Ouderschap bestaat voor mij persoonlijk vooral uit een aaneenschakeling van momenten waarbij ik terugkom op mijn eerdere mening. Zoals een beperking van het aantal uren voor de televisie. Twee kinderen krijgen binnen een jaar tijd. Je kinderfeestje uitbesteden. En nu kan dus ook ‘je kind naar de opvang brengen terwijl je zelf thuis zit’ aan het rijtje worden toegevoegd.
Persoonlijk vond ik het namelijk lange tijd een klein cadeautje wanneer June thuiskwam om te eten tussendoor. Ze had daarvoor continurooster en ik miste de momentjes samen. Misschien ook extra omdat ik haar tijdens de weekends ook niet bij me had, omdat ze bij haar vader was. De overblijf (of kinderopvang) inschakelen als je zelf thuis bent zag ik daardoor als een vorm van overbodige luxe.
Maar halverwege het jaar koos een goede kennis voor deze oplossing. Ook zij is thuis, heeft nog een kindje dat volgend schooljaar naar groep 1 kan (net als May) en vond het steeds onhandiger worden om iedereen op tijd te halen en brengen tussendoor. Uiteindelijk koos ze voor de overblijf en haar zoontje was hartstikke enthousiast. Het gaf haar rust, maar hem ook. En voor het eerst raakten mijn overtuigingen aan het wankelen.
Ik besloot eens te informeren bij Rose hoe die erover dacht. In eerste instantie wilde ze vooral de rest van haar leven lekker bij mama blijven. Maar vanuit het niets veranderde dat. De overblijf leek haar eigenlijk wel leuk en voor ik het wist had ze de juf al ingelicht over deze nieuwe stap. Enkele weken later was het zover en eerlijk? Ik vind het een verademing.
De voordelen zijn namelijk wel heel erg fijn: je hoeft tussendoor niet meer te haasten, ik heb het idee dat Rose meer rust ervaart door op school te blijven en ik heb extra tijd met May samen. Willen we een keer iets ondernemen overdag dat meer tijd kost dan een ochtendje? Dan kan dat. Ik hoef niemand meer op te haasten en heb zelf meer lucht gekregen.
Volgend jaar gaan ze allebei naar school. Ik krijg regelmatig de vraag of ik er niet tegenop zie, die stilte in huis. Maar dat valt eigenlijk wel mee. Het is niet zo dat ik stil zit: als zelfstandig ondernemer heb ik meer dan genoeg afleiding en ik weet dat de kinderen op hun plek zijn. May gaat daarom ook gewoon naar de overblijf. Tijd voor een beetje meer balans in onze hectiek! Echt, ik kan het iedereen aanraden.
Gaan jouw kinderen naar de overblijf, komen ze thuis of hebben ze op school een continurooster?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeelding, Monkey Business Images – Shutterstock
