kind dat dit soort meuk waarschijnlijk ook fantastisch had gevonden.

Waarom ze alleen kunnen klokkijken als er wat te halen valt

Wij hebben een vast moment waarop ze iets lekkers mogen eten: drie uur snoepjestijd. Maar waar ze zich van de domme houden rond etenstijd, als we iets eten wat ze niet graag lusten, weten ze exact wanneer het drie uur is. Zonder uitzondering.

Wat er mis is met één keer mama per 5 minuten

Ik heb het er vaak met andere moeders over. De eerste keer dat je kindje mama zegt is zo’n magisch moment waarbij de tranen nog net niet over je wangen rollen. Maar de 100.000 keer daarna worden steeds vervelender. Met name het ge-mama als ze in een hyperactieve bui zijn en gewoon mama lijken te zeggen om het mama zeggen. Tot aan het moment toe dat je met een uit elkaar knallend hoofd vrijwillig extra rondjes door de supermarkt gaat wandelen om nog even niet naar huis te hoeven #truestory.

Wat begrijp jij echt niet aan je kinderen?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

©GaudiLab – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven