Op vakantie zonder schermpjes, kan dat nog anno 2024?

‘Een schermloze vakantie? Begin er niet aan!’ kopt dit artikel van het NJI. Het zou onnodig zijn en dus ook de ruzies niet waard. In plaats daarvan vind je er allerlei tips om de schermtijd te ‘verweven’ met je vakantie. Toch hoeft dit niet zo te gaan. Zonder schermpjes op vakantie gaan, kan anno 2024 prima. In dit artikel vertel ik je over onze ervaring. Niet om je te overtuigen – mijn keuzes hoeven de jouwe niet te zijn natuurlijk – maar om te laten zien hoe dat er dan uitziet in de praktijk.

Zonder schermpjes op reis: een realistisch beeld uit de praktijk

Ik neem je even mee terug naar 2021.

‘Mahammm, ze prikt me met haar voet.’ Het zoveelste geklaag vanaf de achterbank terwijl bij mij het zweet nog in mijn nek staat van de stress, vlak voor vertrek. Ondanks dat we op tijd zijn weggegaan, vind ik het toch spannend om alleen met drie kinderen op pad te gaan. Onze eindbestemming is het pittoreske Drentse dorpje Elim, op ruim tweeënhalf uur rijden. Tweeënhalf uur die ik wil proberen vol te houden zonder schermpjes – op Google Maps na, anders verdwalen we gegarandeerd. Een idealistisch streven in deze tijd, vermoed (of vrees) ik.

Om iets meer context te bieden: bovenstaande gebeurde al voor we de wijk uitreden. Gezeur over broodjes en megahonger, ondanks het ruime ontbijt voor vertrek om dit te voorkomen. Klagen over de bloedhitte. Bovendien had ik iedereen geërgerd op de wc geparkeerd voor we weggingen, behalve mezelf… De sfeer zat er dus lekker in. Toch wilde ik niet al na vijf minuten opgeven en ik trok enthousiast de ANWB achterbankbingokaarten tevoorschijn.

Ze redden onze route tot aan Drenthe. Een kleine stoelendans deed de rest. Zonder schermpjes op pad lukt dus wel, met de juiste voorbereiding en instelling.

Waarom zou je dat eigenlijk willen, zonder schermpjes op vakantie?

We zijn inmiddels een paar jaar verder en ik moet toegeven dat het lastiger wordt om helemaal zonder schermpjes op vakantie te gaan. De kinderen worden ouder, krijgen binnen nu en een jaar allebei hun eigen mobiele telefoon en onze offline opvoeding van een paar jaar geleden is steeds minder haalbaar. Vind ik niet erg; het hoort erbij in deze tijd en ons streven is niet rigide, maar een richtlijn.

Toch vind ik het prettig om zoveel mogelijk schermloos te reizen met de kinderen. Juist omdat de indrukken onderweg vaak ook de moeite waard zijn. Neem onze tripjes naar Europa-Park: vorig jaar belandden we, vanwege Duitse wegwerkzaamheden, op de autoroute die ons via Wallonië naar huis leidde. Samen met mijn toen achtjarige keek ik mijn ogen uit in de Elzas en Vogezen. Wat was het mooi!

Ook zongen we lekker mee met onze zelfgemaakte vakantielijst onderweg, deden we spelletjes en namen we echt de tijd om goed met elkaar te praten. De jongste heeft uiteindelijk nog wel een filmpje gekeken, omdat die iets meer behoefte had om zich terug te trekken in haar eigen wereld – maar anderhalf uur op een rit van minimaal zeven vind ik nog steeds winst.

Dit sluit aan op onze opvoeding thuis. De kinderen hebben geen tablet, mogen slechts soms op ‘de spelletjestelefoon’ en zijn dus niet heel anders gewend. Ze vinden het oprecht leuk om bordspellen te doen, een puzzel te maken of lekker te knutselen. Bovendien zie ik wel een verschil met leeftijdsgenoten die hun eigen devices hebben, zeker als ze ook een mobieltje hebben: die vervelen zich aanzienlijk sneller. Niet erg, wel anders.

Wat levert zo’n vakantie zonder schermpjes nu eigenlijk op?

Het kost meer werk, dus in die zin levert het zeker ook frictie op. Denk aan kinderen die elkaar gaan zitten vervelen of dit hardop uitspreken – elke vijf seconden. Maar aan de andere kant ontstaat er vanzelf een bepaalde berusting en zie je creativiteit ontstaan. Zo bedachten we op de terugweg een keer een eigen spelletje om ons bezig te houden. Dat is hopelijk een waardevolle les voor later.

Daarnaast genieten ze en spelen ze veel meer. De meiden vinden het heerlijk om buiten te spelen in de speeltuin verderop, ze weten zich in restaurants doorgaans goed te gedragen zonder zoethoudertje in hun handen. En, maar dat is persoonlijk, stiekem vind ik het ook wel lekker dat ze niet van elke scheet een TikTok hoeven te maken met een muziekje dat je na drie keer al zat bent. In die zin vind ik het zelf wel erg lekker dus, zo’n vakantie zonder (of met minimale) schermtijd.

Tips voor andere ouders

Lijkt het jou ook wel wat? Hieronder deel ik enkele tips vanuit mijn ervaring.

  1. Wees niet rigide. Soms vraagt de situatie (of een specifiek kind) erom dat ze zich even kunnen terugtrekken met een filmpje. Zeker tijdens een lange autorit kan het prettig zijn ter afwisseling. Zorg dan voor een leuke film die je hebt gedownload via Netflix en houd de tablet of telefoon verder offline.
  2. Neem genoeg mee voor onderweg. Als wij bijvoorbeeld naar Europa-Park gaan (van deur tot deur een rit van bijna zeven uur, zonder file) dan heb ik voor onderweg van alles bij me.
    • Genoeg eten en drinken Denk aan genoeg fruit (druiven en aardbeien doen het altijd goed), lekker belegde broodjes, iets te snoepen en meerdere literflessen Spa Blauw. Drinken we het niet op de heenweg, dan komt het op de terugweg wel van pas.
    • Kleine cadeautjes waarmee ze aan de slag kunnen Zo vindt mijn jongste de stickerboeken op nummer van Hema geweldig. Een kleurboek met goede potloden, dagboekje en kaartspel zijn handig om mee te nemen, net als de eerdergenoemde ANWB achterbankbingo. Zo hebben ze genoeg te doen.
    • Kussen, favoriete knuffel en een dekentje Sowieso is het fijn om comfortabele kleding aan te trekken tijdens een lange rit, maar ook een hoofdkussen en dekentje kunnen prettig zijn om mee te nemen. Doordat ze geen scherm mee hebben, voelen kinderen sneller aan of ze vermoeid raken. Met hun eigen kussen en knuffeltje in de buurt, pakken ze die (broodnodige) rust makkelijker.
  3. Bereid je mentaal goed voor. Juist als je een lange reis maakt en er dus ongetwijfeld ergens iemand gaat zitten zeuren over warmte/kou/ongemak, is het belangrijk dat je zelf zo relaxed mogelijk bent.

Voor altijd zonder schermpjes op reis?

Nee, dat vind ik geen haalbaar streven. Zoals ik eerder aangaf, zijn ze over een tijdje oud genoeg om hun eigen mobiel te hebben. Bovendien zijn we ook nooit naar de andere kant van de wereld gevlogen. Andere situaties vragen om een andere aanpak. Maar zolang ze nog dol zijn op buitenspelen en te vermaken zijn met simpele kaartspelletjes of zich verwonderen over het uitzicht, probeer ik daar zolang mogelijk van te genieten.

Hoe doen jullie dat onderweg? Spelletjes spelen? Schermpjes aan of een combinatie van beide?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

©Ground Picture – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven