Klein leeftijdsverschil in de praktijk: twee kleuters

Onze dochters Rose en May zitten inmiddels in de kleuterleeftijd. Waar we eerder nog weleens grijze haren kregen van hun geringe leeftijdsverschil en bijbehorende gedrag, lijkt het sinds ze allebei kleuter zijn een stuk relaxter.

Twee kleuters in huis

Sinds afgelopen juni zijn ze officieel allebei kleuter. Een nieuwe fase, waarbij ze dus straks ook allebei naar school gaan. Wel kozen we ervoor ze in een aparte klas te zetten. Uiteindelijk slapen ze ook al bij elkaar op de kamer en als je ze 24/7 op elkaars lip zet, worden ze daar waarschijnlijk niet vrolijker van. Bovendien past het bij Mays karakter. Zij is iets introverter en we denken dat Rose anders te veel het voortouw zou nemen. We willen juist graag dat ze ontdekt wie zij is en haar eigen keuzes leert maken in groepsverband. Kortom, het heeft allemaal best wat voeten in aarde. Maar gelukkig op een leuke manier. Want deze leeftijd is eigenlijk wel iets makkelijker dan de voorgaande fases – als ik heel eerlijk ben.

Wat maakt het nu makkelijker?

Ze zitten meer in dezelfde fase en je kan dus makkelijker samen op pad

Eerder ging dat toch iets lastiger. Als we bijvoorbeeld naar een film in de bioscoop gingen, liet ik May vaker thuis. Ook het theater vond ik in het begin nog niet helemaal geschikt voor haar. Dat is nu ze allebei in de kleuterleeftijd zitten dus wel anders. We gaan lekker met zijn drieën en soms met vier, als June het ook leuk vindt. Geen geregel meer, gewoon samen op pad. Heerlijk!

Ze leren meer van elkaar

Je ziet ook vaker dat onze twee meiden zich aan elkaar optrekken. Zeker op sociaal gebied zag May hoe haar net iets oudere zus Rose gewoon op andere kinderen afstapt en ermee gaat spelen. Dat doet zij tegenwoordig ook. Ze gaat erbij zitten, begint te kletsen en voor we het weten, zijn ze aan het voetballen of doen ze tikkertje. Ook zien we de laatste tijd dat ze het steeds makkelijker vindt om zelf vrienden te maken.

Het zijn de zaken die je als ouders met alle wil van de wereld wel kan proberen bij te brengen, maar die in de praktijk simpelweg bijna niet lukken. Leeftijdsgenootjes hebben meer invloed en kunnen beter laten zien hoe het moet. Ik ben daarom heel dankbaar dat ze zo weinig van elkaar verschillen in leeftijd. Dat levert op deze leeftijd echt voordelen op.

Twee kleuters spelen meer samen dan twee peuters

Logisch natuurlijk: peuters spelen veel meer naast elkaar dan met elkaar. Zo ook die van ons. Nu we twee kleuters in huis hebben, zie je dat ze de ander vaker opzoeken en een heel spel bedenken. Soms iets minder leuk voor ons (‘kom, we gaan samen een snoepje pikken uit de kast’ of ‘zullen we stiekem op onze handen gaan tekenen met stift?’) maar vaak ook heel schattig. Dan spelen ze restaurantje, school of zijn ze moeders. Echt heel leuk om te zien! En gelukkig gaat het tegenwoordig ook meestal redelijk gemoedelijk.

Meer zelfstandigheid en meer rust in huis

Omdat je ze niet meer bij alles hoeft te helpen, is er meer rust in huis. Wanneer ze bijvoorbeeld knutselen, bied je meer randvoorwaarden dan dat je het hele knutselproces van A tot Z uittekent en gaan ze zelf aan de slag. En met aankleden hoef je praktisch niks meer te doen. May doet tegenwoordig zelfs haar eigen haren al – ideaal!

Ze gaan allebei naar school

Vooraf kreeg ik zo vaak te horen dat ik vast zou moeten wennen aan de stilte in huis als ze allebei op school zitten. Maar ik vind het helemaal niet jammer. May was overduidelijk toe aan de kleuterklas en ik ben heel blij voor haar dat ze nu mag gaan, net als haar zus. Bovendien heb ik mijn bedrijf – het is niet alsof ik nu hele dagen op mijn lauweren kan rusten en geen idee meer heb wat ik met mijn leven aan moet.

Nee, het is voor mij juist een prettige fase dat onze twee kleuters lekker op school zitten. Ze krijgen daar de uitdaging die ze nodig hebben en kunnen zichzelf – afzonderlijk van elkaar – ontwikkelen. Spelen met andere kindjes. Allemaal zaken die we hier thuis minder goed kunnen aanbieden (alleen al omdat we nou eenmaal geen vierentwintig kleuters hebben).

Ze begrijpen ons beter

Dat heeft dan misschien niet zozeer te maken met het feit dat onze dochters zo weinig van elkaar schelen, maar meer met hun leeftijd. Kleuters zijn beter in staat om een opdracht aan te horen en uit te voeren of om gedragsregels te begrijpen. Daarentegen vind ik het met twee kleuters dus wel een stuk makkelijker dan met twee peuters in huis. Voorheen versterkten ze juist elkaars gedrag in negatieve zin en konden zich minder goed uitdrukken, waardoor je vaker strijd moest leveren als ouders.

Je kan met twee kleuters meer de diepte in gaan

Onze gesprekken worden steeds interessanter. Ze vragen gericht naar bepaalde dingen, willen weten hoe elektriciteit werkt of hoe een koe een kalfje krijgt. Het geeft meer diepgang aan van alles. En hoewel ik ook weet dat juist het spelen tot een bepaalde leeftijd heel belangrijk is, kan ik hier dus van genieten. De televisieprogramma’s die je samen opzet worden ook voor ons als ouders leuker: in plaats van Bumba staat nu vaak Studio Snugger op. En ze vinden Betreden op Eigen Risico geweldig (van de jongens van Streetlab).

Betekent dit dat alles makkelijker is?

Het blijven kinderen, dus nee haha. We lopen nog wel tegen een paar uitdagingen aan. Zo vindt May dat ze hetzelfde kan en mag als haar iets oudere zus, terwijl we soms op basis van hun leeftijd natuurlijk andere beslissingen kunnen nemen. Op de dagen dat ze wel botsen, kan dat bovendien best pittig zijn. Ze hebben allebei een vrij temperamentvol karakter en het is dan echt hard tegen hard.

Maar vergeleken met de vorige periodes is het in algemene zin toch iets rustiger. Vooral omdat ze meer aan elkaar hebben – meer als vriendinnen dan als zusjes. We merken ook steeds meer dat ze echt onafscheidelijk zijn. Gaat één van de twee logeren bij oma, dan mist de ander haar echt. Ben benieuwd naar wat hierna gaat komen!  

Hoeveel schelen jullie kinderen? En wat vind je daarvan de voor- en nadelen?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

In deze serie over het hebben van kinderen die weinig in leeftijd schelen, vertel ik regelmatig hoe het nu gaat. Dit is namelijk de meest gestelde vraag die we krijgen: hoe is dat nu als je kinderen maar elf maanden schelen? Een uitdaging of juist wel makkelijk?

In deze serie verschenen:

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven