21 dingen die ik niet begreep tot ik moeder werd

Waarom mensen vrijwillig naar afleveringen van het Zandkasteel keken, dat schreeuwende kinderen niet altijd het gevolg zijn van een slechte opvoeding en waarom ouders zo moeilijk deden over slapeloze nachten (“heb je toch zelf voor gekozen?”) – er zijn wel 21 dingen die ik niet begreep tot ik moeder werd!

Wat ik pas begreep toen ik moeder werd

Hoe hard je je nachtrust nodig hebt om te kunnen functioneren (maar ook: wat je allemaal gedaan krijgt zonder slaap)

Voor ik kinderen kreeg, hield ik wel van een avondje uit. En ook tijdens zomervakanties met vriendinnen aan de Spaanse Costa’s en Turkse Rivièra sliepen we vrij weinig. Ik dacht, kortom, dat ik wel wist hoe het voelde als je weinig nachtrust hebt. Bovendien vond ik dat kersverse ouders zeurden: hoe zwaar kan het nu helemaal zijn?

Zoals wel vaker in het ouderschap: boy, was I wrong! Je leert je slaap en nachtrust pas echt waarderen wanneer je het niet meer hebt. Tegelijkertijd is het bewonderenswaardig wat je allemaal gedaan krijgt op een halve nacht.

Dat je vrijwillig Dora/Bumba/Peppa opzet (en ze vanzelf leuk worden)

Vroeger vond ik Dora verschrikkelijk en ik kon maar niet begrijpen dat ouders het opzetten voor hun kinderen. ‘Dan laat je het toch in eerste instantie niet zien? Zit je er ook niet aan vast!’ was mijn praktische gedachte.

Maar er is altijd wel een oma met goede intenties of een nichtje die nog wat dvd’s had liggen. Of een vriendje waarbij ze het zien, waarna ze er thuis dolenthousiast om blijven zeuren. De meeste ouders gaan vanzelf een keer overstag en voor je het weet zet je zelfs vrijwillig Masha en de Beer op.

Weet je wat het namelijk is? Soms heb je er alles voor over om je kindje even rustig te laten zitten. En of dat nou met dat verschrikkelijke Zandkasteel is, Dora en Diego of Ruby en Max – met stip de irritantste konijnen ooit trouwens – whatever works!

Waarom alleen naar de wc gaan (zonder omvallende vazen of schreeuwende kinderen) een luxe is

Wanneer je moeder wordt, ga je eigenlijk pas weer rustig naar de wc wanneer je kind in de de puberteit zit. Tot die tijd krijg je te maken met ijzige stilte (altijd verdacht!), ruzie, omvallende voorwerpen die met een eng harde bons neerploffen, peuters die hardop hun snode plannen delen… Als er een olympische medaille bestond voor snel plassen, dan zouden moeders die winnen. Gegarandeerd!

Dat al die andere moeders ook maar wat doen

Het lijkt vaak alsof die andere moeder alles voor elkaar heeft: opgeruimd huis, altijd geduld, vers gekookte groenten (elke avond weer), kinderen die braaf luisteren en nooit zeuren. Maar praat een keer met ze en je hoort allerlei verhalen. Wat ik wel leerde door de jaren heen is dat ieder huisje zijn kruisje heeft, ook in het ouderschap. We doen allemaal maar wat in de hoop dat onze keus de juiste is en dat onze kinderen daar niets aan over houden. Als je dat in gedachten houdt, voelt ouderschap ineens een stuk relaxter. Toch?

Waarom moeders vooral over hun kinderen praten

Als er iets is wat ik vroeger irritant vond, dan was het wel dat sommige ouders alleen maar over hun kinderen konden praten. Of erger: alleen maar positief waren. Nu snap ik het wel. Althans, dat je veel over de kinderen praat. Altijd positief niet trouwens, we zijn gewoon eerlijk. En bovendien: als onze kinderen zich precies volgens het boekje gedroegen en nooit vervelend deden, hadden wij als ouders niks meer te doen, toch?

Dat als iets een cliché is, dat vaak ook ergens op gebaseerd is

Ik kreeg altijd een beetje jeuk van geijkte clichés als: ‘Voor je het weet zijn ze groot’ en ‘Kleine kinderen, kleine zorgen – grote kinderen, grote zorgen‘. En nu strooi ik ze rond als pepernoten in de Sinterklaastijd. En wat dacht je van ‘geniet ervan’ tegen die hoogzwangere vrouw, terwijl ik de laatste weken zelf helemaal niet #genieten vond. Tja, dat is dus wat ouderschap met je doet.

Waarom ouders op tijd vertrekken bij een verjaardag

‘Je laat je kind toch niet dicteren hoe jij je leven invult,’ dacht ik.
‘Je bezorgt jezelf de volgende dag toch niet vrijwillig een dwars kind?’ denk ik nu.

Ligt misschien ook aan het karakter van je kinderen, maar die van ons varen wel bij rust, reinheid en regelmaat. Dus dat bieden we ze. Als we naar een feestje gingen, was 19.00 uur vaak wel de max toen ze kleiner waren. Het voordeel daarvan is dan weer wel dat we de volgende dag gezellige kinderen hebben. En dat is meer waard dan je denkt!

Dat je de eerste periode denkt dat het nooit meer goedkomt (en je overal schuldig over voelt)

Misschien ben ik nogal melodramatisch aangelegd 😉 Maar ik dacht in het begin weleens dat het nooit zou goedkomen. Je leven wordt overhoop gegooid als nooit tevoren: het ouderschap is enorm wennen. Ritme? Wat was dat ook alweer? En zelfs een kleine handeling als boodschappen doen voor die avond, blijkt met een baby erbij een enorme onderneming. Heb je wel genoeg luiers/billendoekjes/extra kleding/flesje voor de zekerheid/…? Duurde echt even voor ik daaraan gewend was en het schuldgevoel kon loslaten als ik op een cruciaal moment geen billendoekjes bij me had.

Hoe kort een slaapje van een uur duurt

Een uur is een uur zou je denken. Maar wanneer je ouders wordt verandert je perspectief van tijd compleet. Zo’n uur duurt bijvoorbeeld extreem lang wanneer je met je kind bij de huisartsenpost zit. Maar datzelfde uur lijkt nauwelijks vijf minuten te duren wanneer je kindje slaapt. Torpedeert al je plannen (huishouden, even rustig bijkomen met Netflix of Temptation Island, lezen, denken in stilte)!

Wat er zo bijzonder kan zijn aan poep

Doorgaans niet mijn favoriete onderwerp. Maar met een pasgeboren baby in huis gaat het bijzonder vaak over poep. En dan tot in detail: hoe het eruit ziet, welke kleur het heeft, hoeveel het was, of je zelf al bent geweest…

Hoe intens je kunt genieten van een kit-kat achter de koelkastdeur

Als moeder mag je soms meten met twee maten. Zo krijgen de kinderen om 16.00 uur geen snoep meer (want: avondeten). Maar ik kan zelf wel intens genieten achter de koelkastdeur van mijn kit-kat of een handje m&m’s. Je leert cellofaan openen zonder knisperen en praten zonder dat iemand hoort dat je een volle mond hebt. Over olympische medailles gesproken!

Dat met de geboorte van je kindje ook een portie schuldgevoel meekomt

Ik geloof oprecht dat ik me overal weleens schuldig over heb gevoeld. Over dat ik mijn kind twee seconden liet huilen omdat ik nog douchte, dat ze alle drie weleens ergens afgerold zijn, de keer dat ik op pad ging zonder luiertas (maar die eigenlijk wel heel hard nodig had), dat ik een weekendje wegging met vriendinnen, de keer dat ik niet opnam en ze me nodig had, dat andere mensen zich soms stompzinnig gedragen en zij daar getuige van moesten zijn en nog veel meer.

Hoe je niet alleen ouders wordt, maar ook lid van een geheime club

Een beetje dubbel trouwens. Aan de ene kant verbinden kinderen enorm. Wanneer je een andere moeder ontmoet, praat je daarom al snel zonder moeite honderduit over van alles. Zeker als het ook nog een beetje klikt qua humor.

Tegelijkertijd kan er binnen die geheime club nogal gesneerd worden over en weer (over borstvoeding, schermtijd, vaccinaties, suiker). Dingen waarvan je gelukkig geen weet hebt als je nog geen kinderen hebt.

Dat om 20.00 uur in slaap vallen op de bank erbij hoort

Zeker wanneer je kinderen nog niet doorslapen.

Hoe ongelooflijk handig billendoekjes zijn

Misschien wel het meest onderschatte product ooit. Hoe overleefde je zonder? Ze zijn zo handig! Om de tafel even snel mee schoon te vegen, die vlek uit je shirt te krijgen, om verf weg te poetsen als je de muur schildert… Echt, je kan het zo gek niet bedenken!

Waarom een dweilend kind in de supermarkt niet altijd iets zegt over je opvoeding

Heel eerlijk? In mijn kinderloze bestaan zag ik schreeuwende kinderen en peuters die de vloer dweilden in de supermarkt als het product van een slechte opvoeding. Zou mij niet overkomen! Maar ik kwam erop terug. Weliswaar hebben onze dochters nooit op de grond gelegen, maar schreeuwen deden ze wel. En voor het eerst besefte ik dit gedrag vooral voortkomt uit temperament.

Dat kinderen heel goed kunnen schelden (oeps!)

Kinderen die leren praten, verhaspelen normale woorden regelmatig. Dat geldt op de één of andere manier niet voor scheldwoorden – ook niet die ene van vier lettergrepen. Die komen er feilloos uit, liefst als er visite is.

Waarom je de Sinterklaascadeautjes altijd goed moet opbergen

Toen June en ik samenwoonden, hadden we een soort inloopkast waarin de ketel stond. Er hingen ook allemaal planken en het was de ideale opbergplek. Ook voor mijn Sinterklaascadeautjes – dacht ik, tot ze naar binnenliep en me vroeg waarom er zo’n berg pakjes lag. Eh… Sinterklaas had ze vast gebracht?

Hoe belangrijk ’toch even proberen’ is

Je zal echt de eerste niet zijn die met gevaar voor eigen schoenen haar plassende kind laat balanceren boven de grasstrook bij de carpool. Of ergens langs de route boven een smerig toilet. Of die gewoon dikke pech heeft, omdat ze de file niet uit kan en kindlief toch echt moet. Daarom: altijd even proberen voor je weggaat.

Dat je werkelijk overal gevaar ziet

En dan heb ik het niet eens over idioten die een supermarkt inlopen of met verkeerde intenties de tram instappen of viezeriken. Ik heb het over de tafelrand, grotere kinderen die wild spelen in de buurt van je dreumes die nog wankel staat, een vijver, die ene hoge glijbaan in de speeltuin, losliggende viezigheidjes op de grond, kleine vingertjes in de buurt van stopcontacten, de drukke autoweg verderop. Gewoon hele normale, alledaagse dingen die allemaal kunnen zorgen voor dat ongeluk dat in een klein hoekje zit.

Hoe overweldigend liefde is

En daar kan je geen genoeg van krijgen toch? Knuffels in de ochtend, een spontane tekening, dat ze zeggen van je te houden of gewoon lekker tegen elkaar aanhangen op de bank… Liefde voor je kind gaat verder en dieper dan alles dat je ooit daarvoor voelde. In ieder opzicht.

Wat leerde jij van het moederschap?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Afbeelding, Evgeny Atamanenko – Shutterstock