‘Nee hoor, ze hebben weinig op. Eigenlijk alleen maar een cupcake, koekje en een zakje chips,’ glimlacht de moeder in de deuropening. Het is 17.00 uur als ik mijn dochter kom halen en ze heeft er net anderhalf uur kunnen spelen. Weinig… Als ik elke dag zo ‘weinig’ snacks at, zou ik binnen de kortste keren vijftien kilo zwaarder zijn, maar aangezien dit geen uitzondering is, krijg ik bijna het idee dat het aan onze manier van opvoeden ligt.
Waar ze ook spelen, regelmatig gaan er zakken chips, rolletjes Oreo, liters limonade, Danoontjes, stukken cake, hele Magnums en Kit-kats doorheen. Hartstikke lief bedoeld, heel gastvrij, maar in mijn ogen veel te veel. Zitten ze na zo’n speelafspraakje namelijk aan het avondeten dan gaat er bijna niets meer in. En dat terwijl kinderen in de groei volgens mij meer hebben aan groenten dan een zak paaseitjes ‘voor tussendoor’.
Is deze column dus eigenlijk niets anders dan een passief-agressieve aanklacht van deze moeder-maffioso tegen de feedende ouders van deze wereld? Misschien wel ja, ondanks dat ik dat stiekem niet zo netjes vind. Maar ik kan er gewoon met mijn hoofd niet bij. Wat is er mis met een glaasje limonade en wat snoepjes of één koekje? Soms krijgen ze zelfs, God verhoede, fruit bij ons thuis. Of mis ik misschien de juiste kennis en had ik mijn hele leven gewoon lekker veel moeten snacken om nu op een gezond gewicht te zitten? Wie weet, zou wel jammer zijn voor mij…
Er valt natuurlijk veel voor te zeggen om de situatie gewoon te laten zoals het is. En nee, niet alleen omdat dat prima past bij mijn confrontatiemijdende karakter. Meer omdat mijn regels ook weer anders zijn dan bij anderen en we willen onze kinderen ook graag meegeven dat er niet één smaak in de wereld is, om het zo maar te noemen. Zij zeuren niet over het gebrek aan snoep hier, ik niet over het overschot daar. En je zou kunnen zeggen: wat is nu één keer per week even helemaal losgaan met chips en koek?
Daar twijfel ik dus nog steeds over. En ik moet eerlijk zijn: ergens valt mij ook wel iets te verwijten; wordt er gevraagd of ze alles mogen dan zeg ik ja. Weliswaar omdat ik bedoel dat ze geen allergieën hebben, maar blijkbaar betekent dat impliciet dat ze letterlijk de hele wereld mogen eten. Misschien toch iets duidelijker over zijn 😉
Kom ik bij de hamvraag: wat krijgen jouw kinderen na schooltijd? Vind je een paar snoepjes en wat limonade, thee of water weinig? Of verbaas jij je ook weleens over de hoeveelheid die ze bij anderen wegwerken? Laat het weten in de reacties!
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Ik vind het ook heftig hoe normaal het is om kinderen zoveel snoep te geven! Bij de gezinnen bij ons op school is dit gelukkig niet zo gebruikelijk, daar ben ik echt wel blij om! Als we een middagje in het park zijn krijgen mijn kinderen al regelmatig van meerdere (!)(vreemde) ouders snoep aangeboden. Ik moet zeggen dat ik bij speelafspraakjes wel onbeperkt eten aanbied, redelijk gezonde dingen maar sommige kinderen eten dan wel echt heel veel (8 linzenwafels met notenpasta en 3 glazen melk, zoiets). Ik weet wel dat vrij veel kinderen bij ons tijdens school weinig eten omdat ze dan te veel afgeleid zijn, dus ze hebben denk ik ook gewoon honger. Ik vind het als ouder toch best lastig om rekening te houden met hoe het gaat in andere gezinnen, merk ik.
Daar had ik eigenlijk niet eens zo over nagedacht, dat veel kinderen waarschijnlijk op school weinig eten. Liever een linzenwafel dan drie zakjes chips denk ik dan maar 😉 Ze zullen inderdaad wel flinke trek hebben dan, en waar jij kiest voor gezonde tussendoortjes, zal een ander dan waarschijnlijk sneller kiezen voor snoep. Geeft in elk geval weer een andere kijk op de situatie, begrijp het iets beter (hoewel het ongezonde nog steeds niet – maar goed…) Dank je!