Allebei andere ideeën over opvoeding: hoe ga je hiermee om?

Je ontkomt er niet aan: allebei kom je uit een ander gezin, dus allebei breng je een eigen visie op opvoeding mee. In het beste geval komt dit redelijk overeen, in een minder handige situatie sta je lijnrecht tegenover elkaar. Hoe ga je daar dan mee om? Hoe zorg je dat je toch eindigt in een gemeenschappelijk midden waar je allebei mee kunt leven?

Andere ideeën over de opvoeding, is dat erg?

In principe natuurlijk niet. Je mag allebei anders denken over hoe je moet opvoeden. In sommige gevallen kan je daarvan leren en zie je dat de aanpak van de ander juist een positief effect heeft op de kinderen. Dan kan je prima meeveren met de ideeën die je man of vrouw heeft over de opvoeding. Maar hoe zit het als je fundamenteel van mening verschilt?

Dat laatste geval kan een flink struikelblok worden binnen je relatie. Wanneer jij heel zachtaardig bent en je partner voorstander is van een autoritaire opvoeding bijvoorbeeld, wordt het lastig om ergens in het midden uit te komen. Zeker als de ander ook vrij dominant is binnen jullie relatie. Sta je er echter allebei voor open om één lijn te vinden in de opvoeding waarmee je allebei kunt leven, dan kan je ver komen.

Moet je elkaar altijd steunen in de opvoeding?

Een lastige kwestie. Moet je altijd één lijn trekken binnen de opvoeding? Mag je je man of vrouw tegenover je kinderen tegenspreken? In principe is het beter om de kinderen geen ruimte te geven om zich tussen jullie te wringen en op die manier hun zin door te drijven. Bovendien kunnen ze, als dit vaak gebeurt, het idee krijgen dat een van beide ouders dominant is en de ander dus niet serieus genomen hoeft te worden.

De praktijk kan echter heel lastig zijn. Zeker als je niet achter de keuzes van de ander staat of faliekant tegen haar of zijn manier van aanpak bent. Als je merkt dat je steeds meer moeite hebt om de keuzes van je partner te steunen, is het belangrijk dat je hiermee aan de slag gaat. Er is werk aan de winkel om samen een gulden middenweg af te spreken. Alleen dan kan je weer samen vooruit.

Hoe ga je ermee om als je partner anders denkt over opvoeden?

Wees eerlijk

Misschien vind je het opvoeden van je ene kind makkelijker dan bij de ander. Dat mag echt wel gezegd worden. Dit betekent immers niet dat je van A. meer houdt dan van B., maar simpelweg dat je A. wellicht beter begrijpt. Of dat B. gewoon te veel op jou lijkt en je daardoor bepaalde eigenschappen minder goed kunt hebben. Durf eerlijk te zijn, zodat je samen vooruit komt.

Bespreek welke doelen jullie samen hebben met de opvoeding

Vaak verschillen einddoelen niet zozeer en gaat het dus vooral om de manier waarop je denkt daar te kunnen komen. Daarom is het handig om samen te bespreken welke doelen en/of eigenschappen jullie voor ogen hebben met je opvoeding:

  • Zelfstandigheid
  • Milieubewustzijn
  • Hulpvaardigheid
  • Beleefdheid
  • Gezonde houding ten aanzien van voeding en sport
  • Handelen vanuit liefde
  • Zelfrespect en zelfvertrouwen
  • Volledige acceptatie van wie ze zijn
  • Veerkracht

Ontdek in hoeverre jullie verschillen in opvoeden

Je kan zelf een aantal situaties schetsen of onderstaand lijstje gebruiken; belangrijkste is dat je daarin duidelijk ziet waarin je verschilt van elkaar. Probeer daarom zo eerlijk mogelijk te zijn en de ander niet te veroordelen. Bespreek de uitkomsten vervolgens. Stel dat jij nogal eens tegen de kinderen schreeuwt en je man dit juist niet wil omdat het nare herinneringen oproept aan zijn eigen opvoeding, dan is het handig als je dit van elkaar weet. Zoek uit waar de verschillen liggen, of de ander hier volledig achter staat of het ook maar doet omdat hij zelf zo is opgevoed, en ontdek op welke manier je weer samen op één lijn kan komen.

  1. Wat versta jij onder beleefdheid/zelfstandigheid/… (elk ander willekeurig doel)?
  2. Moeten de kinderen naar jouw mening meehelpen in het huishouden?
  3. Mogen de kinderen vrij spelen of wil je dat ze alles vooraf aan jullie komen vragen?
  4. Vind je het goed als je kind iets leuks gaat doen voordat bepaalde klusjes zijn gedaan?
  5. Hoe belangrijk zijn goede cijfers op school voor jou?
  6. Hoe denken jullie over social media en vanaf welke leeftijd mag je kind een telefoon? Hoe denk je over computergames en hoe leidend zijn leeftijdsadviezen daarin?
  7. Mogen de kinderen vies worden tijdens het buitenspelen?
  8. Vind je dat een corrigerende tik binnen de opvoeding mag?
  9. Vanaf welke leeftijd geef je (milieu)bewustzijn mee?
  10. Hoe denk je over de invulling van seksuele voorlichting?
  11. Krijgen jullie kinderen vrijheid in hoe ze zich kleden? Of zijn daar voorschriften voor?
  12. Hoeveel mogen de kinderen snoepen op een dag? Of verbind je daar geen regels aan?
  13. In hoeverre vind je het belangrijk dat je kinderen zelfstandig zijn: mogen ze zelf om hulp vragen aan een onbekende volwassene (bijvoorbeeld in de supermarkt) of op onderzoek uitgaan in de natuur? Of wil je hen daar liever bij helpen?

Maak zichtbaar welk kind wat nodig heeft om die doelen te bereiken

Geen kind is hetzelfde. Je kan dus onmogelijk verwachten dat Emma, met haar chaotische karakter en creativiteit, in hetzelfde opvoedschema past als haar broertje Jake, die gestructureerd is en erg vasthoudt aan regelmaat en voorspelbaarheid. Zo zwart op wit is het natuurlijk een stuk makkelijker te zien dan wanneer je er middenin staat.

De oplossing is daarom ook passend: schrijf het eens zwart op wit op. Pak een vel papier en zet in het midden de naam van je kind. Daaromheen noteer je een aantal typerende karaktereigenschappen op en in de cirkel die daarna komt bepaal je wat dit kind van jullie nodig heeft om te komen waar je hem of haar graag zou willen zien in de toekomst. Door je aanpak aan te passen aan het specifieke karakter van je kinderen, zal je snel merken dat het opvoeden ‘makkelijker’ wordt. Je verwacht immers niet meer dat je kind voldoet aan een standaardmodel.

Een voorbeeld

Je zoon is een rommelkont die zijn kamer maar moeilijk opgeruimd kan houden, maar jullie verwachten dat wel van hem. Zijn zus kan het immers ook! Normaalgesproken sprak jij hem streng toe, terwijl je man toegeeflijker was en hem hielp – wat onderling voor ergernis zorgde. Nu pak je het anders aan. Het doel is een opgeruimde kamer (en op latere leeftijd zelfstandigheid), daar waren jullie het beiden over eens. De manier waarop is bespreekbaar.

Om de kans op succes te vergroten, besluiten jullie de hoeveelheid speelgoed en spullen op zijn kamer te minimaliseren. Ook delen jullie de kledingkast anders in, waardoor meer overzicht ontstaat. Eventueel gebruik je pictogrammen, zodat hij duidelijk ziet in welke bak de LEGO gaat en waar de verkleedkleding moet. Zo is hij in staat om het zelf bij te houden en dat voorkomt discussies tussen jullie. De voordelen?

  • Je kind is blij, want hij ziet dat hij nu aan jullie verwachtingen kan voldoen (leidt tot meer zelfvertrouwen en inzicht in hoe je opruimt)
  • Jullie zijn blij vanwege die opgeruimde kamer

Maak ook zichtbaar wat jullie als ouders nodig hebben om zo te kunnen opvoeden

Uiteindelijk moeten jullie het doen. Is je partner bijvoorbeeld sneller geërgerd bij vermoeidheid? Of kan de ander minder goed tegen de stress die komt kijken bij verjaardagen en andere feestjes? Dan kan je afspreken dat jij die momenten voor je rekening neemt. Is hij echter beter in het omgaan met dwars gedrag op een druilerige dinsdagmiddag? Dan geef je hem daarin de leiding. Met andere woorden: verwacht niet van jezelf dat je op elk vlak perfectie levert.

Door samen te bespreken waar je eigen talenten liggen en die van de ander, maar ook waar je behoefte aan hebt om dat te kunnen geven, ga je als vanzelf meer samenwerken als een team. Geeft de ander aan erg moe te zijn? Biedt dan de ruimte om even op bed te gaan liggen terwijl jij de kinderen mee naar buiten neemt. Andersom ga jij een keer met vriendinnen weg als het thuis zitten je aanvliegt.

Evalueer af en toe hoe het gaat

Verandering kost tijd. De kans is dus aannemelijk dat het na een tijdje weer ‘misgaat’ en jullie op oude voet verdergaan. Als je dat merkt, is het verstandig om even te gaan zitten en opnieuw de gemaakte afspraken erbij te pakken. Welk doel hebben jullie ook alweer voor ogen? Op welke manier probeer je dat te bereiken en waar kan je zelf aan werken?

Geef elkaar de ruimte, binnen bepaalde grenzen

Dat je verschilt in je manier van opvoeden is doorgaans niet zo heel erg. Geef een ander de ruimte om zich te kunnen ontplooien tot de beste ouder die hij op dat moment kan zijn. Zolang hij of zij de kinderen geen pijn doet of er directe nadelen zijn voor hun gezondheid, is er immers toch geen man overboord?

Probeer daarbij de positieve kanten te blijven zien van die andere aanpak. Misschien helpt je man de kinderen meer dan jij nodig vindt, maar toont hij daarmee ook zijn onvoorwaardelijke steun en liefde aan hen. Dat kan je kinderen ook het gevoel geven dat ze altijd op hun vader (ouders) mogen terugvallen, en die veiligheid is toch juist weer heel mooi?

Wat moet je doen als jullie blijvend verschillen in de opvoeding?

Misschien krijg je tijdens jullie pogingen om in het midden uit te komen steeds meer het gevoel dat dit niet gaat lukken. De verschillen lijken te groot en/of de pogingen die jullie allebei ondernemen, stranden steeds. In dat geval kan het helpen om met iemand te gaan praten. Een coach of psycholoog kijkt van buitenaf en kan een professioneel, objectiever oordeel geven. Bovendien helpt hij of zij jullie om elkaar beter te leren begrijpen – en dat is nodig als je weer samen vooruit wil. Kortom, verschillen in de manier van opvoeden zijn niet onoverkomelijk. Je zal er allebei hard voor moeten werken, maar uiteindelijk helpt het jullie én de kinderen.

Wil je graag jouw verhaal kwijt? Vind je het zelf lastig dat je partner en jij verschillend denken over opvoeden? Deel je reactie dan (eventueel anoniem) hieronder.

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Redactie

De Mamagids is hét online handboek voor moeders die fouten durven maken. Vol handige tips voor als je het even niet weet, herkenbare verhalen en ervaringen van lezeressen. Omdat je nooit de enige bent!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven