‘Wanneer ik bevallen ben, ga ik echt sporten,’ nam ik me stellig voor. Mijn dikke buik bewoog gemoedelijk en zat vol leven, en ik was mijlenver verwijderd van die daadwerkelijke bevalling. Ik nam er nog een koekje bij en genoot van het vooruitzicht om straks lekker lange wandelingen te gaan maken met ons meisje, en misschien zelfs een abonnement te nemen bij de sportschool. Per slot van rekening is het altijd makkelijk om je iets voor te nemen als je weet dat je op dat specifieke moment helemaal nog niks kan doen.
Maar alles liep anders. De baby kwam er niet op de manier waarop we hoopten, de sportscholen gingen weer dicht en waar ik de ene dag geen hap door mijn keel kreeg, nam ik de dag erop ter compensatie een pizza van New York en een lekker groot chocolate chip cookie. Door die afwisseling kwam ik niet aan, maar viel ik natuurlijk ook niet af. Met als huidige resultaat dat er gewoon te veel van mij is. Meer dan goed zou zijn voor mijn gezondheid althans.
De goede voornemens die ik op 31 december maakte, kwamen er alleen niet helemaal van. Ik begon het nieuwe jaar met een oliebol. Oké, en een appelbeignet, en wat gefrituurde kaasballetjes van mijn schoonmoeder, omdat die zo lekker waren. Die avond haalden we patat. En een dag later zaten we opnieuw aan een bestelde pizza, omdat we allebei helemaal geen zin hadden om te koken. Tot zover de wilde plannen om nu écht te gaan afvallen.
Vorige week keek ik zuchtend in de spiegel. In tegenstelling tot de meeste mannen kan ik helaas niet vol trots roepen dat mijn ‘gereedschap’ onder een afdakje hangt. Niet alleen omdat ik geen hangend gereedschap heb trouwens, maar vooral omdat ik die (al dan niet misplaatste) trots gewoon volledig mis. Zodra ik naar beneden kijk, zie ik de realiteit: het mag allemaal wel een onsje minder. Nou ja, een paar onsjes.
Alleen hoe? De mentale omstandigheden zijn niet bepaald optimaal. Ik baal van de lockdown en de vermoeidheid, het gevoelsmatige gebrek aan tijd voor mezelf en de avondklok. Dat laatste is natuurlijk belachelijk. Ik kwam al nooit vrijwillig buiten na 16.00 uur, dus laat staan dat ik ook maar ooit ’s winters heb kunnen genieten van de frisse winterse buitenlucht. Maar goed, als je al van alles irritant vindt, grijp je elke gelegenheid aan om je nog verder in je eigen zelfmedelijden te kunnen wentelen 😉
En het stomme is, ik was nooit een emotie-eter – eerder het tegenovergestelde. De laatste tijd merkte ik echter toch dat alles een reden leek om te eten. Jaarwisseling? Proost! #metjeoliebol Geen zin om te koken? New York Pizza vast wel (en de week erop Domino’s, omdat het anders misschien te veel zou opvallen). Thuisonderwijs? Top, vieren we met koekjes, onder het mom van ‘leuk voor de kinderen’.
Toch was ik er ineens helemaal klaar mee. Ik zat muziek te luisteren (tja, dat gewicht komt ook door een klein gebrek aan beweging inderdaad) en kondigde een tikje geërgerd tegen Ro aan dat ik weer een blik Tastea Skintight wilde bestellen. Het moest maar eens afgelopen zijn met mijn passieve, chagrijnige buien waarbij ik de hele dag aan eten dacht. Tijd voor een fittere en gezondere versie van mezelf!
Inmiddels ben ik een weekje bezig en het voelt als een kleine reset. Hoewel ik de grootste uitdaging van de maand nog niet heb gehad, dus misschien is dit weer een gevalletje te vroeg juichen, maar ik voel vooralsnog goede hoop dat ik komende zomer eindelijk dat gehoopte normale gewicht bereik. Heus, ik hoef er niet meer uit te zien zoals toen ik zestien was, maar een vrijwel continue staat alsof je net bevallen bent is ook niet nodig.
En wie weet… De prognoses van de verlenging van de lockdown zijn steeds niet zo rooskleurig. Misschien moet ik daar maar een voordeel uit halen. Vorige keer kwam ik met een prachtige 22 weken buik op school, dit keer lukt het me hopelijk om in elk geval een stuk slanker terug te komen. We gaan er gewoon voor! Je moet immers iets met je tijd…
Hoe staan jullie gevoelsmatig in deze periode? Voelt het ook anders dan de lockdown in de lente? En vind jij het ook lastig om gezondere keuzes te maken op het gebied van eten?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
