Twee kinderen in een jaar tijd… Er valt veel over te zeggen. Vaak roept het een soort fascinatie bij mensen op. Want hoe is het nu eigenlijk om twee keer in een jaar te bevallen? En hoe gaat het tussen de kinderen onderling? Hoe bereid je je baby voor op een broertje of zusje? Is er veel jaloezie of juist niet? In deze blog vertel ik hoe wij het hebben ervaren om 2 kinderen binnen 1 jaar te mogen krijgen.
Waarom is het fantastisch om binnen 1 jaar twee kinderen te krijgen?
Je weet alles nog van de vorige zwangerschap
Ok, de chronische zwangerschapsdementie gooit nog weleens roet in je eten, maar dan is je man er wel om je bij te spijkeren. Over het algemeen weet je gewoon wel hoe dat eerste jaar ongeveer verloopt, wanneer je welke vitamine toedient, in welke maand je begint met vaste babyvoeding en welke voedingsmiddelen ze wel en niet mogen krijgen. Scheelt weer nadenken.
Je hoeft nauwelijks nieuwe spullen aan te schaffen
Je kreeg helemaal geen tijd om box en bed te verpatsen op de plaatselijke rommelmarkt, omdat je vorige kindje er nog in lag en sliep. Zodra nummer 1 eruit is gegroeid, kan nummer 2 erin. Ideaal!
Je ontwikkelt een hartstochtelijke band met het consultatiebureau
En zij met jou, aangezien je als vaste klant de komende jaren nog veelvuldig op bezoek komt. Ok, ik overdrijf sterk op dit punt, want wij hebben het gewoon getroffen met onze fantastische verpleegkundige en arts. Als je zelf andere ervaringen hebt, dan kan het natuurlijk ook gewoon voorlopig heel hard afzien zijn of is het tijd om te stoppen met het consultatiebureau.
Je kinderen hebben altijd een speelmaatje
Misschien blijken de kinderen uiteindelijk totaal geen raakvlakken te hebben, maar voorlopig zie ik hier vooral een heel hechte band. De middelste moedert op haar manier echt over de jongste. Als zij ergens een koekje krijgt, dan roept ze keihard of haar zusje ook iets krijgt. Of ze deelt spontaan haar eigen brood (al hangt dit regelmatig samen met haar gebrek aan trek op dat moment; het idee is lief).
Je gaat in één moeite door
Dat slaaptekort, daar draai jij je hand inmiddels niet meer voor om. Je weet toch al maanden niet beter, dus een jaartje extra kan er ook nog wel bij. Restjes luiers van de oudste kunnen nu alsnog worden opgemaakt en hydrofiel luiers krijgen nu zelfs bijna de kans te gaan slijten. Vaak is dit ook de meest gehoorde reactie op onze situatie: ‘Dan ben je er wel in één keer vanaf!’ Ook zit je met zwemlessen met een overlap. Je hoeft dus in plaats van twee keer twee jaar aansluitend drie jaar in dat hete zwembad te zitten.
Ze lijken vriendinnetjes
Kijk, dat geldt natuurlijk niet voor alle kinderen die zo weinig in leeftijd met elkaar schelen, maar onze meiden lijken niet zo op elkaar. De een heeft donkerblonde krullen en een lichte huid, de ander is iets bruiner en heeft donkerbruin stijl haar. Ook in hun gezichten verschillen ze wat. Dat maakt dat de buitenwereld regelmatig denkt dat ze vriendinnetjes zijn. En inderdaad, in theorie hadden ze ook bij elkaar in de klas kunnen zitten, dus zo gek is dat allemaal niet. Kan je in elk geval leuke grapjes mee uithalen!
Je bent bewuster en hebt meer hoop: fases houden een keer op
Terwijl we bij de middelste weleens verzuchtten dat we knettergek werden van het gegil, weten we bij nummer drie dat het binnen afzienbare tijd ophoudt. Daardoor kun je jezelf veel gemakkelijker afsluiten en doorbijten. Of zouden we gewoon eenzijdig doof zijn inmiddels?
Maar eerlijk, hoe is het echt: 2 kinderen binnen een jaar?
Echt eerlijk
Kijk, zo’n jubelverhaal over twee kinderen in een jaar tijd is natuurlijk niet volledig realistisch. Er zitten uiteindelijk ook nadelen aan – als je dat zo mag noemen.
Fysiek zwaar
Zo gold voor mij persoonlijk dat ik twee zwangerschappen achter elkaar loodzwaar vond op zowel mentaal als fysiek vlak. Ik eindigde minstens twintig kilo te zwaar, sliep nauwelijks en putte mijn lijf uit met borstvoeding – al had ik dat op dat moment nog niet zo door. Vervolgens liet ik een koperspiraal plaatsen bij de huisarts, wat me bloedarmoede opleverde. Langzaam leverde mijn lijf een soort uitputtingsslag. Tel daar twee lieve, maar intensieve meisjes bij op en je kan je voorstellen dat ik doodop was.
Angst voor een nieuwe zwangerschap
Verder was ik stiekem toch ook bang om nog een keer zo snel zwanger te raken. Na onze tweede dochter raakte ik immers binnen drie maanden opnieuw in verwachting en wat nu als… Inmiddels hebben we ook aan de andere kant van de medaille gestaan, waardoor we als geen ander weten dat een goede zwangerschap absoluut geen garantie is. Maar op dat moment hadden we onze handen vol.
De buitenwereld vindt iets van twee zwangerschappen in een jaar
En verder vinden heel veel mensen iets van je situatie. Kijk, ik zal de eerste zijn die opbiecht dat ik zelf ook vroeger iets vond van mensen die zo snel weer in verwachting raakten – onder het mom van: ‘Je weet toch hoe het werkt?’ Dus dat mensen iets vinden van die snelle zwangerschap vind ik nog niet eens zo erg. Wel dat ze hun gedachten tegen je uitspreken. Het is namelijk best irritant om voor de zoveelste keer te horen: ‘Je moet er maar zin in hebben’.
Energie
Tot slot kost het hebben van twee kinderen met minimaal leeftijdsverschil meer energie dan wanneer er wat meer tijd tussen zit. Het eerste jaar werd ik behoorlijk geleefd, de oudste ziet haar zusje als jonger, de jongste van de twee ziet hen als gelijkwaardig. En als ouders behandel je ze, als je niet uitkijkt, van nature sneller als eenheid dan twee afzonderlijke kinderen. Dat zijn ze natuurlijk niet. Dus ja, het is soms passen, meten en regelmatig schipperen. Anders dan wanneer er een ruimer leeftijdsverschil tussen zit.
Spijt?
Nee. Tegenover alles dat hierboven staat, geldt dat ik werkelijk geen seconde spijt heb of heb gehad. Onze meiden groeien met de jaren meer naar elkaar toe en hebben altijd iemand om mee te spelen. Al kunnen ze vechten om dezelfde vierkante centimeter, ze nemen het ook voor elkaar op en missen de ander als die weg is. Ze hebben inmiddels zo’n bijzondere en onafscheidelijke band, waarvan ik hoop dat ze die voor altijd zo mogen ervaren. Ze slapen op één kamer en leggen af en toe de matrassen bij elkaar om te ‘logeren’. Het is hier simpelweg nooit saai en ik geniet hier enorm van.
Is het een aanrader om zo snel achter elkaar twee kinderen te krijgen?
Of ik het anderen zou aanraden om twee kinderen te krijgen in een jaar? Als je het enigszins kan plannen, misschien toch niet. Met name op fysiek vlak: dubbel ontzwangeren is echt pittig. Zeker in combinatie met het opvoeden.
Aan de andere kant is het voor sommige mensen überhaupt een zegen om in verwachting te mogen raken. Waarom zou je dan wachten? Zolang je de lasten een beetje kunt verdelen met je omgeving, jezelf niet uitput (zoals ik) maar goed je grenzen bewaakt, is het ook gewoon heerlijk. Bovendien, kinderen blijven het mooiste dat je kan overkomen. Of er nu elf maanden tussen zitten of elf jaar, dat maakt niet uit. Het is alle energie en iedere seconde meer dan waard.
Hoe het is om twee kinderen te krijgen in een jaar? Grotendeels fantastisch, al zou ik het niet per se aanraden. Maar goed, soms krijg je een prachtig cadeau van het leven en dat maakt alles meer dan waard! Hoeveel schelen jouw kinderen en wat zie jij als de grootste voordelen daarvan?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©Wallenrock – Shutterstock
