Als je jong moeder wordt, krijg je gegarandeerd te maken met een berg vooroordelen – allemaal vanwege je leeftijd. Hieronder zette ik de 9 grootste op een rij met daarop mijn weerwoord. Want jong moeder worden? Dat hoeft echt geen complete ramp te betekenen! In tegendeel…
Jong moeder
In de winter van 2005 ontdekte ik zwanger te zijn van mijn eerste kindje. Ik was 21 jaar, had mijn wilde haren grotendeels verloren, voor mijn gevoel, en vond dat ik er klaar voor was. Waar mijn vriendinnen nog rondhingen op een willekeurige vrijmibo (voordat het die naam kreeg) of genoten van hun studentenavonden, voelde ik leven in mijn buik. Een grotere tegenstelling kon er op dat moment bijna niet bestaan.
Ik weet ook nog dat ik mijn oma belde om haar te vertellen over mijn zwangerschap. ‘Och kind, je bent nog zo jong,’ mompelde ze, waarop mijn opa fijntjes opmerkte dat ze zelf twintig was. We lachten erom en ze feliciteerde me. Toch kreeg ik gaandeweg ook te maken met allerlei nare vooroordelen. Opmerkingen die me kwetsten, waarbij de ander vaak geen idee had waar hij of zij het over had. Ik besloot er maar over te schrijven – en dus nu wél mijn weerwoord te geven.
De 9 grootste vooroordelen over jonge moeders
Wat zielig dat je je hele jeugd moet missen!
Wanneer ik vertelde dat ik in verwachting was, reageerden mensen soms met de opmerking dat ze het zo sneu vonden dat mijn jeugd nu voorbij was. Waarom, begrijp ik nog steeds niet. Misschien is dat anders bij een tienermoeder van net zestien, maar ook dan is het niet nodig dit te zeggen – hoewel ik het sentiment achter de opmerking dan iets beter begrijp. Maar 21-22 jaar? Dan ben je toch al een stukje ouder. Bovendien kan je een tweede jeugd beginnen zodra je kind 18 is en jij nog maar veertig.
Mirjam: ‘Ik was 25 jaar toen ik beviel van ons eerste kindje. En zelfs dat vonden mensen al heel vroeg. Wilde ik niet nog meer zien van de wereld? Maar ik wist zo zeker dat ik graag moeder wilde zijn, dat ik nooit heb nagedacht over de “perfecte” leeftijd. Leeftijd is maar een getal en geen state of mind.’
Je hebt geen idee waar je aan begint
Even eerlijk… Welke ouder wel?
De vader is zeker weggerend?
Niet alleen raakte ik op jonge leeftijd in verwachting, ook gingen we anderhalf jaar na haar geboorte uit elkaar. We bleken veel minder bij elkaar te passen dan we in eerste instantie dachten. Doordat we hebben geïnvesteerd in duurzaam ouderschap na de scheiding, kunnen we ook zoveel jaar later nog steeds samen door één deur en keihard lachen met elkaar. We vieren haar verjaardag al evenlang samen.
Dus wie mij die vraag stelde en hoopte op een sappige roddel, had pech. Toch zegt het ook zoveel over de ander en diens treurige wereldbeeld. Ik vind het jammer dat je als jonge moeder vaker tegen dit soort vooroordelen oploopt. Juist omdat je na een scheiding alle steun kunt gebruiken, ongeacht je leeftijd.
Jong moeder én gescheiden? Dan wil niemand je meer!
Overigens is het ironisch dat je deze als alleenstaande moeder van veertig ook te horen krijgt, nu omdat je al oud bent en binnenkort onvruchtbaar – wat dat betreft kan je het nooit goed doen. Maar het blijft de grootste dooddoener die er is.
Ongeacht het aantal kinderen dat bij je woont, ongeacht je leeftijd, als je een leuk karakter hebt dan komt het met een eventuele toekomstige relatie wel goed. En wie daar anders over denkt, past per definitie niet bij je. We leven niet in vroeger tijden, toen je als gescheiden vrouw eigenlijk ten dode opgeschreven was.
Het was zeker een ongelukje?
Ongeacht de situatie, deze vraag vind ik verschrikkelijk impertinent. Stel dat je kind inderdaad een ongelukje is, dan ga je dat toch niet aan een wildvreemde vertellen? Bovendien is het niet relevant. Het lijkt mij belangrijker dat een kindje dat eraan komt gewenst is. Als ik dat tegen de vragensteller zei, waren ze over het algemeen stil. Bovendien, wij wilden graag een kindje, ondanks onze jonge leeftijd. Dat is ook gewoon een optie.
Jacqueline: ‘Ik was 23 en kreeg inderdaad ook weleens de opmerking of het een ongelukje was. Maar verder heb ik vooral voordelen gehad van het jong moeder zijn’
Hoe naïef kan je zijn?
Jong moeder worden heeft zeker niet altijd te maken met naïviteit volgens mij. Eerder met een grote zwangerschapswens of een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Niemand weet wat haar te wachten staat na het krijgen van kinderen. Dat heeft niets met je leeftijd te maken, maar met het proces dat moeder worden is.
En even los hiervan; het is nu eenmaal gebeurd, iemand is zwanger of recent bevallen. De ander ‘naïef’ noemen, verandert helemaal niets aan de situatie. Vraag liever hoe je iemand kan helpen of hou lekker je mond.
Je bent een betere moeder als je wat ouder bent
Wanneer (doorgaans oudere) vrouwen een dergelijke opmerking maakten, vroeg ik me altijd af waarop zij zich baseerden. Natuurlijk kan je stellen dat iemand met meer levenservaring, een opgebouwde carrière en rust in haar leven mogelijk een betere moeder is. Maar dat is absoluut geen garantie voor goed ouderschap.
Er zijn moeders die op jonge leeftijd een kind kregen en de leukste moeder ter wereld zijn én die er op die leeftijd een potje van maken. Dat geldt voor oudere moeders precies zo. Leeftijd is dus behoorlijk irrelevant; je instelling veel belangrijker. Bovendien kunnen we van jonge moeders ook best wat leren.
Je leven is klaar
In het algemeen vind ik het bijzonder als mensen denken dat je leven klaar is na het krijgen van een kind. Mijn oudste dochter verrijkte mijn leven op een manier die ik nooit voor mogelijk had gehouden voor haar geboorte. Ze liet me meer genieten van het leven, gaf me iets om voor te leven. Dankzij haar zette ik een lang gekoesterde stap om te gaan studeren, juíst omdat ik haar het goede voorbeeld wilde geven.
En misschien heb ik andere dingen inderdaad gemist op jongere leeftijd, maar nu ik ouder ben kan ik daar meer van genieten. Ik ging alsnog alleen op vakantie, ga regelmatig stappen met vrienden en heb door de kinderen zo ongelooflijk veel geleerd. Dus nee. Het leven is niet klaar. Het is juist mooier dan ooit.
Nu kan je het nog weg laten halen
En nu kan ik je ook een dreun geven. Alles kan. Als je het maar wil 😉
Of ik nooit spijt heb gehad dat ik jong moeder werd?
Achteraf heb ik daar heus weleens over nagedacht. Had ik niet liever willen reizen? Studeren? Een baan willen zoeken en volgens het boekje willen samenwonen, trouwen en beginnen aan kinderen? Was ik geen betere moeder wanneer ik zou hebben gewacht?
Misschien.
Maar weet je? Tegenover al die zaken staat dat ik mijn lieve oudste dochter nooit zou hebben gekregen. Het meisje dat mij moeder maakte, me meer over het leven leerde dan ik anders ooit had gedaan en die me transformeerde tot een beter mens. Ik had me lang niet zo sterk gevoeld, mezelf niet over mijn eigen grenzen heen geduwd en per saldo zoveel minder uit het leven gehaald. Tel daarbij op dat we nu, terwijl ik nog maar veertig ben en zij achttien is, een hele fijne band hebben. We kunnen eindeloos kletsen, missen elkaar als we elkaar niet zien en zitten op bepaalde punten veel meer op dezelfde golflengte dan wanneer ik ouder was geweest.
Dus spijt dat ik jong moeder werd? Nee, verre van. Ik denk oprecht dat dat het allerbeste is wat mij ooit had kunnen overkomen!
Hoe oud was jij toen je (voor het eerst moeder) werd? Heb jij te maken gehad met vooroordelen over je leeftijd?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Uitgelichte afbeelding ©PeopleImages.com – Yuri A – Shutterstock