Dit is waarom ik mijn smartphone niet kan missen

Toegegeven, ik kan behoorlijk mopperen op ‘dat ellendige ding’, omdat hij me soms van mijn werk houdt, afleidt en/of energie kost, en toch zou ik niet meer zonder mobiele mobiele telefoon willen (en kunnen). Mijn Samsung S21 FE is me nog net niet heilig 😉 maar heeft zich inmiddels zeker wel onmisbaar gemaakt. En wel om deze 7 redenen!

Waarom ik mijn smartphone niet wil (en kan) missen

Communicatie met mijn puberdochter

Ook wij zijn op dat punt beland dat een appje naar boven soms sneller aankomt dan schreeuwen dat het eten klaar is. Dat heeft alles te maken met mijn dochters voorliefde voor Netflix, Hay Day en haar veelvuldige bellen met vriendinnen. Ze heeft haar iPhone SE regelmatig in handen en zit soms helemaal in haar spelletje of film waardoor ze me nauwelijks nog hoort.

Foto’s maken

Even snel een foto maken van hoe heerlijk mijn zoontje heeft zitten genieten van zijn eten, alle kinderen bij elkaar in een onbewaakt ogenblik, de kat of de onvergetelijke momenten in Barcelona met onze oudste, afgelopen zomer – op zo’n moment wil ik gewoon niet slepen met mijn zware systeemcamera. Ondanks dat die laatste scherpere en mooiere foto’s maakt, heb je daar niet altijd de ruimte en tijd voor. Je telefoon is echter altijd bij de hand, echt ideaal!

Veiligheid van de kinderen

Ik moet er nog even niet aan denken, maar met twee dochters van inmiddels zeven en acht jaar oud komt het moment dat ze ook een smartphone krijgen steeds dichterbij. Waarschijnlijk op het moment dat ze zelfstandig grotere stukken gaan fietsen en ook met klasgenoten mogen afspreken die verder weg wonen. Natuurlijk blijft zo’n mobieltje gedeeltelijk schijnveiligheid, maar dan wel van het soort waar ik blij van word.

Spelletjes tussen de bedrijven door

Hoewel ik tegenwoordig in wachtkamers of het openbaar vervoer probeer om me te beperken tot rondkijken of het lezen van een boek, vind ik het heerlijk om soms even een spelletje tussendoor te spelen. Van Mahjong tot Triple Tile, Tangram puzzels tot Patience en Hay Day – ik heb het allemaal gedaan. Misschien zonde van je tijd, maar tegelijkertijd vind ik het in ons drukke gezin toch ook wel relaxed om me even te beperken tot één taak en verder niks aan mijn hoofd te hebben.

Hoe moet ik anders de weg vinden?

Wie me een beetje kent, weet dat ik flink kan verdwalen. Dat wil zeggen, zonder smartphone. Tegenwoordig weet ik als geen ander hoe je Google Maps gebruikt en weet ik zelfs enigszins in te schatten hoe ver die 200 meter – die de stem je opdraagt – ongeveer is. Zelfs als die stukjes in de praktijk maar dertig meter lijken te zijn 😉 Het is een verademing. Als ik mijn telefoon niet bij me heb en vanaf een kaart moet zien te afleiden welke straten ik links en rechts moet? Dan vrees ik dat ik beter gewoon naar huis kan gaan om daar vandaan te bellen dat ik laat ben.

Agenda

Ik geloof niet dat ik nog zonder mijn digitale agenda kan. Hoe fijn is het dat je op dinsdagochtend om 08.00 uur een melding krijgt dat de grijze bak aan de stoep moet? Dat ik een waarschuwing krijg op de dag voor mijn beste vrienden jarig zijn? Dat je kunt opslaan wanneer de schoolfotograaf komt, op welke dagen de studiedagen vallen en in welke periode de auto weer voor de APK moet? Zonder telefoon zou de organisatie van ons gezin in het honderd vallen en was ik die moeder die gehaast aan kwam rennen bij een dichte poort op studiedag en die de schoolfotograaf compleet was vergeten (juist op de ochtend dat ze niks meer in de kast hadden liggen). Nu ook weleens, maar veel minder vaak!

Lijstjes maken

Ik hou ervan. Lijstjes maken en afstrepen helpt me om mijn hoofd op orde te houden, net als die digitale agenda. Als tekstschrijver kan ik niet zonder. Even snel een gedachte opschrijven – zeker ’s nachts – helpt me enorm. Ook het verzinnen van blogonderwerpen, maken van boodschappenlijstjes en het bijhouden van verlanglijstjes door het jaar heen – alles kan op mijn telefoon.

En nu jullie! Waar kan jij niet meer zonder? Welke functies van je smartphone helpen jou het meest? Laat het me weten in de reacties!

Liefs, Merel

Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

©Dean Drobot – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (40) is alleenstaande moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven