Van oudsher zijn vrouwen behept met de nobele taak om te zorgen voor de kinderen. Het lijkt daardoor logisch dat we daarom ook vaak op school zitten als hulpmoeder, luizenmoeder en deelnemer aan talloze appgroepen van sport en school. Maar waarom? Is het niet tijd dat we ook daar emanciperen? Het is tijd dus voor meer vaders in de appgroep!
Weinig vaders in de appgroep van school
Hierbij spreek ik even voor mijzelf, maar bij ons bestaat zo’n beetje elke appgroep – van sportverenigingen tot school – uit moeders. Opvallend, want vaders brengen en halen kinderen toch ook weleens? Bovendien heb ik eigenlijk een hekel aan groepsapps. Daarom vroeg ik me af wat de reden hierachter is en waarom veel vaders zich hier niet in mengen. Ook informeerde ik eens bij Ro of hij min plek niet wilde innemen. Zijn antwoord? “Nee joh, ik hoor het wel van jou als er iets belangrijks gebeurt. Hoef ik niet honderd appjes door te scrollen.” Begrijpelijk, maar ik dus wel.
Hij staat hierin niet op zichzelf. Veel vaders zijn het met hem eens. Ik heb zelfs weleens gehoord dat een vader wel wat beters te doen had dan zich mengen in ‘dat kippenhok’. Tja. Alsof de ‘kipjes’ daar zelf allemaal wél zin in hebben.
Het is de oeverloze stroom aan berichten waarom ik niet dol ben op groepsapps. Ondanks dat doe ik er zelf ook weleens aan mee overigens, dus ik steek hierbij meteen hand in eigen boezem. Maar toch geloof ik dat het goed zou zijn voor groepsapps over de kinderen als daar een eerlijkere man-vrouwverhouding zou zijn. Dat hebben we op het schoolplein namelijk ook.
Waarom er meer vaders in de appgroep zouden moeten komen?
Interesse in je kind
Als je regelmatig aan de schoolpoort staat om je kind te brengen, is het voor jou evengoed zinvol te weten welke zaken er spelen. Of je bijvoorbeeld een keer extra gymkleding moet meenemen, mee te denken over een cadeau voor de meester of juf en wat er eventueel speelt in de klas.
En aan de mannen die zeggen:
- zij is daar veel beter in
- ik heb geen idee welke cadeaus leuk zijn voor iemand
- ik voeg weinig toe
- zij heeft meer tijd
wil ik graag zeggen dat moeders veel dingen ook hebben moeten leren. Als je het (nog) niet kan, is dat toch een reden om iets juist te leren? Of je (ex)vrouw nu thuis zit of buitenshuis werkt, zij heeft het net zo goed razend druk met allerlei zaken.
De mentale last verdelen
Het runnen van een gezin bestaat uit een zichtbaar deel (het campingbedje tillen, tafel afruimen en de vuilnisbak aan de stoep zetten) en een onzichtbaar deel. Dat laatste is de mentale last van het gezin. Hieronder vallen zaken als:
- het regelen van een kinderfeestje (bedenken welke uitnodiging, activiteiten, hoe jullie naar de locatie gaan, of je hulptroepen nodig hebt etc.)
- verzinnen wat jullie vanavond gaan eten
- een boodschappenlijst maken
- zorgen dat de kinderen op de juiste dagen hun gymkleding mee naar school nemen
- cadeaus regelen voor verjaardagen, kinderfeestjes en jullie eigen kinderen
Allemaal taken die in de praktijk voornamelijk bij de moeder liggen. Ongemerkt nemen wij die rol op ons, vaders zijn zich vaak niet eens bewust van het werk achter de schermen. Dit is dus geen aanklacht, maar wél iets dat anders zou mogen. Soms zorgt het namelijk voor heel omslachtige situaties, waarbij moeders afspraken maken namens hun man. Als hij dat zelf zou doen, scheelde dat ons een onnodige extra handeling. Daarom zou het dus ook fijn zijn als ze vaker deelnemen in de appgroepen. Zo leren ze de mentale last kennen én hoeven we hen niet extra op de hoogte te brengen.
Interessant om te doen: bij de Volkskrant kan je deze test maken waaruit blijkt hoe jullie de huishoudelijke lasten verdelen. Zowel praktisch als mentaal. De uitkomst kan vervelend aanvoelen maar óók een reden zijn om hier samen aan te werken.
Mijn ervaring met het turnen
Onze dochters zitten allemaal in hetzelfde turngroepje. Samen met twee bevriende moeders regelden we vorig jaar wie wanneer rijdt. Regelmatig zaten we echter namens de vaders te overleggen. Het duurt allemaal geen uren, maar het zijn extra handelingen (je moet elkaar appen, vragen of de vader in kwestie inderdaad kan, vervolgens laten weten wat de planning wordt), die voorkomen worden wanneer zij zelf zouden appen. Hieraan moest ik net denken tijdens het schrijven. Het gaat dus vaak ongemerkt dat je je eigen mentale last verzwaard, want zij hebben hier ook geen erg in.
Mannen kiezen makkelijker dan vrouwen
Waar vrouwen meer overleggen en ruimte bieden aan iedereens gedachten, zijn mannen iets meer gericht op de oplossing. Een cadeau voor de juf? Je kunt kiezen uit A, B, C. Ze gooien er een poll tegenaan en het is besloten. Daarbij maakt het vaders geen zak uit wie het idee bedacht: een goed idee is een goed idee. Bij moeders speelt onderhuids toch vaak iets meer de voorkeur voor de ene moeder boven de andere, ongeacht de suggestie, of ze willen de eer binnenhalen, omdat het hun idee was.
Anna
Een paar jaar geleden bespraken we met elkaar wat een leuk cadeau kon zijn voor de juffen. Dat ging in principe redelijk soepel, tot een moeder (toen we bijna klaar waren) met een suggestie kwam: “Maar we zouden ook nog…?” Ik weet zeker dat de halve groep kreunend naar zijn scherm zat te kijken. En zo gaat het elke keer. Dan heb je net de knoop doorgehakt en heeft zij weer een suggestie. Lief bedoeld, dat snap ik best, maar zó irritant.
Mannen hoeven niet iedereen te vriend te houden
Wanneer vrouwen zich zakelijker opstellen en hun ongenuanceerde mening in de groep gooien, wekt dat veel meer weerstand op dan wanneer mannen dat doen. Dat noem je het krabbenmand-effect: doordat vrouwen minder ruimte krijgen in de maatschappij, halen we elkaar naar beneden om allemaal op hetzelfde niveau te blijven. En natuurlijk, verandering hierin is zeker belangrijk, maar je kunt in je eentje geen verandering doorvoeren. Zolang we elkaar zo de maat nemen, is het handig als er ook mannen aanwezig zijn om dit soort opmerkingen te maken. Zo kunnen zij misschien duidelijk maken dat je:
- bepaalde zaken beter privé kunt bespreken
- dat je niet allemaal “betaald” hoeft te sturen als je een Tikkie betaalt
- dat als je problemen met school beter op school zelf kunt uitpraten
Dat scheelt ons urenlang peinzen over de juiste woorden.
Vrouwen zijn langer van stof
Misschien generaliserend, maar wel waar. Mannen zijn iets praktischer ingesteld en meer van het snelle afhandelen, vrouwen blijven doorpraten. Ook als het allang niet meer zou hoeven.
Duidelijkheid scheelt gedoe
Waar je als vrouw snel wordt neergezet als bitch als je voorstelt om binnen de groepsapp alleen belangrijke berichten te sturen, knikt iedereen volmondig ja en amen wanneer papa X met dat lumineuze idee op de proppen komt. Stiekem vindt namelijk meer dan de helft van alle moeders die ik ken (en nee, dat is zeker geen wetenschappelijk onderzoek, maar ik geloof best dat het een gemiddelde is) dat die groepsapps wel een tandje minder mogen. Tegelijkertijd durft bijna niemand dat uit te spreken, omwille van de sociale cohesie.
Doen mannen het dan per se beter?
Nee, dat is het niet. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardiger dan we soms aannemen, maar dat komt door onze eigen maatschappelijke verwachtingen minder naar buiten. En doordat we sociaal gezien als vrouwen nog altijd meer aan elkaar hangen en mannen zelfstandiger/individueler zijn, steken we minder vaak of snel ons hoofd boven het maaiveld uit. Toch weer die eerdergenoemde krabbenmand.
De beste oplossing zou volgens mij zijn dat mannen en vrouwen een eerlijkere verdeling vormen binnen zo’n groep en dat dit soort zaken niet langer automatisch op de schouders van de vrouw terecht komt. Dat gescheiden mannen niet hun nieuwe vriendin chargeren om hun plekje in te nemen, maar zelf op de hoogte blijven van het reilen en zeilen op school.
Uiteindelijk zijn we toch allemaal in staat om een excursie op te slaan in de agenda van onze telefoon? Daar heeft je geslacht toch niks mee te maken? Zolang we als moeders massaal in al die appgroepjes blijven zitten, blijven wij ook de eerst aangewezen persoon om vrijwillig te komen opdraven. Die zowel onderling als met de vader van onze kinderen bespreken wie ze vandaag ophaalt. Een man kan net zo goed begeleider zijn van een schoolreisje of luizenvader worden. Wat meer verdeling is bovendien nog beter voor de ontwikkeling en het wereldbeeld van onze kinderen ook!
Wat vind jij? Ben je juist blij dat jij in alle appgroepjes zit? Vind je het storend dat je je soms door een berg aan berichten moet worstelen? Of hang je ergens in het midden en heb je er eigenlijk nog nooit zo bij stilgestaan?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Gebruikte afbeeldingen ©Krakenimages.com – Shutterstock
Haha, ik wist helemaal niet dat dat speelde. Bij ons op school zitten alle vaders ook in de app-groep.