Als voormalig alleenstaande moeder weet ik hoe hard het soms werken is. En ook dat veel single ouders na de echtscheiding of verbroken relatie zonder morren, maar met tranen doen wat ze vinden dat hoort. Daarom op de Internationale Dag van de Alleenstaande Ouder een ode aan alleenstaande moeders onder ons en een diepe, digitale buiging.
Waarom een ode aan alleenstaande moeders?
Ik neem je even mee terug in de tijd. Krap anderhalf jaar nadat we onze dochter mochten verwelkomen, besloten haar vader en ik dat het niet meer ging. De koek was simpelweg op. En voor ons gold dat we de relatie gelukkig konden verbreken op een moment dat we nog op goede voet verder konden met elkaar, iets waar ik tot op de dag van vandaag dankbaar voor ben.
In de jaren die volgde, probeerde ik me zo goed en kwaad als het ging staande te houden. Als jong meisje van 24 leerde ik jongleren tussen het zorgen voor mijn prachtige, lieve meisje, het volgen van een universitaire studie (waar natuurlijk nog niemand kinderen had), het onderhouden van een sociaal leven. Dat meisje had ik het leed van alleenstaand ouderschap willen besparen, net als de bijkomende financiële zorgen. Maar we zorgden samen dat het werkte. En hoewel ik inmiddels een samengesteld gezin heb met zelfs vijf kinderen, zal ik nooit vergeten hoe ik me destijds voelde.
Daarom vandaag, op de Internationale Dag van de Alleenstaande Ouder, een ode aan alle single moeders op de wereld. Omdat jullie zo sterk zijn, doorzetters, liefdevol, regelmatig een vader en moeder ineen en met minimale middelen kunnen toveren. Vandaag, maar ook alle andere dagen van het jaar, mag je trots zijn op jezelf.
Dit is waarom: een ode aan alleenstaande moeders
Jullie kunnen nooit ziek zijn
Sowieso is de griep nooit handig met (jonge) kinderen om je heen, maar zeker niet als je het alleen doet. Zelfs als je een vangnet om je heen hebt, kan niet iedereen continu bijspringen. Je zal meer dan eens op je tandvlees lopen en doorgaan terwijl je allang in bed had moeten liggen. Bovendien blijven griepjes langer hangen bij gebrek aan een wederhelft die je naar bed stuurt en de boel overneemt. Toch sta je er, voor je kind!
Je moet voor de rest van je leven omgaan met je ex
Hopelijk heb je een hele schappelijke en leuke ex die je ondersteunt in jullie co-ouderschap. Maar veel alleenstaande moeders moeten op een minder gezellige manier omgaan met hun ex en lopen tegen een muur op van eikelig gedrag, moeten dealen met hun eigen verdriet en pijn en krijgen daar bovenop wellicht een nieuwe partner cadeau. Ga er maar aan staan. De man die je eens zag als de liefde van je leven (of in elk geval iets in die richting) is nu de man die je wellicht nooit meer had willen zien, maar met wie je toch zal blijven worden geconfronteerd. Die een andere manier van opvoeden hanteert dan jij zou willen. Ja, dat laatste hoort nu eenmaal bij een scheiding, maar makkelijk is het allerminst.
De vooroordelen zijn soms niet bepaald vriendelijk
Dat je dom bent. Naïef. Dat je meer had moeten geven in de relatie dan je nu hebt gedaan. De vooroordelen zijn zeker niet van de lucht als je alleenstaande moeder wordt. Er is maar één remedie voor: negeren en eventueel wachten op karma.
Als jij omvalt, is er niemand die je op precies dat moment opvangt
Misschien ben je af en toe doodop van het zorgen. Of snak je naar een moment voor jezelf dat niet wordt onderbroken door een kind dat honderd keer per vijf minuten mama zegt. Natuurlijk wordt het je soms even te veel, en dan is er niet altijd iemand die je de tijd en ruimte geeft om te rusten. Vergeet alleen niet hoe sterk je bent, hoe zwak je je misschien op dat moment ook voelt.
De zorg komt op jouw schouders neer, net als de keuzes soms
Hopelijk heb je een ex waarmee je goed kunt overleggen omtrent de zorg voor de kinderen. Maar zolang ze bij jou zijn, heb jij de zorg en niemand om direct mee te overleggen. Soms zal je dus knopen moeten doorhakken – of je nu een notoire twijfelkont bent of niet.
Het alleenstaand ouderschap is wezenlijk anders dan wanneer je weet dat er na 17.30 uur iemand binnenstapt die de zorgtaken even van je overneemt. De kracht van de single mom zit hem in hoe ze daarmee om gaat.
Je bezit een onuitputtelijke veerkracht en berg liefde
Single moeders bewijzen wat er gebeurt als je de bodem raakt: je kan daarna alleen maar omhoog. En dat alles met een berg liefde voor je kind(eren). Want hoe je ook doet op een dag, hoe je je ook voelt: zij zijn de reden dat je doorgaat, rent wanneer je zou willen lopen en lacht wanneer je wil huilen. Die liefde gaat dieper dan wat dan ook.
Niemand gaat verder voor zijn kinderen dan jij
Eigenlijk staat hierboven al waarom. Als alleenstaande moeder draag je alles, of je nu energie hebt of niet. Je zet door, geeft niet op – ook al zou je soms wel even op de pauzeknop willen drukken. Daarom verdien jij die ode. Omdat je bijna onzichtbaar bergen verzet.
Welke single mom verdient volgens jou wel een hart onder de riem? Tag haar onder het bericht op Facebook of vertel hieronder je verhaal!
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©Jacob Lund – Shutterstock