Een paar weken terug las ik een artikel. De columnist vertelde een verhaal over een kennis van haar die binnen een jaar twee keer zwanger raakte. De vrouw bekende in vertrouwen verdrietig aan haar dat deze baby haar ‘overkomen’ was. En dat paste niet binnen de belevingswereld van de schrijfster. ‘Dan ben je toch naïef?’ schreef ze. ‘Geef dan gewoon toe dat je nog een kind wilde.’
Ik nam het persoonlijk op, ondanks dat dit verhaal niet over mij ging. Onze dochters Rose en May schelen slechts elf maanden en op het moment dat ik de positieve test in mijn trillende handen bekeek, wist ik ook even niet hoe ik het had. Naïef? Tja misschien, maar dat neemt niet weg dat het nog steeds kan voelen of het je overkomt. Daarom besloot ik in dit artikel de andere kant van het verhaal te vertellen, want die is er wel degelijk.
Na de geboorte van Rose ging ik aan de minipil. Ik gaf nog borstvoeding en wilde liever niet te veel hormonen in mijn lijf. Maar ondanks wat de huisarts vooraf vertelde, leverde het mij behoorlijk wat bijwerkingen op. Ik smeet de strip uiteindelijk in de prullenbak, een tikje agressief door de hormonen en moe van de tussentijdse bloedingen. Al na een dag voelde ik verbetering, alsof mijn lijf zich meteen kon stabiliseren. De bloedingen stopten en ik kon weer deelnemen aan het gezinsleven. ‘Over een paar weken kijken we wel voor een koperspiraal,’ spraken we af.
Afgaande op de ‘Mijn Kalender’ app kon mijn menstruatie zich elk moment weer aandienen. Maar lag het nu aan mij? Ik voelde me weer zwanger. Ro weet het aan de sluimerende hormonen en dacht dat mijn ontzwangerende lijf me voor de gek hield. Misschien moest ik nog wennen aan mijn nieuwe cyclus? Maar een paar dagen later was ik nog steeds overtijd en sommeerde ik hem onzeker dat hij nú naar de Trekpleister moest voor een test. Mocht het een schijnzwangerschap zijn, dan zou een negatieve zwangerschapstest de menstruatie vast wel opwekken.
Ik deed wat ik moest doen, legde de digitale test op de vloer en ging mijn handen wassen. Een paar minuten later stond er nog altijd niets in het schermpje. ‘Misschien is het een teken,’ zei Ro nuchter, en hij wilde weer een paar dagen wachten. Ik niet. Een kwartier later stond hij opnieuw bij me in de badkamer met ouderwetse testen van het huismerk, tijd voor ronde twee.
Al snel zag ik een horizontale streep verschijnen in het testvenster. Vreemd! Op het plaatje stond toch een verticale? ‘Kijk jij eens op dat briefje hoe het zit met een horizontale streep,’ mopperde ik tegen Ro, maar hij kon het niet vinden. Tegen de tijd dat ik de bijsluiter ongeduldig uit zijn handen rukte, bleek het probleem al opgelost. Er stonden onmiskenbaar twee duidelijke verticale streepjes. Zwanger. Binnen drie maanden na de geboorte van Rose. Onze kinderen zouden minder dan een jaar gaan schelen.
Terug naar de column. Feitelijk heeft de schrijfster wellicht gelijk. Als je pertinent een zwangerschap wil voorkomen dan zorg je daarvoor. Je regelt een sterilisatie, blijft stug de minipil slikken tot je een alternatief hebt, gebruikt condooms, kiest desnoods voor geheelonthouding. Want inderdaad, nu ons gezin echt compleet voelt en een nieuwe zwangerschap voor mij geen optie is, gebeurt het niet meer. Maar dat is wel een keus die ik maak vanuit ervaring.
En los daarvan: naïef of niet, een andere moeder neemt je in vertrouwen over een onderwerp dat taboe is. De column zelf bewijst met haar hardvochtige oordeel ook meteen waarom. Je hoeft geen stiekem zwangerschapswens te koesteren om toch weer in verwachting te kunnen raken. Het kan je wel overkomen. Maar verder: los van het feit dat een kindje misschien niet helemaal gepland is, blijft het belangrijkste toch dat dit kindje gewenst is? Ook als zijn of haar moeder even aan het idee moet wennen.
Heb jij weleens geoordeeld over iemand die al snel na de geboorte weer zwanger raakte? Vind jij het ook naïef? Of heb je het misschien zelf ook meegemaakt? Laat het ons weten in de reacties!
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©StoryTime Studio – Shutterstock
