Sinds vorige week is momshaming hot topic. KEK Mama deed namelijk onderzoek onder ruim 800 moeders en maar liefst driekwart bleek last te hebben van het commentaar dat andere moeders hen geven. Wat houdt dit precies in en, misschien nog belangrijker, hoe ga je er eigenlijk mee om?
Momshaming
Wat momshaming is? Waarschijnlijk kennen we het allemaal wel. Het begint in de zwangerschap (je bent te jong, te oud, te dik, te dun) en gaat onverdroten voort na de geboorte. Bijvoorbeeld wanneer je gewoon een fijne wandeling maakt met je kleintje. Ongetwijfeld komt er iemand voorbij die daar iets van vindt. Je kleedt haar te koud, te warm, de wangetjes zijn te rood, te blauw, ze slaapt te veel… Een mens zou van minder een complex krijgen. En wat dacht je van de blikken die je overal ziet wanneer je kind krijst in de supermarkt?
Momshaming is van alle tijden. Het verschil is tegenwoordig dat je online ook flink om je oren geslagen kunt worden, zoals Angela van Mamametpassie kan beamen. Je ziet het daardoor veel meer dan voorheen. Die geschreven woorden kunnen flink pijn doen: uiteindelijk kent de ander je niet écht, maar neemt wel de moeite om je onomwonden de waarheid te vertellen. Dat is irritant, onnodig en bovenal kwetsend. Doen we niet allemaal gewoon ons stinkende best om onze kinderen op te voeden tot fijne volwassenen?
Typisch: mannen vinden ‘dat we niet zo moeilijk moeten doen’
De gemiddelde reactie onder het artikel liegt er niet om. Het zijn vrijwel alleen maar mannen die vinden dat we gewoon niet zo moeilijk moeten doen. Best typisch aangezien zij doorgaans totaal niet met momshaming te maken krijgen. Integendeel, vaders ontvangen van oudsher nog net geen schouderklopje wanneer ze (überhaupt) iets doen, terwijl vrouwen nog steeds vaak de belangrijkste verzorger zijn van de kinderen en daarom geacht wordt het opvoeden tot in perfectie uit te voeren. Mocht je dus de reacties besluiten te lezen, laat ze lekker van je afglijden. Per slot van rekening kan je niet oordelen over iets dat je duidelijk niet kent.
De meeste dames menen zelf niet mee te doen aan momshaming
Het grappige aan het onderzoek is dat waar 77% last heeft van momshaming, maar liefst 88% meent hier niet aan mee te doen. Je hoeft niet goed in wiskunde te zijn om te zien dat die getallen niet bepaald overeen komen. Maar daar zit natuurlijk meteen de crux. Veel opmerkingen zijn een stuk minder rot bedoeld dan ze overkomen. Het is meteen dé basis van omgaan met deze vervelende opmerkingen over jouw manier van opvoeden.
Zo ga je om met momshaming
Laat het los!
Er zijn twee opties:
- De ander wil je eigenlijk gewoon graag helpen, maar uit zich op een wat onhandige (of vervelende) manier
- De ander is een zuur persoon en vindt het sowieso lastig om aardige opmerkingen te maken
Hoe dan ook, dat een ander iets zegt, betekent niet dat je daar iets mee moet doen. Zeker als je gesprekspartner geen deskundige is, maar gewoon vanuit zijn eigen ervaring spreekt en daardoor denkt het wiel te hebben uitgevonden. Fantastisch dat oplossing X bij hen werkte, maar bij jullie hoeft dat niet zo te zijn. En echt, dat zegt werkelijk niets over jouw capaciteiten als ouder, hoogstens dat je nog even verder moet zoeken naar de oplossing.
Krijg je op het consultatiebureau te maken met een advies dat vervelend overkomt? Spreek het dan uit en/of leg het naast je neer, wanneer het niet bij jullie past. Een consult blijft nog altijd een advies en niets meer of minder.
Vertrouw op jezelf
De rest van de wereld mag van alles vinden, maar jij ként je kind. Misschien trekken ze hun wenkbrauwen op als je je kind met een koptelefoon op in een restaurant laat zitten. Zij weten echter niet dat hij sneller geprikkeld is dan de meeste andere kinderen en anders nooit zou mee kunnen met jullie – om maar iets te noemen. Je bent aan niemand verantwoording verschuldigd.
Zegt een omstander toch iets tegen je dat verkeerd valt? Doe dan net zoals je bij je kinderen zou doen: ‘Kan je dat misschien iets aardiger verwoorden?’ Per slot van rekening moeten sommige medemoeders ook een beetje worden opgevoed 😉
Besef dat rotopmerkingen voortkomen uit onzekerheid
Een moeder die lekker in haar vel zit en zeker is over haar opvoeding, durft hardop te zeggen dat ze ook maar een beetje ‘aankloot’. Ze zal jou niet naar beneden hoeven halen om zichzelf beter te voelen. Dus als iemand eens een rotopmerking maakt of haar manier wil opdringen, neem het dan om die reden met een korrel zout. Of een paar kilo.
Voorkom dat je zelf ‘momshamet’
Probeer los te laten dat jouw manier dé manier is
Als hierboven gezegd, proberen we allemaal onze kinderen op te voeden tot fijne volwassenen. Maar:
- Wat voor jou onder de noemer ‘fijne volwassene’ valt, blijft persoonlijk
- Ieder kind heeft een uniek karakter
- Ouders kennen hun kind doorgaans beter dan buitenstaanders
- De manier waarop jij denkt het best te kunnen opvoeden, is ook voor iedereen anders
Dat jij misschien groot voorstander bent van positief opvoeden betekent niet dat iedereen daar zo over denkt. Bovendien is een ander er soms niet toe in staat, omdat hij zelf heel autoritair werd grootgebracht en dat nu – gewild of ongewild – ook doorgeeft aan zijn kinderen. Het zal soms heus lastig zijn om niets te zeggen, maar bied anderen de ruimte om hun eigen manier toe te passen. Hoe goed je het ook bedoeld en hoe graag je de ander wil helpen, aan het eind van de dag is het zinloos om jouw manier op te dringen. Andere moeders zitten daar lang niet altijd op te wachten en bovendien is jouw tip wellicht helemaal niet handig in haar situatie.
Ongevraagd advies mag, maar bezint eer ge begint
Stel dat een andere moeder haar hart bij je uitstort en vertelt dat ze werkelijk alles heeft gedaan om haar kind de hele nacht te laten doorslapen in haar eigen bed, wacht dan even voor je reageert en vraag jezelf af: wil ze een nieuw advies? Of is ze gewoon zo moe dat ze haar frustratie wil uiten? In dat eerste geval kan je een tip geven die je zelf eens hebt gelezen. Maar de kans is groot dat je beter een arm om haar kunt heenslaan en begrip kan tonen. ‘Jeetje meid, dat lijkt me vermoeiend! Hoe voel jij je? En kan ik misschien iets voor je doen?’ Daar help je haar waarschijnlijk meer mee dan een advies dat ze vast al eens heeft uitgeprobeerd.
Vraag eens of de ander jouw tips wel wil – voor je ze geeft
Om even bij de slechte slaper uit het vorige voorbeeld te blijven: je kunt ook prima recht op de man af informeren of de ander jouw tip zit te wachten. ‘Ik las laatst een interessant onderzoek over slechte slapers, zou je dat willen lezen?’ Zo niet, ook prima. Soms ben je als ouder gewoon even klaar met proberen en accepteer je maar dat het is zoals het is. En een andere keer vind je het mogelijk juist wél fijn als anderen helpen.
Geef een compliment
Iets dat we sowieso vaak vergeten te doen of misschien niet durven, is het uitdelen van een compliment. Toch is het wel zo fijn om eens te horen dat je het goed doet. ‘Ik zie dat je het soms pittig hebt, maar je doet het toch maar even!’ of ‘Ik bewonder je om je doorzettingsvermogen!’ En wat dacht je van: ‘Jullie gezin is zo hecht, mooi om te zien.’ Echt, als ouders vinden we toch niets leuker dan een mooi compliment krijgen over ons gezin? En dat je merkt dat iemand erkent dat je keihard je best doet – ook al lukt het misschien niet altijd zoals je voor ogen had? Gewoon doen dus!
Heb jij last (gehad) van momshaming? Voel jij de ogen soms ook prikken in de supermarkt? Of kan je het van je af laten glijden en geloof je in jezelf? We zijn benieuwd naar al jullie verhalen! Laat je ze achter in de reacties?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
