9 lessen die ik leerde als alleenstaande moeder

Dat het leven van alleenstaande moeders niet altijd over rozen gaat, zal geen verrassing zijn. Sterker nog, het is één groot leerproces in loslaten en (her)ontdekken. Ruim vijf jaar lang zorgde ik alleen voor mijn oudste dochter en uit die tijd neem ik lessen mee die ik nog steeds kan toepassen. In dit artikel deel ik er graag 9 met je. Wil je jouw verhaal ook graag kwijt? Laat het me weten in de reacties!

Het kan je overkomen

Iedereen krijgt zijn portie in het leven. De een wellicht meer dan de ander, maar we zullen allemaal onze lessen moeten leren. Een verbroken relatie of echtscheiding is zo’n moment dat je meedraagt, zeker wanneer er ook kinderen bij betrokken zijn. Daarna zal je een nieuw leven moeten scheppen waarin je een alleenstaande moeder bent. Makkelijk? Nee, als ik voor mezelf spreek kan ik zeggen dat ik het dat allerminst vond. Waardevol wel. Ik leerde zoveel als single mom dat ik daar nu nog de vruchten van pluk.

De lessen die ik leerde als alleenstaande moeder

Je kan het ouderschap ook alleen af

Maar misschien wist je dit al, omdat je het eigenlijk binnen je vorige relatie ook al alleen deed. Toch is alleen als alleenstaande moeder meestal van een ander kaliber. Nu is er namelijk niemand die de boel even van je over kan nemen (al dan niet na werktijd). Je zal op sommige dagen voor de zoveelste keer vermoeid zitten ganzenborden, de speelafspraakjes moeten organiseren en, op jouw dagen, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het zorgen zijn.

Toch is het zeker niet alleen kommer en kwel. Natuurlijk kan het behoorlijk zwaar zijn om dit soort zaken alleen te moeten afhandelen en voelt het weleens flink eenzaam. Maar je leert wél dat je het dus alleen kan als het nodig is. De situatie brengt een oerkracht bij je naar boven. En zelfs als je alweer jaren verder bent, zoals ik nu, is het prettig om die wetenschap te hebben.

Het maakt je zelfstandiger

Na ruim drie jaar bij mijn ouders wonen kreeg ik de sleutel van ons eerste huisje samen. En vanaf dat specifieke moment wist ik heel zeker dat ik alles zelf wilde kunnen. Mijn opa en vader leerden me de fijne kneepjes van het schildersvak, mijn ex-schoonvader vertelde me van alles over hoe je kleine klusjes in en om het huis oplost en ik voelde me tijdens het klussen geen moment ‘het vrouwtje’. Nog altijd kan ik prima (Ikea) meubels in elkaar zetten of een plankje waterpas ophangen. Dat geef ik graag mee aan onze dochters en zoon. En ook: durf vieze handen te krijgen en als het niet lukt? Probeer het dan gewoon nog een keer.

Alles is mogelijk, als je het maar wil

Oké, dit behoeft een kleine nuance: natuurlijk is een tweede huis op de Malediven wat hoog gegrepen. Maar er is absoluut meer mogelijk dan je denkt, ook als alleenstaande moeder. Zo studeerde ik destijds en haalde mijn master in goed gezelschap van mijn oudste dochter. Daarmee hoop ik haar te kunnen hebben laten zien dat je soms je dromen gewoon moet volgen – ook als je ogenschijnlijk niet in de ideale situatie zit. Je schouders eronder zetten, hard werken en hard genieten.

Het is eigenlijk beter om eerst op jezelf te wonen voor je bij iemand intrekt

Dit is een les waarvan ik ook hoop dat onze dochters en zoon hem ter harte nemen. Ga lekker eerst op jezelf wonen, ontdek hoe dat is, en neem daarna pas een volgende stap. Zelf ging ik vanuit mijn ouderlijk nest door naar samenwonen met de vader van onze oudste. Achteraf niet slim. Je hebt vaak nog geen idee wie je zelf bent, hoe je het rooit in je eentje en hoe je precies een huishouden bestiert. Dat zijn belangrijke aspecten van jezelf om eert te leren kennen. Daarna herken je het namelijk een stuk makkelijker en sneller of een relatie wel of niet werkt – je hebt namelijk meer om op te geven voor een ander en zal dan kritischer zijn.

Leren doen wat jij leuk vindt

In een relatie pas je je vaak aan. Zeker wanneer je erg jong bent als je gaat samenwonen en kinderen krijgt. Wie jij bent? Wat je leuk vindt? Tja, dat moet je dan eigenlijk nog ontdekken. Als je na een verbroken relatie op jezelf gaat, krijg je daar wél alle tijd voor. Sommige vrouwen knippen hun haar dan bijvoorbeeld radicaal anders, ik nam een tatoeage, tongpiercing en nepnagels om me extra vrouwelijk te voelen. Dat gaf me bovendien de boost die ik op dat moment nodig had.

Het kan echt heel bevrijdend zijn om dingen te doen die je eigenlijk al jaren opzij zette. En het een past beter bij je dan het ander. Zo zijn mijn nagels weer gewoon puur natuur en is de tongpiercing gaandeweg verdwenen. Maar ik ben blij dat ik een beetje kon experimenteren na mijn verbroken relatie. Hierdoor weet ik veel beter wat ik fijn en leuk vind, en geef ik die grenzen en wensen binnen mijn huidige relatie veel beter aan.

Je hebt maar weinig nodig in je leven om gelukkig te zijn

Nederlanders praten weinig over geld, maar laten we eerlijk zijn: als alleenstaande moeder zit je toch vaak krap. Of in elk geval krapper dan je gewend was. Je kan niet alles meer kopen zoals je daarvoor wellicht gewend was. Toch leer je snel dat het leven niet minder leuk is als je minder kunt uitgeven. Juist het kleine is belangrijk, je leert creatief omgaan met geld, beter plannen en hoe je kunt besparen.

Nog steeds kan ik met minimale middelen toch gelukkig zijn. Ik kan bijvoorbeeld enorm genieten van een nieuwe douchegel van Dove, omdat ik jarenlang C-merken kocht. Als ik op vakantie ga – iets dat ik destijds nauwelijks kon – geniet ik daar dubbel van. En daarbuiten weet ik gewoon dat het allerbelangrijkste is dat je elkaar hebt in goede gezondheid. Dat is zoveel mooier dan wat geld kan kopen.

Foute mannen? Die herken je van ver al

Of mannen nog wel interesse zouden hebben in een jonge moeder, waarvoor verschillende mensen me vooraf waarschuwden? Ja hoor, dat bleek weinig uit te maken. Het wierp echter wel een nieuwe uitdaging op: tijd om veel te daten heb je namelijk niet. Aan de andere kant heeft dat zo zijn voordelen. Omdat je tijd schaars is, ga je niet meer zomaar met iedereen op stap. Daarbij wil je, als alleenstaande moeder, niet zomaar de eerste beste voorstellen aan je kind. En tot slot vervul je een voorbeeldrol voor je kind. Kortom, iemand moet het waard zijn om weer een relatie mee te beginnen en de eisen daarvoor liggen als single mom aanzienlijk hoger.

Single ouderschap maakt flexibel

Er zijn echt wel genoeg momenten geweest dat ik even in paniek raakte, omdat ik dacht dat alles dat we opbouwden als een kaartenhuisje in elkaar zou storten. Maar ik leerde weer opveren en doorgaan. Je hebt geen tijd om overal bij stil te blijven staan; je moet simpelweg door voor je kind(eren). Daarbij wil je niet dat ze continu in jouw zorgen zitten en dus leer je vanzelf beter omgaan met stresssituaties.

Je waardeert de luxe wanneer je weer iemand ontmoet en je er samen voor gaat

Een nieuwe relatie is spannend, zeker wanneer er kinderen bij betrokken zijn. Maar wanneer je uiteindelijk een samengesteld gezin vormt en iemand jou opvangt wanneer je even geen energie meer hebt, waardeer je dat des te meer. Het feit dat je kan overleggen, om 16.00 uur af en toe afgepeigerd de zorg voor de kinderen kan overdragen, iemand die je steunt, meegaat naar het tienminutengesprek of een weerwoord geeft als het moet.

Alleenstaande ouders hebben het zeker niet altijd makkelijk. Maar ondanks dat is de periode dat je alleen voor je kind zorgt wel leerzaam. Welke lessen neem jij mee?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Ook leuk om te lezen

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven