Tips voor werkende moeders: maak het jezelf makkelijker

Laatst verscheen een interview met Gitty Feddema die, kort samengevat, kritiek had op werkende moeders. Is dat terecht? Voor deze blog vroeg ik werkende moeders om tips over hoe ze hun leven inrichten, de balans proberen te vinden tussen werk en gezin en welke vorm van kinderopvang ze hebben geregeld voor hun kinderen. 

Feddema:

Mocht je niets hebben meegekregen van het inmiddels bijna beruchte interview met sociaal pedagoge Gitty Feddema, klik dan even hier. Veel werkende moeders voelden zich aangevallen. En hoewel we persoonlijk denken dat het in de meeste gevallen onnodig is (uiteindelijk heeft Feddema het nog altijd over excessen), snappen we dat het wringt. Om een tegengeluid te laten horen, vroegen we meerdere moeders naar hun ervaring. Hoe zorgen jullie voor balans?

Tips voor werkende moeders door werkende moeders

Wie kan immers beter tips geven dan een groep ervaringsdeskundige? Hoe houden jullie werk en gezin in evenwicht met elkaar, hoe zorg je ervoor dat alle ballen in de lucht blijven en welke handige adviezen hebben deze dames voor anderen?

Ons onderzoekje

Aan onderstaand artikel werkten negen vrouwen mee uit verschillende branches:

• Linda, planner bij een zorgorganisatie en zes uur per week actief voor de OR
• Sandra, zelfstandig ondernemer en eigenaresse van een kleinschalige kinderopvang
• Britt, assistent-HR manager bij een rederij
• Joyce, fulltime blogger op Mamsatwork
• Gerdi, röntgenlaborant in het ziekenhuis
• Nicole, VA en manager van een webshop die gespecialiseerd is in notitieboekjes
• Judith, medewerker bij een groot concert- en congresgebouw
• Casandra, juridisch medewerker bij de afdeling ZSM van het parket CVOM
• Sophie, lerares basisonderwijs bij een Jenaplan school

Hoeveel uur per week werk je?

Bijna de helft van deze moeders heeft een fulltime baan. Sommigen, zoals Joyce, op een hele hanige manier: zij werkt wel volledige weken, maar is dankzij haar blog ook elke dag thuis voor de kinderen.

Wat vind je prettig aan je werk?

De meest genoemde antwoorden op deze vraag is het hebben van afwisselende werkzaamheden en contact met anderen. Zoals Judith, die heel gelukkig wordt van de gedreven mensen waarmee ze samenwerkt. Nicole vindt het op haar beurt heel fijn dat ze divers werk heeft én kan doen waar ze van houdt. En ook voor Gerdi is geen dag hetzelfde door de diversiteit aan werkzaamheden, patiënten en collega’s.

Sandra vindt het ideaal dat ze haar werk kan combineren met de zorg voor haar kinderen: ‘Een in mijn nek hijgende baas mis ik absoluut niet. Er voor mijn kinderen zijn, terwijl ik mijn zelfstandigheid behoud en mijn steentje bijdraag vind ik erg fijn.’ Ze geniet daarnaast erg van haar vrijheid, net als Linda en Joyce. Die laatste vertelt daarover: ‘Het zelfstandig ondernemen vind ik fantastisch. Het houdt me alert en ik ben voor mijn gevoel creatiever dan ooit.’

Iets voor anderen kunnen betekenen vinden vooral Sophie en Britt heel fijn. Casandra voegt toe: ‘Ik vind mijn werktijden prettig. Ik heb vaak late dienst waardoor ik ‘s ochtends thuis bij mijn kinderen kan zijn.’

Hoe heb je de opvang voor je kinderen geregeld?

Ook deze antwoorden heb ik in een grafiek gezet, voor de duidelijkheid. Gemiddeld brengen de kinderen 2,25 per week door bij een bepaalde vorm van opvang of bij hun vaders.

Van de 18 dagen dat de kinderen van deze acht werkende mama’s elders worden ondergebracht dan bij hun moeder gaan ze 11 dagen naar opa en/of oma. Verder kiezen Nicole, Linda en Gerdi voor betaalde opvang, waar hun kinderen in totaal zes dagen doorbrengen. Opvallend is dat in deze gevallen de vader bij minder dan de helft van de vrouwen bijspringt.

Geen opvang nodig?

Twee fulltime banen zonder dat je betaalde opvang nodig hebt? Joyce vertelt hieronder haar verhaal. Ze werkt fulltime, leeft haar droom en heeft eigenlijk geen tot nauwelijks opvang nodig.

Joyce: ‘Mijn beide kinderen zitten op school. De oudste zit nu in de brugklas en de jongste van 7 zit in groep 4. Zij gaat inmiddels ook al zelf naar school en haalt onderweg dan een vriendinnetje op. Dat scheelt uiteraard veel tijd. Verder werk ik van huis uit en dat betekent dat ik veel thuis ben waardoor opvang niet echt nodig is. Mijn man is op vrijdagmiddag thuis en regelt dan alles met de kinderen en als ik afspraken heb buiten de deur dan kan ik ook nog bij mijn schoonouders terecht als dat nodig is.’

Een andere bijzondere situatie is die van Gerdi, die onregelmatige werktijden heeft. Wanneer ze onverwachts aan de slag moet, zijn opa en oma er gelukkig altijd.

Ging het naar de opvang brengen van je kind meteen soepel?

Bij Britt wel: ‘Ik werk al fulltime sinds de babytijd. Ze is ermee ‘opgegroeid’ dat ze wordt opgehaald door anderen.’ Ook bij Joyce en Linda ging het soepel. Sophie had het geluk dat ze pas na 4,5 maand aan de slag ging. Ze hadden net de slag te pakken met hun pasgeboren zoon. Hierdoor was het ritme makkelijk om door te geven aan oma, die twee keer per week oppast. ‘Een betere oppas zou ik niet kunnen vinden!’

Bij Gerdi was het even wennen, maar al snel verliep het een stuk soepeler. ‘Ik vond het vooral na mijn zwangerschapsverlof van Youri erg lastig om weer aan het werk te gaan. Benthe ging toen net naar school en dus was het een hele race tegen de klok ‘s morgensvroeg. Gelukkig was iedereen snel gewend en hebben we een lieve gastouder waar de kids met plezier naar toe gaan!’

Bij Nicole ging het niet echt soepel, maar kwam het gelukkig allemaal op zijn pootjes terecht: ‘Het was een hoop geregel qua opvang en wie haalt haar op, etc. Ook gooide de baas van mijn man wel eens roet in het eten door hem plots andere diensten te geven enzovoorts. Gelukkig heb ik een fijne achterban die altijd wel een oplossing heeft.’ En ook Judith liep tegen een klein probleempje aan: haar zoon moest elke week opnieuw wennen aan de crèche. Het was moeilijk haar huilende kind achter te laten. Wat hielp was dat hij bij het ophalen wel vrolijk was.

Heb je soms moeite met het weggaan van huis?

De meningen zijn verdeeld: vijf moeders wel(eens), anderen niet echt. Casandra: ‘Ik heb niet echt moeite met van huis weg gaan, omdat ik weet dat ik toch naar m’n werk moet. Maar op sommige momenten blijf ik toch liever gezellig thuis!’ Waar moeders vooral moeite mee hebben, is zien dat hun kind verdrietig is bij het vertrek of weten dat het lang duurt voor ze elkaar weer zien. Joyce weegt voor zichzelf af of ze de tijd buitenshuis kan missen, maar beaamt dat persreizen alsnog best weleens lastig kunnen zijn.

En de kinderen, vinden die het soms moeilijk?

Soms zie je dat kinderen een hekel aan de opvang hebben, maar eigenlijk geldt voor alle ondervraagden dat dit niet het geval was.

Opvallend (en gelukkig maar) genoeg veel minder. Van de negen moeders zeggen slechts twee weleens te merken dat hun kind moeite heeft met de situatie. Dit zijn Judith, wiens zoon de crèche tijdelijk niks vond en ook even niet meer naar opa en oma wilde, maar gelukkig loste dit verdriet vanzelf op zodra ze de hoek om waren. Dat herkent Nicole trouwens ook, wiens dochter vooraf weleens roept graag bij mama te willen blijven, maar dat eenmaal op de opvang zo weer vergeten is.

En ook Britt merkt op dat het soms lastig is wanneer haar dochter eens een nachtje uit logeren is gegaan: ‘Wanneer ze dan thuiskomt, wil ze niet meer weg. Ook niet naar vriendinnetjes.’ Sandra lost eventuele problemen op met duidelijkheid: ‘Ik vertel altijd ruim van te voren in welke volgorde we wat gaan doen. Het kind kan zich er dan fysiek en mentaal erop voorbereiden. Meestal gaat dat vrij soepel.’

Balans tussen werk en privé: heb je die gevonden?

Linda zegt volmondig ja: ‘Zeker! Hoewel ik momenteel nog een opleiding volg naast mijn werk en dat zorgt voor drukte, lukt het me goed om alles te combineren. Al kijk ik ook uit naar de rust straks, wanneer die opleiding is afgerond.’ En ook Casandra, Gerdi, Judith en Nicole hebben inmiddels hun balans gevonden. Vooral nu Nicole iets minder uren maakt, voelt ze meer rust. Inmiddels kan ze daardoor doordeweeks weer iets met haar dochter doen en niet alleen meer in de weekenden.

Britt gaat het doorgaans goed af, al blijft het weleens lastig om haar aandacht te verdelen. Dat laatste gevoel herkennen Sandra en Joyce als geen ander. Werk en privé loopt bij hen behoorlijk door elkaar en tijd voor henzelf? Nee, dat is er soms nauwelijks. Sophie is momenteel zoekend. Net begonnen, vind ze het best weleens lastig haar werk los te laten op de dagen dat ze thuis is.

Tips voor andere werkende moeders

Doe wat goed voelt

Britt: ‘Je moet werk vinden waar je je goed bij voelt en wat je echt leuk vind anders kan je nooit de balans vinden. En geef als je thuis bent echt de tijd en aandacht aan je kind. Moet je thuiswerken, doe dit dan als je kind slaapt.’

Linda: ‘Regel de opvang op zo’n manier dat het goed voelt voor jou. Dan ga jij ook op een fijnere manier naar je werk en kun je relaxter werken.’

Joyce: ‘Ik denk dat je goed moet voelen wat voor jou goed werkt. En laat je vooral niet teveel beïnvloeden door wat anderen denken en zeggen. Jullie als gezin weten immers wat het beste bij je past, of je gaat het nog ondervinden. Maar dan nog is het jullie keuze, en niet die van een ander! Zoals het bij ons gaat, zou voor veel moeders niet de manier zijn denk ik, maar voor ons werkt het goed.’

Loslaten

Nicole: ‘Laat bepaalde dingen los. Ik heb het huishouden bijvoorbeeld best wel een tijdje losgelaten. Als in, dingen bleven zich opstapelen. Dat was ook niet prettig, maar ik vond aandacht voor mijn kind op de momenten dat ik wél thuis was toch echt belangrijker. Ook hulp vragen is een tip. Al vind ik dat zelf nog steeds moeilijk, er is altijd wel iemand die even in wil springen.’

Voorkom stress

Gerdi: ‘Leg de avond van te voren alvast een setje kleding klaar, pak de tassen alvast in en zet de ontbijttafel klaar! Dat scheelt ‘s morgens zoveel stress en tijd.’

Maak een keus die bij jou/jullie past

Sophie: ‘De belangrijkste tip voor werkende moeders is: doe waar je jezelf goed bij voelt! Ik vind het belangrijk om veel thuis te zijn, omdat ik de ontwikkeling zoveel mogelijk mee wil maken van dichtbij. Daarnaast is Lionel een dag thuis en mijn moeder, waardoor het voor mij heel vertrouwd en goed voelt. Een opvang zou voor mij zwaar zijn, daar zou ik mij persoonlijk niet goed bij voelen. Ik vind het wel belangrijk dat hij vanaf zijn 2e jaar naar de peuterspeelzaal gaat. Hij heeft dan tijd genoeg om te leren samenspelen, zodat hij met een goede basis naar de basisschool kan gaan.’

Het thuiskomen is extra leuk

Casandra: ‘Wellicht zien nieuwe moeders een beetje op tegen het weggaan, maar het thuiskomen is wel heel erg leuk!’

Je carrière kan ook even wachten

Judith: ‘Ik was zelf ERG blij weer aan de slag te kunnen. Dat ritme met een baby vond ik doodsaai en jemig, wat duurden die dagen lang. Achteraf denk ik dat de borstvoeding en het kolven een enorm aandeel hebben gehad in mijn gevoel. Na vier maanden voelde ik me bevrijd, alsof ik mijn eigen leven weer terug had. Ik zou iedereen aanraden direct na het officiële verlof weer te starten met werken en dan rustig opbouwen (1-2 dagen per week tot je uiteindelijke werkweek). Veel mama’s verlengen hun verlof, maar moeten dan wel direct vol aan de bak. Ik zou dat anders doen. Daarnaast ervoer ik zelf dat het willen hebben van groei in mijn loopbaan me te veel kopzorgen gaf. Ik stopte ermee, de drie dagen per week bevallen me heel goed.

Werk jij? En heb jij nog aanvullende tips voor andere werkende moeders?