Wanneer je gaat scheiden, kan het behoorlijk lastig zijn om te zien dat je ex alles anders aanpakt dan jij zou willen. Loslaten is het devies. Dat is het beste om de opvoeding na de scheiding te benaderen. Maar hoe doe je dat als je vol emotie zit? In dit artikel vertellen we je het geheim!
Opvoeding na de scheiding
Hij heeft andere ideeën over de opvoeding dan jij
Misschien was dit al een dealbreaker tijdens de relatie, mogelijk gooit hij nu zijn kont tegen de krib of blijkt nu gewoon hoezeer jullie al die tijd al verschilden. Hoe dan ook, als hij andere ideeën over de opvoeding heeft dan jij, kan het een behoorlijke hindernis zijn om normaal om te gaan met je ex. Want hoe doe je dat?
Miranda (31): ‘Voor we gingen scheiden, waren we het over één ding eens. Telefoons? Die zouden we pas geven als hij tien jaar werd. Maar toen kreeg mijn ex een nieuwe vriendin, zo’n drie jaar nadat we uit elkaar gingen, en voor zijn verjaardag kreeg onze zoon Jayden – je raadt het al – een mobieltje. Dat vond zij wel handig, want dan hoefde hij mij niet te bellen. Waar je daar normaal misschien makkelijker overheen stapt, ergerde ik me kapot. En dan op dat moment moeten glimlachen en zeggen: ‘Wat leuk hè van papa?’ Nee, ik kan me er nog over opwinden. Hij ging volledig aan mij voorbij door het niet even te overleggen. Bovendien bemoeide zij zich met zaken die haar eigenlijk helemaal niet aangaan op deze manier.’
Na de scheiding ben je geneigd jouw manier van opvoeden als de beste te zien
Wanneer je een echtscheiding meemaakt, razen de emoties door je lijf. Misschien ben je kwaad, verdrietig of zelfs helemaal je vertrouwen verloren in ‘de man’. Op het moment dat je er alleen voor komt te staan met je kinderen, vaar je op je eigen moedergevoel. Je weet wat je doet, hebt het belang van de kinderen voorop staan en doet er alles aan om weer op te krabbelen.
Bij het overdragen van de zorg voor jullie kinderen aan je ex komen daar opnieuw emoties bij kijken. Elke keer opnieuw, zeker als je ver uit elkaar ligt op het gebied van de opvoeding. Want je weet dat je ze ontzettend hard gaat missen, dat de stilte die achterblijft pijnlijk is en dat de zorg voor hen nu uit je handen is. Je hebt geen controle meer. En zeker wanneer je geen hoge pet van hem op hebt, is het ontzettend moeilijk hem erop te vertrouwen dat het goedkomt. Of dat nu terecht is of niet – aan die emotie kan je niet veel veranderen.
Marianne (40): ‘Ik zie mezelf nog zitten, jankend in de keuken. De hartverscheurende blik op het gezicht van onze dochter van toen net drie die een paar minuten daarvoor meeging met mijn ex. Ze wilde bij me blijven, maar moest natuurlijk mee met haar vader. Dat betraande gezichtje achter het autoraam, mijn moedergevoel dat maakte dat ik haar het liefst weer uit de auto wilde trekken om nooit meer los te laten… Die pijn gun je niemand. En als hij nu een betrokken en verantwoordelijke vader was. Bij hem golden echter weinig regels. Ze aten elke week patat, ze kreeg alles waar ze om vroeg en hij liet haar hele dagen op de tablet. Inmiddels is ze ouder en gaat ze meer haar eigen gang. Het gaat nu ook beter tussen hem en mij, we overleggen meer. Maar die periode vrat echt veel energie.’
Doet je ex het echt verkeerd? Of is het een combinatie van factoren?
Aan elk verhaal zitten twee kanten. Waar jij misschien tegen zijn losse regels aanloopt, vindt je ex het wellicht overdreven dat jij overal zo bovenop zit. Bovendien veroorzaakt je ergernis mogelijk ook dat je nog meer structuur brengt in de dag en hij ‘expres’ nog losser is. Daarbij blijf je afhankelijk van de verhalen van een kind. Terwijl je zoon of dochter beweert dat ze tot minstens half 10 opbleven en een hele zak chips mochten eten, was het in de praktijk misschien net half 8 en kregen ze een uitdeelzakje. Omdat het zaterdag was.
In andere gevallen is het inderdaad zo dat jullie wat de opvoeding betreft niet bij elkaar kunnen komen. Puur omdat je compleet andere opvattingen hebt en anders in het leven staat. Het is moeilijk om daarmee om te gaan. Je moet jezelf en alle emoties die erbij komen kijken (twee)wekelijks opzij zetten en de boel loslaten. Dat laatste gaat zeker niet over één nacht ijs. Maar het kan dus wel. In dit artikel zetten we 7 handige tips op een rij om je te helpen de opvoedmethoden van je ex (iets beter) los te kunnen laten.
De opvoeding van je ex loslaten? 9 manieren die daarbij helpen
Zijn tijd is zijn tijd
Misschien wel de lastigste van allemaal, maar wel waar. Tijdens jullie relatie kon je hem niet veranderen en dat lukt na de scheiding al helemaal niet meer. Als je steeds blijft herhalen tegen hem hoe je wil dat jullie kinderen worden opgevoed, roept dat ongetwijfeld ergernis op. Hij wil, net als jij, ook een nieuw ritme vinden en zijn leven weer oppakken. Hij vindt, net als jij, dat hij dat hele opvoeden prima kan. En zolang jij dat laatste ondermijnt, is de kans groot dat hij je gaat tegenwerken.
Kortom, als je hem niet de ruimte geeft om zijn eigen zaken op orde te krijgen en continu het gevoel blijft geven dat je hem niet vertrouwt, doet dat de onderlinge band en bereidwilligheid waarschijnlijk geen goed. De oplossing? Probeer zijn tijd te zien als zijn tijd. Natuurlijk, wanneer je kind in een onveilige situatie terechtkomt en zijn vader drugs gebruikt, allerlei vrouwen laat langskomen of andere gekke dingen doet, mag je aan de bel trekken. Is dat niet het geval? Dan bijt je op je tong en glimlacht geforceerd. Net zolang tot het oprecht lukt.
Merel (36): ‘Op een gegeven moment had ik een goed gesprek met mijn schoonmoeder. Ik legde mijn ergernissen bij haar neer en de frustratie dat niks van mijn boodschappen aankwam bij mijn ex. En toen zei ze tegen me: “Merel, zijn tijd is zijn tijd en jouw tijd is die van jou. Er zijn ook dingen waar hij andersom anders over denkt. Maar ik heb hem geadviseerd dat los te laten. Jullie doen allebei wat je denkt dat goed is.” In eerste instantie was ik licht gepikeerd: mijn manier was toch beter? Tot ik had nagedacht en besefte wat ze bedoelde. Ik had er nooit zo naar gekeken dat hij mij misschien weleens te strikt vindt en soms te voorzichtig. Vanaf dat moment zijn er heus nog weleens spanningen geweest, maar lang niet meer zoveel als daarvoor. Ik besefte dat hij net zo goed het welzijn van ons kind voor ogen heeft, maar dan op een andere manier.’
Zoek zoveel mogelijk afleiding op de momenten dat de kinderen weg zijn
Om niet helemaal gek te worden van preventieve ergernis, onzekerheid, verdriet en alles wat erbij komt kijken, is het belangrijk afleiding te zoeken. Probeer de tijd zonder de kinderen zoveel mogelijk te zien als jouw tijd. Hét moment om even op te laden, waar je jezelf op de andere momenten eigenlijk geen tijd voor gunt. Denk aan:
- Afspreken met vriendinnen van vroeger
- Lunchen
- Naar een schoonheidsspecialiste, kapper, sauna, massagesalon
- Dingen doen waar je verder weinig aan toe komt: slapen, Netflix marathons, huishouden
- Bedenk een bucketlist voor komend jaar die je gaat afwerken wanneer de kinderen bij hun vader zijn
- Kook gerechten die je kind niet lekker vindt
- Boek een citytrip met een goede vriend(in)
- Ga daten, zodra je daaraan toe bent, of zoek een fijne scharrel die je zo afmat dat je de rest van het weekend ligt te slapen
Kortom, maak er het beste van. Hoe moeilijk dat ook is. Elke seconde is er (zeker in het begin) van doordrongen dat je kind niet thuis is, maar afleiding helpt je echt.
Accepteer dat je voor het leven verbonden bent met elkaar
Als partners kan je uit elkaar groeien. Als ouders nooit. Misschien zou je hem nooit meer hebben willen zien als hij niet voor eeuwig aan je verbonden had gezeten via jullie kind, maar het is wat het is. Zijn genen maken net zo goed deel uit van jullie kind(eren) als die van jou. Als je je nu even visualiseert dat je nog met hem zal moeten omgaan tot jullie tachtigste, dan heb je minstens de helft van je leven nog voor je. Hoe doe je dat liever? Bekvechtend, terwijl je op elke slak een pot zout strooit? Of zo harmonieus mogelijk? Hoewel dat laatste nog steeds lastig zal zijn, scheelt het als je kijkt naar de lange termijn.
Maak duidelijke afspraken over de basis van jullie opvoeding
Zodra het gaat, is het belangrijk om met elkaar om de tafel te gaan zitten. Wat vind je belangrijk binnen de opvoeding? Zet samen de belangrijkste punten op papier:
- Jullie willen dat je kind veilig opgroeit
- Hoe denken jullie over de digitale opvoeding?
- Wat zijn jullie standpunten ten aanzien van roken, alcohol en drugs?
- Op welke manier willen jullie omgaan met school?
- Kies allebei één principe uit wat jullie echt aan het hart gaat en kijk of je daar onderling rekening mee kunt houden
Details zijn daarna voor eigen invulling. Probeer dat los te laten. En dan zullen ze misschien een keer wat later naar bed gaan of op zaterdagavond altijd pizza eten, zolang dit niet dagelijks gebeurt, komt het echt wel goed met de kinderen.
Schrijf eens op wat hij wel goed doet
Uiteindelijk moet je toch de komende jaren nog met hem door één deur kunnen. Dus dan kan je maar beter proberen er iets van te maken. De manier waarop je naar hem kijkt, speelt daar ook een belangrijke rol in. Schrijf zijn goede eigenschappen eens op. Misschien heeft hij al een nieuwe vriendin, maar bieden zij jullie kind wel een stabiele basis. Neemt hij ze weleens mee uit eten? Leerde hij je dochter fietsen? Staat hij elke zondagochtend om half 9 ’s ochtends te vernikkelen langs de lijn bij het voetbalveld? Dat zijn positieve dingen waarbij je kind echt iets aan hem heeft.
Carina (29): ‘Pas toen ik hem in een positiever daglicht zag, kon ik zijn deel van de opvoeding weer meer waarderen. Ik was ongemerkt zo bezig met mijn eigen boosheid en frustratie dat ik miste hoe vaak hij voor ze klaar staat. En waar ik eerst dacht dat alleen maar de leuke vader probeerde uit te hangen met al die uitjes in het weekend, besefte ik later pas dat hij alleen maar wil dat ze aan deze moeilijke periode juist ook goede herinneringen overhouden.
Zie zijn gedrag niet als een tekortkoming van jouw kant
Soms is het heel lastig als jij op financieel gebied alle eindjes aan elkaar probeert te knopen en hij ze verwent met een PlayStation, eindeloze avondjes uit, de nieuwste iPhone of andere gadgets. Jij zou het misschien ook wel willen, maar kan het simpelweg niet opbrengen. Misschien woon jij zelfs weer bij je ouders terwijl hij nog in het oude huis zit. En dat kan best een beetje pijn doen. ‘Als hij nooit was vreemdgegaan, had je niet in deze situatie gezeten.’ Het is een makkelijke gedachte die je gevoel van onvrede voedt.
Maar vergeet nooit dat je kinderen jouw liefde niet kunnen afmeten aan de hoeveelheid spullen en uitjes die je voor ze betaalt. Jouw liefde zit in de dikke knuffels wanneer ze intens verdriet hebben. Of de momenten dat je naar ze luistert als er iets vervelends gebeurt op school. Wie weet overlaadt hij ze wel met van alles omdat hij het gevoel heeft de scheiding goed te moeten maken. Of omdat hij een Bourgondiër is die het liefst ziet dat de mensen waar hij van houdt niks tekort komen. Hij doet het niet om jou te pesten. En even eerlijk: als dat wel zo zou zijn, dan is het toch vooral sneu gedrag waar jij je schouders over moet ophalen?
Reageer niet vanuit emotie
Op het moment dat je elkaar spreekt en jullie zijn gelijk weer kwaad, levert dat alleen maar een nare situatie op voor de kinderen. Ze zitten tussen ruzies waar ze helemaal niks mee te maken willen hebben. Ben je het ergens niet mee eens? Of voel je tot aan je hele lijf dat je hem het liefst door de telefoon zou willen trekken? Het is geen schande als je zegt: ‘Ik merk dat ik boos begin te worden, ik hang even op. We bellen over een uurtje weer.’ Ruzie maken kost na de scheiding vooral nodeloze energie. Je boodschap komt veel beter aan wanneer je kalm blijft, zegt wat je vindt en daarna samen een oplossing zoekt.
Probeer schappelijk te blijven
Vergeet niet dat als jij dit keer sportief reageert om het weekend eens te wisselen als dat hem beter uitkomt, hij op een ander moment ook sneller zal toegeven. Bijvoorbeeld als je beste vriendin gaat trouwen in Toscane, net tijdens het weekend dat jij normaal de kinderen zou hebben. Ook in de opvoeding zal je na de scheiding moeten geven en nemen. En hoe beter je dat samen onder de knie krijgt, des te fijner de situatie wordt.
Praat bovendien niet alleen met elkaar als je wil dat er iets verandert aan de andere kant, maar ook zomaar. Bijvoorbeeld omdat jullie kind een mooie spreekbeurt in elkaar heeft gezet, voor het eerst verliefd is of stuur een foto als ze dat ene PlayStation spelletje doen dat ze van hem hebben gekregen.
Vraag externe hulp als je er samen niet uitkomt
Per slot van rekening zijn de kinderen de enige prioriteit in deze situatie. Je helpt hen niet als jullie blijven ruziën, elkaar dwars liggen en beschuldigen over en weer. Zij mogen nooit de speelbal worden van jullie emoties. Iemand die buiten de situatie staat, kan lucht bieden. Dat kan een relatietherapeut zijn, maar ook iemand die jullie allebei vertrouwen: je (ex-schoon)moeder, zus, zwager – iemand die neutraal kan blijven. Een ander kan jullie sneer of boosheid vaak veel beter vertalen naar de pijn die eronder ligt. En vanuit die pijn komen jullie sneller tot elkaar.
Als één van jullie een nieuwe partner krijgt
Soms gaat het net lekker en dan komt je ex ineens met een vriendin op de proppen. Wat dan? Waar de boel eindelijk een beetje op de rit was, ben je misschien bang dat zij de boel helemaal op zijn kop zet. Of heeft hij dat gevoel wanneer jij je nieuwe vriend voorstelt.
In dat geval is het goed om – wanneer dat kan – eens om de tafel te gaan zitten. Hoe gaan jullie de situatie aanpakken? Op welke manier komt de nieuwe partner in het leven van je kind(eren) en hoe zit het met bepaalde opvoedkundige zaken? Neem je je nieuwe vriend(in) bijvoorbeeld mee naar het tienminutengesprek op school? Wil je de zaken onderling alleen afhandelen met je ex of ook met de nieuwe partner? Probeer een gulden middenweg te zoeken met – opnieuw – het kind voorop. Je hoeft geen beste vrienden te worden, als je maar met elkaar door één deur kan. En omdat samengestelde gezinnen meer werk vergen, is dit een belangrijke factor die zeker extra aandacht verdient.
Het geheim van omgaan met de opvoeding na een scheiding?
Het grote geheim in omgaan met de opvoeding na de scheiding zit hem vooral in respect voor de ander. Loslaten hoe hij zich gedraagt en jezelf recht in de ogen kunnen aankijken in de spiegel. Blijf vooral bij jezelf in de hele situatie. Op hem en zijn gedrag heb je nauwelijks invloed, maar wel op hoe je er zelf mee omgaat. Vergeet ook niet dat vriendelijk gedrag sneller vriendelijk wordt beantwoord dan verwijten en sneren over en weer. Hoe positiever jij over je ex bent, des te minder je je kind tussen de situatie indrijft. En hoe minder verantwoordelijkheidsgevoel ze krijgen ten opzichte van hoe het met jou gaat.
Vind je het ook lastig om goed om te gaan met de opvoeding na de scheiding? Er komt veel pijn bij kijken, vaak van beide kanten. De één vindt dat hij zijn kinderen te weinig ziet, de ander heeft overal wat op aan te merken. De situatie, die vaak al beladen was, wordt hiermee nog emotioneler. Gelukkig helpen bovenstaande tips om je weg te vinden. Voor iedereen die dit leest en in een moeilijke situatie zit, veel sterkte. Wil je graag je verhaal doen of heb je een aanvullende tip? Dan lezen we die graag in de reacties.
