Het was mijn goede voornemen dit jaar. Maar goed, ik moet eigenlijk gewoon eerlijk bekennen dat het al vijf jaar lang een goed voornemen is om ooit een keer te gaan vasten. Ik kwam erop toen ik jaren geleden een artikel schreef voor (toen nog) Lotus Writings en wilde weten hoe het nu eigenlijk zat met Pasen en Pinksteren. Want verder dan twee extra vrije dagen kwam ik niet, en ik wilde het de kinderen kunnen meegeven zonder te hoeven toegeven dat ik dan eerst even naar Wikipedia moest surfen.
Eigenlijk leek het me wel wat: heel bewust stilstaan in je leven bij wat je hebt en hoe luxe dat in feite is. Maar zoals met veel goede voornemens waar je in gedachten enthousiast over bent, raakte mijn motivatie een beetje zoek toen het daadwerkelijk de tijd rond carnaval was. Vasten? Nou ja, leuk bedacht hoor, maar meer iets volgend jaar. Dan zou ik het heus wel doen. Echt bepaalde gewoonten moeten opgeven of onder de loep nemen, was kennelijk een flinke opgave. Carnaval vieren daarentegen…
Waar ik de vastenperiode tussen carnaval en Pasen dus eigenlijk alleen kende van het katholieke geloof, ontdekte ik een tijdje terug dat het eigenlijk terugvoert op heidense gebruiken. Het hangt samen met de natuurlijke overgang van winter naar lente, ‘zuivering’ en, daarmee samenhangend, de bekende voorjaarsschoonmaak om je klaar te maken voor het volgende seizoen. Dat kan je lichamelijk doen (door bepaald voedsel te laten staan of geen alcohol te drinken), maar ook geestelijk (of spiritueel, hoe je het wil noemen) door afstand te nemen van social media of slechte gewoonten.
Omdat ik sinds het overlijden van Nova sowieso meer bezig ben met bewust leven en het volgen van mijn gevoel in plaats van het te negeren, sloot de vastenperiode daar heel mooi op aan. Dus toen ik op de website van Eveline las dat ze een coaching ging doen voor je Innerlijke Lenteschoonmaak, besloot ik de knoop gewoon door te hakken. Ik denk namelijk dat het me veel kan brengen als iemand me begeleidt die weet waar ze mee bezig is. Bovendien, voor € 25 ‘ken je niet tobben’ – zoals ze dat hier in de regio zeggen.
Weet je wat het ook is? Het verlies van ons meisje (en onze toekomst met haar samen) liet me de afgelopen maanden vooral heel erg beseffen wat er wél is. Als ik dat doortrek naar het hele leven, dan zie ik nog scherper dan voorheen hoe goed we het hebben en dat een dak boven je hoofd, eten in de koelkast en leven met mensen die je lief zijn het belangrijkst zijn. Vanuit die gedachte wil ik ook meer leven. Delen met wie het minder heeft, het ritme van de natuur volgen en mijn eigen gevoel beter (h)erkennen.
Kortom, ik probeer het allerbeste uit de situatie te halen. Dat het niet altijd zo makkelijk is als ik het nu op het digitale papier zet, mag duidelijk zijn hoor. Uiteindelijk ben ik ook maar een mens en hebben we te maken met rouw, verwerking, verdriet, botsende kinderen en het zoeken naar een nieuwe balans. Maar omdat ik ook denk dat onze meisjes het verdienen dat we het uiterste van onszelf vergen om daarmee de allerbeste ouders voor hen te kunnen zijn, gaan we ervoor.
Ik ben ontzettend benieuwd wat komende periode gaat brengen en of het vasten me daarbij gaat helpen, en op welke manier vooral. Lezen jullie mee? En doe jij ook op een bepaalde manier iets met de vastenperiode? Laat het vooral weten in de reacties!
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
