Tot achter het behang en terug – maar wat zijn ze toch ontzettend leuk, grappig, lief, gezellig… Kinderen geven je iets dat mooier en betekenisvoller is dan al het andere in de wereld. Een onvoorwaardelijke band, oneindige liefde en, in dit artikel, maar liefst elf momenten die je laten smelten van geluk!
Van peuterpuberteit tot smelten van geluk
De diepste liefde voor je kinderen gaat niet over grootse prestaties, maar juist de kleine mijlpalen. Denk aan de eerste keer dat ze uit zichzelf bedanken, opschieten zonder dat je erom hoeft te vragen, hun eigen verlegenheid overwinnen of zomaar een compliment geven aan een wildvreemde in de supermarkt. Het zit hem in smaakvol eten waarbij het hele gezicht onder zit, schattige zweetvoetjes (of is dat alleen mijn ultieme geluksmoment?) en knorrige gezichtsuitdrukkingen die eigenlijk zo vertederend zijn…
11 momenten waarop je kind je hart doet smelten
Als ze slapen
Heus, wakker zijn ze ook geweldig, maar slapend lijkt je kind toch wel een engeltje? Op slag vergeet je de driftbui in de supermarkt vanmiddag, dat rijmt niet met het kinderlijke onschuld wat er vanaf straalt. En hoewel staren naar iemand die slaapt over het algemeen een tikje macaber is, ben je zeker niet de enige die vertederd blijft kijken naar haar kleintje dat zo heerlijk in dromenland ligt.
Tijdens een rotdag
Soms heb je een dag waarop alles misloopt. Je hebt geen energie om de zoveelste brandjes te blussen, in je hoofd zit een ellenlange to do list waar je maar niet aan toe komt en zou je het liefst naar bed gaan – maar dat kan niet met kinderen. Zo ook jaren geleden. De meiden maakten veel ruzie die dag, Ernst en Bobbie tetterden hun irritante meezingers door de kamer en plots overviel me een fikse aanval van zelfmedelijden. Er rolden een paar tranen over mijn wangen toen ik een klein handje op mijn schouder voelde. ‘Mama, kus?’ Zo klein, maar zo groots! Ik voelde me gelijk beter.
Die open blik naar de wereld
Jonge kinderen kennen, vanuit zichzelf, geen vooroordelen: ze bekijken de wereld met een open blik. Dat levert soms prachtige momenten op, zoals die ochtend met Rose. We hadden net haar zus naar school gebracht en liepen in het opkomende zonnetje genietend langs de vijver. Ik wees wat eendjes aan, ze pakte mooie herfstbladeren van de grond om mee naar huis te nemen. En toen liep daar ineens een ziek meisje met een slangetje in haar neus.
Inwendig ging er van alles door me heen. Naast dat mijn hart uitging naar haar moeder, hoopte ik ergens ook dat mijn kletsgrage peuter geen ongemakkelijke vragen zou gaan stellen of stopte om te staren. Het was immers al triest genoeg. Maar terwijl ik me daarmee bezig hield, liep ze op het meisje af en gaf haar spontaan een dikke knuffel. We hervatten de wandeling alsof er niets was gebeurd. Zij vrolijk kwebbelend, ik met een brok in mijn keel.
Als je kind zich onverwachts keurig gedraagt
Echt, ik geloof niet dat kinderen continu in de pas moeten lopen en vind het heerlijk als ze binnen bepaalde grenzen op onderzoek uitgaan. Maar bepaalde fatsoensnormen zijn wel prettig om terug te zien. Als ze bijvoorbeeld uit zichzelf opruimen wanneer ze bij anderen spelen. Of als ze hun speelgoed/eten delen met een vriendinnetje. Wanneer ze hulpvaardig zijn en hun eigen zakgeld geven aan die ene jongen in het dorp die zo mooi gitaar stond te spelen. Dan voelt het toch alsof je iets goed hebt gedaan in de opvoeding 😉
Liefdevolle momenten tussen zusjes
Onze middelste dochters schelen elf maanden. Dat is soms leuk, vaak een uitdaging. Als je zo weinig in leeftijd scheelt kan je immers ruzie maken om alles. Misschien zijn juist de hoogtepunten daardoor extra bijzonder en fijn:
- Een tijdje terug fietsten ze samen naar het dorp. Ze hadden hun zakgeld mee om een cadeautje te kopen voor Moederdag. Bij terugkomst legden ze een tasje op tafel met bruisballen (1+1 gratis, konden we niet laten liggen – even voor de lezer: we hebben geen bad haha), knalrode lippenstift en klein speelgoed uit de grijpautomaat. Verder hadden ze een ijsje gekocht en samen een taartje bij Hema gegeten. O ja, en een cadeautje voor mij gehaald. Maanden voor gespaard, maar ze hebben een geweldige ochtend gehad.
- Rose was vanaf jonge leeftijd al een ochtendmens. Dus toen ze, een jaar of zeven geleden, om half 7 opstond, haalde ik haar naar onze slaapkamer. Voor ik iets kon zeggen, dook ze bovenop haar slapende zusje van net één. Met standje megafoon kirde ze: ‘Ahhhh!’ en May werd wakker. ‘Gezellig’, vervolgde onze peuter onverstoord. Gelukkig was haar zusje het daarmee eens.
- Trots kwamen ze de trap op. ‘We hebben ontbijt gemaakt voor jullie!’ Het was zes uur in de ochtend en Ro en ik hadden ze niet naar beneden horen gaan. Eenmaal in de huiskamer zagen we de stand van zaken: een magnetron vol popcorn (‘We hadden het zakje open gedaan en het ging een beetje mis’), dik beboterde crackers met een beetje hagelslag erop (s’mores), ijskoude thee. Er waren ook marshmallows, maar die hadden ze samen opgegeten. Ik heb heel hard op mijn lip gebeten, vond het zo lief en grappig dat ze dan zelf al het snoep al op hadden. En ze hadden samengewerkt. Count your blessings, toch?
Spontane complimentjes aan anderen
Hoe mooi is het als je kind tegen een onbekende zegt dat ze haar hondje zo lief vindt of haar tas zo mooi? En bij oma elke keer vertelt dat ze de allerlekkerste kippetjes ter wereld maakt, dat opa’s grapjes de leukste zijn en hoe heerlijk het is om bij ‘oompie en tante’ te mogen logeren? Juist omdat het zo oprecht is en puur, maakt het dat een compliment van je kinderen de beste zijn om te krijgen.
Op de foto
Hoewel wij geen foto’s op social media delen van de kinderen staat onze telefoon er vol mee. En wat kan ik dan vertederd raken en trots zijn als ik een filmpje of foto tegenkom van ‘vroeger’. Of ze nu uitgebreid schateren, een gezicht vol ijs hebben of boos kijken – het zijn kleine stukjes die je vastlegt in een periode die gevoelsmatig toch al zo razendsnel gaat. Heerlijk! Nu nog een fotoboek 😉
Bondgenootschap
Familie heb je niet voor het kiezen. Wanneer je dan ook nog eens een zus hebt die qua innerlijk enorm veel op je lijkt (of juist het tegenovergestelde is), kan dat flink botsen. Hoewel dat je helpt om bepaalde eigenschappen en vaardigheden te ontwikkelen, is het niet altijd makkelijk voor ouders. Je zit immers regelmatig in een knetterende ruzie.
Maar soms ontwikkelen ze ineens een (tijdelijk) bondgenootschap met elkaar. Als iemand buiten aan het pesten is. Wanneer ze een plan bedenken en allebei hun puppyogen gebruiken. Op het moment dat ze zien dat hun zusje ze nodig heeft: op een dag haalde ik Rose na haar middagslaapje uit bed. Beneden huilde May en dat hoorde zij ook. “Ah, zielig!” Eenmaal terug in de huiskamer gaf Rose spontaan haar lievelingsknuffel ‘Ola’ (olifant) aan May om haar te troosten.
Groots hart voor de wereld
Onze dochters zijn bewust. Deels ingegeven door de wereld om hen heen, deels vanuit eigen interesse. Zo wilde één van de meiden een tijdje vegetarisch worden (en eet bewust minder vlees), de ander koopt niet zomaar van alles en let goed op de herkomst van zowel het product als de materialen. Wat ik het mooist vind? Wanneer ze spontaan kleding, speelgoed of geld pakken om te geven aan kinderen die het harder nodig hebben dan zij. Of als ze vragen om een muntje zodat ze dat aan een straatartiest kunnen geven, omdat hij zo mooi zingt of speelt. Prachtig, toch?
Diepgaand enthousiasme
Zoals met andere dingen is ook het enthousiasme van kinderen zo puur. De blik in hun ogen als je pannenkoeken gaat bakken, de schaterlach van onze zoon bij een simpel spelletje als kiekeboe, de reacties wanneer hun oudste zus thuiskomt na een weekendje logeren, als je ze verrast, de zusterlijke trots toen hun broertje zijn eerste losse stapjes zette en de oprechte YES bij het mogen kleuren met ‘mijn’ kleurpotloden. Opdat ze dat maar zolang mogelijk mogen vasthouden…
De eerste spontane ‘ik hou van jou’
Of ze op die leeftijd al goed begrijpen wat de woorden inhouden, weet ik niet. Maar de allereerste keer dat je kind je vertelt dat ze van je houden? Goud waard!
En nu jullie! Welke momenten doen jouw moederhart smelten?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Jacob Lund – Shutterstock
