Weer een film over dertigers en ouderschap? Oei, ik groei, naar het gelijknamige boek, staat sinds kort op Netflix. Ik keek hem voor je en vertel in dit artikel of en waarom het een aanrader is. Over ouderschap in alle facetten.
Waar gaat Oei, ik groei over?
Oei, ik groei – naar het gelijknamige boek (of de opgroeibijbel, zoals sommigen hem zien), is een film over ouderschap. Tot zover de open deuren. Je volgt drie verschillende stellen:
- Kim (Katja Schuurman) en Roos (Sarah Chronis)
- Ilse (Yolanthe Cabau) en Sabri (Iliass Ojja)
- Anne (Sallie Harmsen) en Barry (Soy Kroon)
Allemaal hebben ze zo hun eigen problemen. Zo krijgt Anne te horen dat Mia te dik is en maakt ze zich zorgen omdat ze bepaalde dingen ‘nog niet’ kan. Bovendien is er nog de aantrekkelijke oppas Hester. Samih staat op het punt besneden te worden, waar Ilse zich zorgen over maakt, om nog niet te spreken van haar tijdelijk inwonende, bemoeizuchtige schoonmoeder. En dan zijn er nog Roos en Kim, die de voogdij mogelijk gaan delen met de donorvader van hun kinderen: de aantrekkelijke, maar onhandige en onverantwoordelijke Kaj (Louis Talpe) die bovendien zijn VOG heeft laten vervalsen. Kortom, alle ingrediënten voor een vermakelijke film over het ouderschap.
Waarom Oei, ik groei een aanrader is
Wie het boek weleens gelezen heeft, weet dat de richtlijnen in het boek soms vrij strak zijn. Dat neemt niet weg dat interpretatie van een situatie minstens zo belangrijk blijven. Als je voor het eerst moeder bent, kunnen dit soort richtlijnen, net als die van het consultatiebureau, behoorlijk beklemmend voelen. Want als je kind niet voldoet aan ‘de lijntjes’, is er dan niets mis?
Deze film helpt om die onzekerheid te verminderen. Uiteindelijk is je kind geen nummer en blijft je onderbuikgevoel doorgaans veel belangrijker dan wat gemiddelde statistieken. Dat uitgerekend dit boek die boodschap wil meegeven, vind ik mooi. Ook komen bekende thema’s en worstelingen van jonge ouders voorbij: je relatie, seksleven, per ongeluk verspilde borstvoeding, slecht slapen, je veranderde lijf…
Iets minder aan Oei, ik groei
Wat me minder aanspreekt, is het feit dat alle drie de stellen in kasten van huizen wonen. Ze hebben te maken met de typisch Amsterdamse, of misschien beter gezegd de stadse, problematiek van overvolle crèches en maniertjes waarop je die kunt weten te omzeilen – als je maar genoeg geld inlegt en de juiste mensen kent. Niet bepaald het normale leven voor de meesten van ons.
Verder staat het meer van me af nu ik al zestien jaar moeder ben. Je hebt toch iets meer ervaring. En natuurlijk, niet dat je dan alles wel weet, zeker niet zou ik zelfs willen zeggen, maar bepaalde gevoelens heb je toch minder bij een volgend kindje dan bij je eerste. Daardoor herken ik bepaalde zorgen en onzekerheden iets minder, alleen nog uit het (verre) verleden.
Maar goed, het blijft een vermakelijke film en hij was leuk als tussendoortje!
Heb jij Oei, ik groei al gekeken? Wat vind jij ervan?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.