In de serie Lief dagboek neem ik jullie mee in de periode na het verlies van onze dochter Nova. Over keihard vallen, intens verdriet, maar ook bergen vol liefde en licht.
Lief Dagboek,
Na een ochtendje tikken komt Ro naar beneden. Mijn ogen zijn dik van het vele huilen, maar ik kijk hem lachend aan. ‘Hij is af,’ zeg ik. Bijna duizend woorden, gewijd aan de afgelopen twee weken. Eindelijk antwoord op de vraag of ze al geboren is en hoe het met ons gaat. Toch ben ik best benauwd om het te delen. Dit is misschien wel het persoonlijkste dat ik ooit heb geschreven, besef ik.
Aan de andere kant heeft het iets bevrijdends. Ondanks dat het allemaal anders liep dan we vooraf hoopten, ben ik toch voor de vierde keer moeder geworden van een prachtig meisje. Eigenlijk ben ik niet minder trots dan wanneer ze wel had geleefd, besef ik – meer dan ooit. Het voelt niet fijn om er nog over te zwijgen.
Ik voel me net een onzekere puber, smachtend naar likes
Met een kleine, maar droevige glimlach kijkt Ro me aan. Hij heeft zojuist de tekst gelezen waar zoveel tranen in zitten. ‘Het is mooi.’ Ik vraag of hij erachter staat als ik dit online zet en hij knikt. Ik plan het bericht op zaterdagochtend, zodat we nog een beetje bedenktijd hebben, en lees hem vervolgens nog een stuk of twintig keer door om telkens een komma te verplaatsen, die ene zin te veranderen of juist iets weg te halen. Net zolang tot ik helemaal tevreden ben. Ondanks dat het lastig is om 100.000 ervaringen en gevoelens in een kort stukje te proppen, geloof ik dat de essentie van het verhaal duidelijk is. Zonder heel erg van de hak op de tak te springen.
De dag daarna is het zover. Een beetje zenuwachtig word ik wakker, maar tegelijkertijd voel ik aan alles dat ik er klaar voor ben. Tijd om ons nieuws te delen met de wereld. Ik plaats een bericht op Facebook en wacht af. En ondanks dat ik onze dochters heel graag wil bijbrengen dat likes en reacties niet alles zeggen, voel ik me nu zelf net een onzekere puber. Er zit zoveel liefde en verdriet in deze woorden dat ik me kwetsbaarder dan ooit voel. Maar zodra de eerste reacties binnen druppelen, slaat die onzekerheid om in kracht. Het voelt toch als een kleine bevestiging.
‘Misschien ga ik wel een dagboek beginnen over deze periode,’ zeg ik tegen Ro. ‘Al hoop ik niet dat iemand het ooit nodig heeft hoor, maar ik kan me voorstellen dat het ergens prettig is om te kunnen lezen. En misschien ook voor anderen? Ik denk niet dat er veel vergelijkbare blogs zijn geschreven.’ Hij is het met me eens. Ik zet het in mijn agenda om komende maandag eens naar te kijken.
Zodat ze niet vergeten wordt
Het artikel is al na een paar uur ruim zevenhonderd keer gelezen. Dus de angst dat mijn digitale kwetsbaarheid ongezien als een nachtkaars zou uitgaan, blijkt best ongegrond. Hoewel het niet zozeer gaat om de aantallen natuurlijk, het is vooral dat ik graag ineens zoveel mogelijk mensen op de hoogte wil stellen, zodat bepaalde vragen voorlopig even uitblijven.
Halverwege de dag stuur ik een berichtje naar een vriendin. ‘Het is een tikje gênant om toe te geven, maar ik voel me oprecht beter door alle aandacht die ik krijg.’ Maar echt… Er stromen zo ongelooflijk veel lieve reacties binnen. Sommige moet ik twee keer lezen, omdat ze me tot tranen toe ontroeren. Hoe bijzonder is het dat zowel bekenden als mensen die je nog nooit gezien hebt zo met je meeleven? Het maakt toch dat ik de hele dag een beetje op wolkjes loop. Ik voel me enorm gesterkt door alle mooie woorden die mijn kant op komen.
Maar het normale leven gaat ook door…
Tijdens het avondeten gedraagt May zich nukkig. Ze luistert niet, reageert chagrijnig en ik merk dat ik het goede gevoel en mijn geduld langzaam begin te verliezen. Op een gegeven moment ben ik het zat, til haar op en neem haar geërgerd mee naar de gang. Ik vraag waarom ze zo doet. Enigszins onverwachts begint ze zachtjes te huilen. ‘Ik mis Nova zo, mama, en had gewoon zo graag met haar willen spelen!’
Ik sla mijn armen om haar heen en huil met haar mee.
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Lees hier de andere delen van het dagboek
- 1: Van bypass tot een hartje dat stopt
- 2: De echo die ik had willen overslaan
- 3: Hoe vertel je iemand…
- 4: De bevalling van ons meisje
- 5: Bijzondere geboortefoto’s
- 6. Nova. Een ster aan de hemel
- 7: Hoe maak je de juiste beslissingen?
- 8: Dag lief meisje
- 9: Overal zwangere vrouwen
- 10: Het ziekenhuis belt met nieuws
- 11: Of ze al geboren is?
- 12: Onzekerheid en klein verdriet
- 13: Terug naar het schoolplein
- 14: Hoe gaat het met je? Kut natuurlijk
- 15: Therapeutisch wandelen
- 16: Dingen waar je geen invloed op hebt
- 17: Hoe het met de kinderen gaat?
- 18: De foto’s van het ziekenhuis
- 19: Tijd om op te ruimen
- 20: Niemand komt aan mijn kinderen
- 21: Ro gaat weer aan het werk
- 22: Mijn cyclus komt op gang
- 23: Je tranen inslikken is soms beter
- 24: En dan sta ik weer in het ziekenhuis
- 25: Eindelijk geen vragen meer
- 26: Het jaar waarin Nova geboren werd
- 27: Eindeloze dankbaarheid
- 28: Ons kleine meisje is eindelijk thuis
- 29: Het eerste jaar zonder jou
- 30: Die naïviteit krijg je nooit meer terug
- 31: De Negenmaandenbeurs: slim of te vroeg?
- 32: De dagen zijn doordrenkt van haar afwezigheid
- 33: Langzaam wordt het verdriet eenzamer
- 34: Ik verloor het plezier in het moederschap
- 35: Hoeveel kinderen heb je eigenlijk?
- 36: Je wordt een ander mens door de rouw
- 37: Agenda leeghouden
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeelding, Pra Chid – Shutterstock
Afbeelding, Pra Chid – Shutterstock
