Wat is nu eigenlijk zwaarder? Een tweeling krijgen? Of twee kinderen die, zoals de elf maanden hier, een klein leeftijdsverschil hebben? Ik besloot aan de hand van een eerder geschreven artikel op Twinzine mijn eigen mening en ervaring met jullie te delen.
Is een tweeling zwaarder dan klein leeftijdsverschil?
Ik moet glimlachen wanneer ik dit artikel onder ogen krijg. Deze moeder, gezegend met een tweeling, beschrijft in veertien punten waarom haar situatie zwaarder zou zijn. Toegegeven, ik had andersom hetzelfde beeld. Met elf maanden leeftijdsverschil denk ik ook weleens dat het pittiger is dan wanneer ze allebei op dezelfde dag geboren waren.
De enige échte conclusie die ik dus kan verbinden aan de titel? Anders. Het is simpelweg onvergelijkbaar om een tweeling op te voeden ten opzichte van kinderen die onderling weinig schelen, zoals hier thuis. Om jullie een kijkje te geven in hoe het echt is, hieronder mijn eigen reactie op het eerdere artikel.
Waarom een klein leeftijdsverschil anders is dan een tweeling?
Zwangerschappen
Als ik heel eerlijk ben, lijkt me de zwangerschap van een tweeling heel spannend. Je hoort vaak horrorverhalen over kinderen die prematuur geboren worden of dat je de halve zwangerschap plat moet. Terecht brengt het risico’s met zich mee die je bij een eenling simpelweg niet zo hebt.
Twee zwangerschappen (en bevallingen) binnen een jaar tijd leveren weer andere gevaren op. Ook dan kan je kindje te vroeg komen, bestaat er een grotere kans op bekkeninstabiliteit en hebben zowel je hormonen als gewicht de tijd niet gekregen om zich te stabiliseren. Je begint de zwangerschap met een forse achterstand die je niet meer inhaalt.
Wel zou je kunnen stellen dat je iets meer invloed hebt op het voorkomen van twee zwangerschappen binnen een jaar tijd, waar je dat natuurlijk helemaal niet hebt op het krijgen van een tweeling. Dat is gewoon een extra cadeautje in je buik waar je vaak pas tijdens de echo achter komt.
Dubbele aankopen
Als je een tweeling krijgt, heb je van alles twee nodig: van bad tot bed. Bij een klein leeftijdsverschil geldt hetzelfde. Hoewel je geen extra badje meer nodig hebt, liggen ze de eerste periode allebei nog in hun ledikant, drinken ze allebei nog uit hun eigen fles, zitten ze beiden in de luiers etc. Ook zal je een nieuwe duo-kinderwagen moeten kopen, waar je bij een tweeling meteen de juiste kan aanschaffen. Aan beide situaties zitten dus voor- en nadelen op dit gebied.
Hogere kosten bij een tweeling?
In principe vermoed ik dat je inderdaad ineens hogere kosten hebt wanneer je een tweeling verwacht. Tegelijkertijd gold voor ons dus precies hetzelfde. We hadden een tweede bedje nodig en een nieuwe kinderwagen in één jaar tijd. Wat mij wel opviel, is hoeveel lieve mensen er voor je klaar staan. Van verschillende kanten kregen we iets extra’s.
Zo had Junes oma nog een ledikant staan en later twee peuterbedjes. We kregen een tweede kinderstoel tijdens mijn babyshower en zo was er nog veel meer. Waar je wel financieel voordeel aan hebt bij een klein leeftijdsverschil? De kleding. We konden (en kunnen nog steeds) regelmatig iets doorschuiven, zeker omdat we twee meisjes hebben.
Voeden
Hierover heb ik al eerder geschreven. In principe zou je kunnen zeggen dat je je oudste kind (toen elf, twaalf maanden) haar eigen fles in handen kan geven wanneer de jongste drinkt. Maar helaas liepen die tijden niet synchroon. Ik zat dus regelmatig met een kind aan de borst, terwijl de ander in de vensterbank klom en daar allerlei gekke stunts uithaalde. Ze zat net op een leeftijd dat ze leerde lopen, geen boodschap had aan mijn waarschuwingen en het vooral heerlijk vond om me uit te dagen. Op die momenten verlangde ik soms enorm naar een tweeling, omdat je die gewoon tegelijkertijd kan voeden. Maar goed, dat zal dus net aan je ervaring liggen en het (al dan niet ondernemende) karakter van je kind.
Zelfstandigheid
Met elf maanden zijn kinderen helaas nog niet zelfstandig. Ze luisteren vaak nog onvoldoende – ongeacht of ze je dan al kunnen begrijpen – en kunnen, zoals in ons geval, ook graag hun eigen weg gaan. En dat is best lastig als je ook moet zorgen voor een baby. Zo kon onze middelste dochter niet helpen om haar zusje in bad te doen, had nog altijd redelijk wat zorg en aandacht nodig en liggen de ontwikkelingen van beide kinderen mijlenver uit elkaar.
Daarbij wil ik zeker niet beweren dat het krijgen van een tweeling makkelijker is. Dan zit je weer met ontwikkelingen die gelijk opgaan en dat kan ook flink vermoeiend zijn. Zeker als ze allebei de ondernemende dreumesleeftijd bereiken en allebei de andere kant op rennen, kan ik me zo voorstellen. Maar een klein leeftijdsverschil is dus nog geen garantie dat het dan wel goed gaat.
Alles tegelijkertijd doen vergt veel tijd
Dat lijkt me inderdaad pittig. Echte een-op-een-tijd is er niet echt. Daar staat wel tegenover dat een tweeling doorgaans tegelijkertijd slaapt. Bij een klein leeftijdsverschil bestaat de kans, zoals hier, dat hun slaaptijden elkaar afwisselen. Wij waren dus van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bezig met onze kinderen. Geen tijd tussendoor om even bij te komen. En daarnaast hebben we in totaal zo’n drie tot vier jaar aan gebroken nachten gehad, inclusief de zwangerschappen. Ik zou het met liefde overdoen, maar vond dat zelf wel het zwaarste van de hele situatie.
Twee Maxi-Cosi’s
Tja, daar kan ik helemaal niks tegenin brengen. Ik vond één Maxi-Cosi al zwaar, eerlijk gezegd.
Twee rennende peuters
In het artikel kan je lezen dat de keus tussen twee rennende peuters of een waggelende dreumes en rennende peuter makkelijk zou zijn. Als ik eerlijk ben? Doe mij die twee rennende kinderen maar. Hoe vaak ik niet (in ons geval) achter een rennende dreumes aan moest die als een kamikazepiloot richting het fietspad of de openbare weg denderde, terwijl onze baby in de kinderwagen achterbleef… Ik heb die periode zo vaak doodsangsten uitgestaan. En toen ze later allebei liepen, vond ik het ook niet fijn: je kan maar bij één kind blijven, terwijl ze beiden een andere kant op rennen.
Nou ja, concluderend is het waarschijnlijk zo dat je van beide situaties niet zielsgelukkig wordt. Zeker niet als je conditie en fysieke gesteldheid onvoldoende is om overal achteraan te rennen. Ongeacht of je een tweeling hebt of kinderen met een klein leeftijdsverschil dus.
Alle fases dubbelop bij een tweeling
Bij kinderen met een klein leeftijdsverschil wisselen de fases zich evengoed af. Terwijl je ene kind in een onmogelijke dreumespuberteit verkeert, schreeuwt de ander zijn longen uit zijn lijf als echte peuterpuber. Weliswaar niet dezelfde fase, maar ook dan zijn er vrijwel aansluitend momenten waarop minimaal één van de twee in een mindere fase verkeert. En ik vermoed dat dit zich pas echt enigszins stabiliseert wanneer ze een jaartje of zes/zeven zijn.
Grotere uitdagingen?
Zowel bij een tweeling als kinderen met klein leeftijdsverschil kom je voor de keuze te staan: zet je ze samen in dezelfde klas of niet? De twijfel of je er vervolgens goed aan doet, is niet meer of minder, denk ik. Ook spelen na schooltijd en kinderfeestjes zijn lastig uit te leggen. Bij ons wordt vaak een van de twee meegenomen en blijft de ander teleurgesteld achter; ook omdat ze thuis wel heel veel met elkaar optrekken. Je kan echter niet van andere ouders verwachten dat ze altijd maar twee kinderen meenemen na schooltijd. Bovendien zitten de leeftijdsgenoten niet per se te wachten op een jongere of oudere broer/zus die meekomt.
Ik geloof dus niet dat het allemaal heel veel van elkaar verschilt. Zeker in het geval van een echt gering verschil, zoals bij ons die elf maanden. Ze voelen zich gelijkwaardig aan elkaar, maar de buitenwereld ziet het anders.
Lessen uit het verleden…
…bieden geen garantie voor de toekomst. Of je nu een eerste, tweede of derde kind krijgt. Ieder karakter verschilt en dus vergt elk kind zijn eigen aanpak. Wij hadden bijvoorbeeld al wel een oudere dochter rondlopen, van toen zeven, maar bij Rose en later bij May heb ik echt opnieuw het wiel weer moeten uitvinden. Het enige voordeel dat je misschien hebt, is dat je je iets minder druk maakt bij een volgend kind. Maar de opvoeding zelf? Die is gewoon steeds weer anders.
Ik kan me voorstellen dat dit ook geldt voor het krijgen van een tweeling. Je hebt immers nog nooit een tweeling gehad, dus zal echt moeten zoeken naar een ritme dat werkt voor jullie nieuwe gezinssamenstelling. Wat voor de één werkt, geldt misschien bij de ander niet en andersom. Dus hoe dan ook, of je kinderen weinig maanden (of weinig minuten) schelen, je bent drukker dan ouders die bijvoorbeeld twee of drie jaar tussen hun kinderen hebben zitten.
Over liefde en ruzies
Ik kan verder niet spreken voor andere gezinnen. Wat ik zelf ervaar, is dat onze meiden heel veel van elkaar houden en eigenlijk onafscheidelijk zijn, maar tegelijkertijd ook extreem botsen. De ruzies zijn pittiger dan wanneer er meer leeftijdsverschil tussen had gezeten wellicht. Dat weet ik niet goed, want het kan ook aan het karakter liggen. Pas sinds enkele maanden, nu Rose zes is en naar groep 3 gaat, zie ik een kleine omslag. Zij is rustiger, laat haar (iets) jongere zusje makkelijker links liggen als die boos is. Ze hoeft haar gram niet meer te halen. Dus in die zin vermoed ik dat ze daarin niet heel anders zijn dan een tweeling?
Aandacht trekken
Ja, als iemand met een tweeling voorbij komt, kijk ik ook nog een keertje extra. Het is zo bijzonder om te zien! Hoe vaak komt het uiteindelijk voor? Dat geldt voor twee kinderen met klein leeftijdsverschil denk ik ook wel. Mensen vragen vaak of ze zusjes zijn, nichtjes of vriendinnen; soms zelfs of ze een tweeling zijn. Daarbij trekken ze qua uiterlijk ook veel aandacht: Rose heeft een enorme bos donkerblonde krullen, terwijl May juist lang, donker en sluik haar heeft. Ik ben het ermee eens dat dat inderdaad niet altijd handig is wanneer je haast hebt 😉
Kortom, aan de ene kant zijn er zeker verschillen aan te wijzen tussen het opvoeden van een tweeling of kinderen met een klein leeftijdsverschil. Of het een zwaarder is dan het ander? Nee. Dat geloof ik niet. Wel compleet anders. Wil je meer weten, dan raad ik je zeker aan het andere artikel ook even te lezen omdat het je echt een duidelijk inkijkje geeft in het opvoeden van een tweeling. Ik hoop je met dit artikel ook meer inzicht te bieden in hoe het is om twee kinderen te hebben met weinig leeftijdsverschil. Wat is jouw ervaring? Ik lees het graag terug in de reacties!
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeeling, Melinda Nagy – Shutterstock
