Overpeinzingen: de voor- en nadelen van vier kinderen

Met drie dochters voelen we ons rijk. Toch kriebelt het af en toe. Een vierde kindje? Ik zie het wel zitten, als ik heel eerlijk ben. Al zijn er natuurlijk ook wat bezwaren. In dit artikel neem ik jullie mee in mijn overpeinzingen over de voor- en nadelen van een groter gezin.

Update 2020: inmiddels ben ik in verwachting van ons vierde kindje. Wat de oplossingen zijn voor onze bezwaren, heb ik erbij geschreven

Vragen naar onze kinderwens

Rose en May kwamen binnen elf maanden achter elkaar ter wereld. Onze omgeving vond het gelukkig destijds niet nodig om daarna nog te informeren wanneer de volgende kwam, omdat ze zelf ook wel snapten dat je met twee baby’s je handen vol hebt.

Maar toch krijg je nog steeds vragen na een derde dochter: ga je nog door voor een jongen? Willen jullie een vierde kindje? Of zelfs: ‘Nu gaat er toch zeker wel een knopie in?’ Vond ik brutaal, maar goed, je kan het maar willen weten. En voor wie ook nieuwsgierig is, we hebben de optie van sterilisatie wel overwogen. Het lot besliste echt anders. Nu de kinderen ouder worden, twijfelen we soms over een vierde kindje. Soms ben ik bang voor een nieuwe zwangerschap, dan gaan mijn eierstokken weer keihard tekeer… We weten het dus nog niet.

Wat zou ons kunnen tegenhouden?

De impact op het gezin

Om onze oudste dochter even als voorbeeld te nemen. We kregen als gezegd binnen relatief korte tijd twee meisjes erbij. Dat is nogal wat. Voor ons, maar zeker ook voor haar. Ze was destijds zeven jaar en ging van enig kind binnen twee jaar naar een gezin met drie kinderen. Dus de beslissing om wel of geen vierde kindje te krijgen (mits het je gegund is), hangt ook af van de impact die het zal hebben op ons gezin.

Hoe gaat het nu?

Toen we vertelden dat ik zwanger was, reageerden ze alle drie enorm enthousiast. June is blij dat ze als grote zus alles heel bewust kan meemaken, de kleintjes vonden het idee van een baby vooral erg interessant. Hoe alles na de geboorte verloopt, blijft altijd afwachten. Maar voor nu is het fijn dat ze zo meeleven. Ook merk ik dat ze me vaker helpen.

Praktisch: de ruimte in huis

Op zich heeft ons huis drie slaapkamers en een zolder. Nu liggen de jongste twee op één kamer en willen ze zelf ook niet anders. Dus in die zin zouden wij prima naar boven kunnen verkassen of een toffe slaapkamer op zolder kunnen maken voor June.

Een alternatief is dat we onze eigen slaapkamer verbouwen en zelf verhuizen naar de zolder. Of kan je beter gewoon je biezen pakken en verhuizen? Persoonlijk zie ik dat laatste niet zitten, dus het zal één van de opties daarvoor worden als we toch besluiten voor de vierde te gaan. Dat het dus wat voeten in aarde heeft, mag duidelijk zijn!

Hoe gaat het nu?

Uiteindelijk besloten Ro en ik naar de zolder te gaan. Omdat Rose en May zo onafscheidelijk zijn, blijven ze met elkaar op één kamer liggen – maar dan wel onze slaapkamer. De baby krijgt hun kamer en zo is de cirkel rond. Nog steeds wil ik liever niet verhuizen, want we wonen hier prettig. En op deze manier is dat gelukkig niet nodig.  

Vervoer wordt lastig

Momenteel hebben we een Fiat Panda. Niet echt een limousine dus 😉 En nu hebben we soms al moeite om met zijn allen op pad te gaan, omdat we dan de auto moeten wisselen met mijn ouders. Maar dat kan niet altijd én wil je niet elke keer vragen.

De alternatieven voor als je straks vier kinderen zou moeten meenemen?

  • Een tweedehands Opel Zafira aanschaffen (of soortgelijke zevenzitter)
  • Nog een ‘koekblikje’ erbij, zodat je allebei kunt rijden – weliswaar minder gezellig, maar ook wel weer praktisch met kinderfeestjes
  • De auto opgeven en een elektrische bakfiets aanschaffen (goed voor de lijn). En dan grote afstanden met het openbaar vervoer?

Hoewel mijn lichaam optie 3 wel nodig heeft, zou het dus één van de eerste twee worden. Betekent wel extra kosten, zowel in aanschaf als onderhoud. Ik ben benieuwd hoe andere ouders met vier kinderen dit doen!

Hoe gaat het nu?

Ro en ik overlegden voorafgaand aan de zwangerschap wat we wilden en wat haalbaar was. Een tweedehands zevenzitter? Dan kwam je toch al snel op een oude auto terecht om het betaalbaar te maken. Daarbij constateerden we dat we niet heel vaak met zijn zessen op pad zullen gaan. We hebben nu een ruime stationwagen waarin één volwassene met alle kinderen past. Bij verjaardagen van familie valt er altijd een mouw aan te passen door 1-2 kinderen met opa en oma te laten meerijden. De keren dat we daadwerkelijk met zijn allen weg moeten, zullen op een hand te tellen zijn.

Mijn eigen bedrijf

Ik ben in de gelukkige positie om te kunnen vertellen dat het goed gaat met mijn blog. Ik geniet van mijn werk en het feit dat ik een eigen bedrijf heb. De inkomsten gaan omhoog, we doen leuke dingen. Enige nadeel daarvan is dat een baby alles in de war zou gooien. Ik weet best dat ook daar prima een mouw aan te passen valt, maar heb geen idee wat ernstig slaaptekort zou doen met mijn teksten 😉 En je hebt simpelweg minder tijd om te werken. Dit is dus zeker iets om bij stil te staan en goed over na te denken.

Hoe gaat het nu?

Bijgeloof

Ergens denk ik weleens: moet je het lot willen tarten? Wie zegt dat je nog een keer een redelijk onbezorgde zwangerschap mag beleven en dat het allemaal goed gaat? Mijn drie bevallingen verliepen zonder noemenswaardige complicaties – iets om heel dankbaar voor te zijn. Waarom zou me dat een vierde keer weer goed afgaan? Nou ja, dat soort gedachten dus. Maar misschien hoort dat sowieso bij een kinderwens als je al een kindje hebt rondlopen?

Hoe gaat het nu?

Dit is een puntje wat misschien altijd wel blijft, dus nu ook. Ik hoop gewoon dat mijn zwangerschap zo blijft lopen als nu, dat alles goed gaat met de bevalling en ons kleintje straks gezond is.

Vier kinderen is wel écht een groot gezin

Misschien denken mensen dat ook wel van drie hoor, maar dat voelt zo normaal dat ik daar zelf nooit bij stil sta. Maar vier… Ook omdat het niet meer in een reguliere personenauto past. En als je op een verjaardag wordt uitgenodigd, dan kom je wel ineens met zes man aanzetten.

Hoe gaat het nu?

Eigenlijk kan ik niet meer wachten. Waar ik eerst dacht dat het wel erg druk zou worden, kijk ik daar nu enorm naar uit. Het lijkt me voor de kinderen erg fijn, ik denk dat vier kinderen meer balans brengen en eerlijk gezegd is die verjaardag geen probleem meer. Ro en ik besloten om gewoon in delen te gaan. De ene keer hij met twee kinderen, de andere keer ik. Per slot van rekening zit niet iedereen op zes man te wachten, hebben we (buiten de coronaperiode om) behoorlijk wat verjaardagen per jaar en is die exclusieve aandacht voor de kinderen ook weer leuk.

Redt mijn lijf een vierde kindje wel?

Ik heb de laatste zwangerschap nog redelijk goed in mijn geheugen, ook al is het inmiddels al een tijdje terug. Hoewel het eindresultaat fantastisch was, weet ik dat mijn rug en bekken minder blij waren. Ik kon moeilijk lopen en kwam elke keer te veel aan. Nog een keertje zwanger raken, zou betekenen dat ik vanaf het begin moet blijven bewegen en echt op mijn voeding moet letten. Of gezond eten lukt met al die hormonen? Bovendien had ik onverklaarbare jeuk en was ik negen maanden moe. Nee, zwanger zijn is niet altijd mijn lievelings.

Hoe gaat het nu?

Nu ik 27 weken onderweg ben met kindje vier in mijn buik blijken deze bezwaren wel mee te vallen. Doordat er best even tussen zit, heb ik meer energie dan drie jaar geleden. Bovendien is deze zwangerschap een stuk fijner dan de andere keren. Vermoedelijk omdat ik me minder hard te buiten ga aan koekjes, snacks en andere ongezonde voeding. Hoop dat ik dat kan volhouden… En ik heb gewoon meer ruimte om toe te geven aan mijn rust met drie kinderen op school. Daarbij ging ik van het ergste uit, omdat mijn derde zwangerschap loodzwaar was. Wellicht valt daarna alles mee?  

Waarom zouden we wel een vierde kindje willen?

We hebben hele leuke kinderen

In alle bescheidenheid natuurlijk 😉 Maar echt, ze zijn erg grappig, superleuk en we houden zielsveel van ze. Daarvan zou ik gewoon best meer willen!

We hebben bergen liefde te geven

Ook best belangrijk als je twijfelt of je een vierde kindje zou willen. Je moet wel het gevoel hebben dat je een volgend kind evenveel liefde kan geven als zijn of haar zussen. En als ik naar de dames zelf kijk, dan zie ik hoe lief ze zelf zijn voor kleine kinderen (zoals hun neefje). Er kan in die zin dus nog best een kleintje van onszelf bij.

Rammelende eierstokken

Al moet ik zeggen dat ik ze niet zo vaak meer heb wanneer ik een baby’tje zie, maar dus wél als ik denk aan een kindje van Ro en mij. Het is dus niet zo dat ik sowieso graag een vierde kindje zou willen (iets wat je bij anderen soms hoort), maar echt puur van hem. Dus ze rammelen tegenwoordig wel iets anders dan eerst, maar nog even hard. Voortplantingsdrang pur sang…

Kleding genoeg

We hoeven ons niet echt zorgen te maken om de babyuitzet, aangezien we nog van alles hebben staan. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten, waardoor je het eerste (half)jaar eigenlijk alleen maar luiers hoeft te kopen en evt. voeding.

Het lijkt me heerlijk om weer echt t ekunnen genieten van een leintje

Klinkt misschien gek, maar toen May heel klein was, viel er niet veel te genieten. Met een flinke dosis slaaptekort (lees: zeventien maanden lang elke nacht vier keer wakker – minstens) achter onze kiezen en een druk leven probeerden we vooral de dagen door te komen zonder noemenswaardige ongelukken. Ook ben je steeds bezig met twee mini’s in plaats van eentje. Is toch anders.

Niet gevreesd, inmiddels hebben we dat genieten echt ruimschoots ingehaald. Slaaptekort niet, maar vrees dat we daar sowieso nog wel een jaartje of twintig last van zullen hebben. 

Trappelende babyvoetjes, shoppen…

Zijn niet de beste argumenten om te beslissen voor een vierde kindje te gaan, maar toch. Schoppende babyvoetjes in je buik is zo ongelooflijk bijzonder – ook als je het al vaker hebt gevoeld. En wat dacht je van shoppen voor het eerste pakje?

Wij kunnen dit

Is misschien een beetje vreemd om te zeggen, maar niet onbelangrijk. Ik heb oprecht voldoende vertrouwen in onze relatie om dit avontuur nog eens aan te kunnen en willen gaan. Dit moet natuurlijk ook wel een goede basisvoorwaarde zijn als je twijfelt over een vierde. Het kost meer werk en dus moet je gewoon zeker van elkaar zijn.

Met vier kinderen schijn je het gelukkigst te zijn

Hoewel er altijd onderzoeken zijn die dit tegenspreken, maar met vier kinderen schijn je dus echt gelukkiger te zijn dan met bijvoorbeeld drie. Enige kanttekening: vier meisjes zou dan weer de minst gelukkige situatie zijn…

Waarom we wel een vierde zouden willen?

Vooralsnog zijn we er dus helemaal niet uit. Er zijn zoveel dingen om over na te denken en dat is ook prima. We hoeven niet te overhaasten. Een duidelijke nee is er in elk geval niet, die duidelijke ja ook niet.

Voor nu is het in elk geval goed zoals het is: lekker met onze drie meisjes. Komt er een cadeautje tussendoor dan is hij of zij van harte welkom en dan passen we er vanzelf wel weer een mouw aan. Uiteindelijk denken we ook: er is altijd een oplossing, als je het maar wil.

Hoeveel kinderen hebben jullie? Was dit altijd je wens of is het anders gelopen?

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven