Wat mensen vragen als je alleen dochters hebt?

Tot 2021 hadden we een gezin met alleen maar dochters. Dat roept bij de buitenwereld nog weleens wat (bijzondere, impertinente) vragen op. Ik besloot ze te verzamelen voor dit artikel en voor deze ene keer antwoord te geven.

Alleen maar dochters?

Dat we drie dochters kregen? Tja, dat was gewoon zo. We hebben daar eigenlijk nooit heel lang bij stilgestaan: we wilden graag nog een kindje en kregen er één. Evenmin toen tijdens de vierde zwangerschap bleek dat we een vierde meisje zouden krijgen trouwens – al liep dat anders.

Toch vond de buitenwereld er wel wat van. Soms op een nieuwsgierige, open manier. Maar met grote regelmaat kregen we ook de meest brutale vragen en opmerkingen voor onze kiezen. Ik vind dat bijzonder. Zeker van mensen die ik eigenlijk helemaal niet ken of af en toe tegenkom in de supermarkt. Daarom staan ze hieronder – voor één keer dus met de antwoorden erbij.

Brutale vragen die je krijgt met vier dochters

Zijn het echt zusjes?

Alsof ik stiekem met de melkboer heb liggen wippen en dat vervolgens hier, en plein public kenbaar maak…

Nee hoor, even zonder gekheid: we hebben drie dochters die inderdaad niet heel erg op elkaar lijken. Dus ik snap de vraag wel. Onze jongste dochter heeft lag, steil haar, de middelste een bos donkerblonde krullen en de oudste wel krullen, maar anders. Het grappige is dan weer wel dat niemand twijfelt over de biologische band tussen de oudste en jongste, terwijl die eerste van een andere vader is, maar de zusjes die maar elf maanden schelen doorgaans worden aangezien voor vriendinnen of nichtjes.

Tegen Ro: weet je zeker dat ze van jou zijn?

Persoonlijk vind ik dit echt één van de meest bizarre vragen om te stellen. Met name omdat je daarmee impliceert dat ik, om de melkboer er maar weer bij te halen, ben vreemdgegaan en als een koekoek Ro voor andermans kind laat zorgen.

Bovendien denk ik dat deze mensen een brilletje kunnen gebruiken. Hoewel ze ook op mij lijkt, zijn de overeenkomsten in uiterlijk behoorlijk treffend. Bovendien is ze een kopie qua innerlijk. Ze is opgeruimd, houdt echt van orde, structuur en netheid en kan heel rationeel denken, waar haar zussen en ik meer gevoelsmensen zijn. Gelukkig weten we zelf hoe het zit. En zegt niemand dit soort stomme dingen tegen mij persoonlijk.

Je bent toch zeker wel klaar nu?

Het is jammer dat ik niet voor elke keer dat we deze vraag hoorden een euro heb gevraagd. We hadden miljonair kunnen zijn. Het is onze zaak wanneer we geen kinderwens meer hebben, toch? Los van het feit dat je hier best je mening over kan hebben, houd je die maar lekker voor je. Of je deelt hem op een vriendelijkere manier met ons, als we een goed gesprek hebben over de toekomst en eventuele gezinsuitbreiding.

Jullie gaan zeker nog door voor een jongen?

Grappig genoeg vond de ene helft dat we al klaar zouden moeten zijn met drie kinderen en de andere helft dat we moesten doorfokken tot er een jongen uit kwam.

Persoonlijk vond ik al die meiden wel lekker praktisch: we konden kleding hergebruiken. Maar was ze een jongetje geweest, dan was ik daar net zo blij mee. Ik ben bekend met de term gender disappointment en vind het prima als er minder een taboe op dat soort zaken komt. Maar daar hadden we dus zelf geen last van.

Overigens, nu we wel een jongetje hebben, is die vraag veranderd in: ‘Nu zijn jullie echt klaar, zeker?’ Hoewel we inderdaad klaar zijn, heeft dat niks met zijn geslacht te maken maar met het feit dat ik gewoon nooit meer zwanger wil raken vanwege onze voorgeschiedenis.

Je bent zeker wel teleurgesteld dat je geen jongen hebt?

Ook niet (zie: hierboven).

Het treurige van deze vraag vind ik vooral dat het afdoet aan de fantastische kinderen die we hebben. Ik heb ze allemaal even lief, een teleurstelling zou dus ook betekenen dat we eigenlijk één van de drie hadden willen inruilen. Mijn leven was zeker niet mislukt omdat we nog geen jongetje hadden.

Tegen mij (na de geboorte): wel balen hè? Alleen maar dochters, maar ze lijken niet op je

Als er iets is dat je niet moet zeggen tegen een pas bevallen vrouw, dan is dat wel dat de baby (die je er net op een godsonmogelijke manier uitgeperst hebt) totaal niet op je lijkt. Hou je mond lekker! Je voegt niks toe. Ook niet als je de waarheid spreekt trouwens. Wat, ik moet eerlijk zijn, in mijn geval wel klopt haha. Ze lijken geen van allen écht op mij. Behalve dan het eigengereide, chaotische karakter…

Drie? Haha, nou ik hou het lekker bij eentje!

Deze opmerking kreeg ik in de supermarkt te horen van een wildvreemde moeder. Tja. Ik wist niet goed wat ik hierop moest zeggen. Prima toch? Het is maar goed dat niet iedereen gelukkig wordt bij de gedachte aan een groot gezin, denk ik dan maar. Ik vraag me alleen af hoe ze zou hebben gereageerd als ik de bal had teruggekaatst…

Belachelijke vragen en opmerkingen die anderen kregen?

Lekker lang verlof

P: ‘De opmerking waar het stoom van uit mijn oren kwam (over onze zoon die te vroeg en hierdoor met veel complicaties is geboren): “Je hebt nu wel lekker lang verlof met je kindje, daar heb je maar geluk mee”. Ongelooflijk! Denken mensen nou echt dat ik veel liever toekijk hoe mijn kind vecht voor zijn leven terwijl er allemaal vreemden aan hem zitten en ik hem zelf niet eens mocht vasthouden, dan dat hij nog een aantal weken in mijn buik zat? Ik kan er met mijn hoofd niet bij hoe mensen dit kunnen zeggen en het nog menen ook!’

Je hebt pas een gezin met twee of meer kinderen

Rory: ‘De meest kwetsende zin die ik ooit heb gelezen was: met één kind ben je een stel met een kind. Met twee kinderen (of meer) ben je een gezin. Tenenkrommend. Weet niet meer waar die vandaan komt, maar die raakt mij dus best wel. En als ik de vragen hierboven lees denk ik echt: “Hoe dan?” (dat mensen dat durven denken, laat staan vragen)…’

Oh, wat erg! Weer een jongetje?

Virgien: ‘Deze reacties zijn echt niet alleen van deze tijd. Toen mijn tweede kindje, inmiddels 38 jaar terug, ook een jongetje was, heb ik het meest bizarre mee gemaakt wat je maar kan bedenken. Ik werd aangehouden door een moeder met een jongetje aan de hand van een jaar of tweeënhalf. Ze keek in de wagen en riep: “Oh wat erg, weer een jongetje, vindt je het niet vreselijk? Ik heb er nog zo’n verdriet van!” En dat allemaal terwijl HAAR tweede jongetje erbij stond!

Ik heb er niet van kunnen slapen dat iemand zo kon doen. Uiteindelijk heb ik na acht jaar en twee miskramen nog een derde kindje gekregen, het enige dat ik belangrijk vond was dat het een gezond kind zou zijn. Dat was gelukkig zo. Het feit dat het een meisje was was wel erg leuk maar zeker niet de reden dat we voor nog een kindje gingen.’

Wat is de gekste vraag die jij ooit hebt gekregen over je gezinssamenstelling?

Liefs, Merel

Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Uitgelichte afbeelding ©Liderina – Shutterstock