Sensopathisch spelen met je peuter: top of flop?

Lekker spelen met je handen, je fantasie de vrije loop laten gaan… Sensopathisch spelen is goed voor de motoriek en past perfect bij de peuterleeftijd, maar wat is het nu precies? Welke vormen bestaan er? In deze blog vertel ik over sensopathisch spelen – hoewel ik in eerste instantie meende dat het senseopathisch spelen was, maar dat is dus alleen voor volwassenen.

Sensopathisch spelen?

De eerste keer dat ik erover las, was toen ik eigenlijk zocht naar iets anders. Sensopathisch spelen… Alleen de naam vond ik al zweverig. Lekker met je gevoel in contact komen en spelen met materialen ‘zonder vaste vorm’. Nee, daar beschouwde ik mezelf als veel te nuchter voor. Maar goed, het bloed kruipt regelmatig waar het niet gaan kan. Ik ben inmiddels toch geïnteresseerd en ga vandaag op onderzoek uit.

Wat is sensopathisch spel?

Eigenlijk is dit de verzamelnaam voor alle manieren van spelen waarbij je gebruik maakt van materiaal zonder vaste vorm. Je mag ermee kneden, scheppen, voelen en roeren en dat hoeft niet per se ergens toe te leiden. Heel vrij dus. En eigenlijk ook een manier van spelen die we allemaal wel herkennen, denk ik. Ik vind het zelf bijvoorbeeld eigenlijk best rustgevend om deeg te kneden, door de pasta te gaan met mijn handen of door het water te glijden. Alleen het bewust aanbieden (op de klei na) deden we hier nog niet.

Waarom is het goed voor je kind?

Er zitten daadwerkelijk voordelen aan. Zo is het bijvoorbeeld goed voor de motoriek, om tot rust te komen en je zintuigen te prikkelen.

Wat kan je gebruiken tijdens het spelen?

Je kan gebruik maken van verschillende materialen:

• Zelfgemaakt slijm
• Rijst
• Droge macaroni/pasta
• Water
• Scheerschuim
• Meel
• Bloemen (voor in het water bijvoorbeeld)
• Haargel in een zakje
• Zand
• Kralen
• Klei
• Veren
• Lapjes stof
• Bubbeltjesplastic (ook leuk voor volwassenen)
• Koffiebonen
• Droge peulvruchten (kapucijners, linzen)
• Verf
• Schelpen
• Maiszetmeel

En nu zelf aan de slag: is sensopathisch spelen met je peuter top of flop?

Tja, al lezende werd ik meteen enthousiast. Ik besloot de proef op de som te nemen en Rose en May eens lekker aan de slag te laten gaan met water en zand. Maar ook eens met rijst. Of het ons allemaal bevallen is?

Spelen met water

Dit is een variant van sensopathisch spelen die waarschijnlijk iedereen wel kent. Water scheppen van het ene in het andere kopje, met je handen door het water glijden of spetteren.

Hoe pak je dat aan?

1. Zet een emmertje of teil met water in de tuin/douche
2. Pak een paar bakjes en laat ze lekker scheppen
3. Zoals je ook op andere sites kan lezen, is het ook leuk bloemen toe te voegen aan dit bakje. Helaas zijn onze plantjes en bloemetjes even niet meer, dus hebben we dat element overgeslagen.

Was het een succes?

Ik begon met May (Rose was lekker op de kinderboerderij en in de speeltuin met Ro) en dat was heel fijn. Lekker quality time met zijn tweetjes, dat hebben we eigenlijk niet zo vaak. Ze speelde rustig met haar beker en kommetje, liet het water van de één in de ander overlopen en genoot. Tot ze nat werd althans: ‘Water, is nat. Hellepie!’ May is namelijk niet zo dol op viezigheid. Behalve als ze in een zandbak zit of chocopasta eet…

Spelen met zand

Ro heeft onderweg van de kinderboerderij en speeltuin naar huis een paar zakken speelzand gehaald bij Gamma. Konden ze meteen weer verder graven (en had ik meteen een goede observatiemogelijkheid voor sensopathisch spelen met zand).

Hoe pak je dat aan?

1. Men neme een zandbak, schepjes, emmertjes en wat je ook maar kan vinden. Of beter nog: niets, want met je handen kan je ook hele mooie dingen maken.
2. Laat ze lekker spelen of doe mee.

Was het een succes?

Verrassend genoeg ging dit nog redelijk lang goed. Normaal gesproken begint Rose binnen de kortste keren het zand uit de bak te scheppen, maar dit keer viel dat reuze mee. We hadden eigenlijk maar één incidentje: toen ze dacht dat het een leuk plan was om ‘sneeuwballen’ van zand naar ons te gooien. Verder hebben ze heel lief samen gespeeld, hebben we gedaan alsof we pitjes plantten en een reuze kasteel gebouwd.

Spelen met rijst

Dit doet Rose weleens op de peuterspeelzaal met macaroni. Vaak zie ik na zo’n dag alles door het lokaal verspreid en eigenlijk niets meer in de oorspronkelijke bak. Had op zich een goede waarschuwing kunnen zijn.

Hoe pak je dat aan?

1. Het leukst is volgens mij zo’n picknicktafel waar in het midden een bak zit voor zand, water of dus pasta/rijst, maar bij gebrek aan beter vulde ik een teiltje
2. Geef je kinderen wat bakjes of laat ze hun handen gebruiken

Was het een succes?

Het begon leuk. Ze lieten de korrels door hun handen glijden, voelden en bekeken de rijst. Niet veel later schepten ze vrolijk alles uit de bak en probeerden vanuit een kommetje in een bekertje te schenken. Weer wat minuten verder lag het grootste deel al op de grond.

Om een lang verhaal kort te houden: onze dochters zijn gewoon niet zo sensopathisch aangelegd volgens mij. Het begon lekker, maar binnen no time ruziën ze om het laatste rijstkorreltje, slaan elkaar met de bakjes en gooien als kleine maniakken alle rijst door de kamer. En vervolgens waren ze boos op ons omdat het allemaal op is. Al met al speelden ze ongeveer een minuut of tien gezellig en heb ik gevoelsmatig drie kwartier staan vegen. Deze variant doen we niet meer! Ook geen aanrader trouwens als samenleeft met iemand die allergisch is voor dit soort rotzooi ? en ik begreep het wel toen ik drie dagen later nog steeds rijstkorrels terugvond.

Kortom, sensopathisch spel: top of flop?

In ons geval ligt het echt aan het materiaal wat je gebruikt. Ik vond het spelen met water en zand wel leuk – al doen ze dat dus vaker. Maar met rijst? Nee, dat was duidelijk een flop. Ergens plaatste iemand (terecht) de opmerking dat ze haar kinderen bijbrengt niet te spelen met eten. Is ook eigenlijk wel waar. Bovendien moet je zelf ook bijkomen van de bende die het oplevert en het speelplezier bleek nihil. Slijm daarentegen is wel populair bij ons thuis. Bij de kinderen althans…

Kende je de term sensopathisch spelen ook al? Vinden jouw kinderen het wel leuk? Of krijg je bij het zien van al die troep ook spontaan een allergische reactie?