opmerkingen kinderen klein leeftijdsverschil

Klein leeftijdsverschil? De meest gehoorde opmerkingen

Vanaf het moment dat je moeder wordt dan vindt de wereld al iets van je. Je bent te jong, te oud, het lijkt wel of je twee baby’s draagt in plaats van één (of je ziet er echt helemaal niks van!), jullie zijn te kort samen of hè, hè, het werd weleens tijd… Het aantal opmerkingen lijkt wel te verdubbelen als je kinderen weinig in leeftijd schelen en je dus twee kinderen kreeg binnen anderhalf jaar tijd. Wij verzamelden de meest bijzondere voor je.

Opmerkingen die mensen maken bij een klein leeftijdsverschil

Poeh, ik ben blij dat ik jou niet ben!

Bijzonder blijft dat toch. Je ziet iemand in de supermarkt lopen met twee kleine kinderen, duidelijk zusjes, maar ook weer geen tweeling. De moeder worstelt met twee obstinate dwarsliggers die allebei hetzelfde willen, ziet er doodop uit. En het eerste wat je dan zegt is dat je je eigen zegeningen telt, omdat jij er ‘gelukkig’ maar eentje in je kar hebt zitten? Waarom? Wat let je om gewoon je mond lekker te houden als er toch niks aardigs uit komt?

Lisa: ‘Ik stond net bij het fruit terwijl mijn zoontje van twee een poging ondernam om uit de kar te klimmen en mijn dochtertje eruit zag of ze ieder moment een keel kon opzetten. Heus, ik begrijp best dat een ander me dan niet benijdt. Maar deze moeder keek me lachend aan met een blik vol medelijden. Hoe vermoeiend en irritant ook, het zijn nog altijd wel mijn kinderen! En dat het soms zwaar is, maakt me toch niet minder trots of blij met ze?’  

Onderling: je zou zeggen dat je best weet hoe het werkt na één kind, toch?

Als we allemaal precies wisten hoe het werkt om een kind te krijgen, dan zou iedereen binnen een maandje zwanger zijn en niemand meer ongepland of zelfs ongewenst in verwachting raken. Dus even eerlijk. Natuurlijk weten twee volwassenen ‘hoe het werkt’ en dat hij misschien raak kan schieten. Maar je kan toch niet oordelen over de eventuele planning van een ander (voor zover je die überhaupt kan hebben)?

Wie weet heeft dit stel jarenlang in een IVF-traject gezeten voor nummer 1 en kwam nummer 2 er spontaan achteraan. Dan ben je misschien dolgelukkig en intens dankbaar dat het zo gebeurt. Wat maakt dat dan uit voor de rest van de wereld?

Ik vind eentje soms al veel

Mensen die twee kinderen krijgen binnen een jaar vinden eentje waarschijnlijk piece of cake en snappen niet dat jij het daar al moeilijk mee hebt. Is het geoorloofd om dan ook maar hardop zeggen dat je je niet zo moet aanstellen? Nee toch?

Twee kinderen zo snel? Ik zou dat echt niet trekken

Tja… Ooit geprobeerd er eentje terug te duwen?

Zo, jullie hadden er zin in!

Zou het misschien jaloezie zijn? Dat degene die de opmerking maakt zelf al een halfjaar droog staat en nog altijd wacht tot de seksuele driften bij zijn of haar partner weer spontaan op gang komen? Of heb je dan gewoon letterlijk niks beters te zeggen en komt alleen dit er nog uit?

(Met verbaasd gezicht) Maar… Dat is gewoon (bijna) minder dan een jaar!

No shit Sherlock 😉

Nu gaat er toch zeker wel een knoopje in?

Tuurlijk! Want als kersverse, straalverliefde ouders met nog een baby is dat het eerst dat je met anderen gaat bespreken: of je met hoge spoed een sterilisatie wil…

Anouk: ‘Het is met stip de meest gestelde vraag die we kregen na de bevalling. Of we er nu niet meteen een knoopje in moesten leggen. Vaak gevolgd door de opmerking: “tenzij jullie een elftal willen haha!” Ik wist oprecht niet hoe ik moest reageren. Moest ik nu boos zijn of gewoon maar dom glimlachen? In de praktijk deed ik toch vaak dat laatste, maar de opmerking begon al snel te vervelen.’

Had me ook wel lekker makkelijk geleken, je kan gewoon in één moeite door

Nu is dat natuurlijk ook wel zo hoor. Je kan inderdaad in één moeite door. Maar niet alleen qua luiers en spullen. Net als bij een tweeling heb je ineens van alles twee stuks nodig. En bovendien mag je dubbelop:

Of wat dacht je van een aaneengeschakelde dreumespuberteit? Lekker makkelijk is ook misschien niet de beste omschrijving als je borstvoeding geeft aan je baby, je last hebt van bekkeninstabiliteit ná de bevalling en je dreumes trekt aan de andere kant van de kamer de planten uit de vensterbank. Het is vooral lekker uitdagend, dat eerste jaar. Al komt ook die chaos uiteindelijk gelukkig helemaal goed.

Ah joh, nu lijkt het zwaar, maar straks hebben ze elkaar!

En zo is het natuurlijk ook. Soms voel je je ontzettend wanhopig, maar eenmaal verder in het proces merk je dat de puzzelstukjes op hun plek vallen. Ze zoeken elkaar vaker op, knuffelen spontaan of bedenken hele verhalen met zijn tweetjes. En daar hebben je kinderen niemand anders bij nodig, alleen elkaar. Maakt die jaren vol geruzie om hetzelfde stukje speelgoed wel weer goed.

Liefs, Merel

Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

©Anastasia_Vishn – Shutterstock

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *