Kinderen maken constant ruzie? Lees hier de oplossing!

Een beetje ruzie maken hoort erbij. Is goed voor de ontwikkeling van je kind… Je leest het overal. Maar wat als je kinderen (voor jouw gevoel) bovengemiddeld veel ruziën? Dan mag het nog zo goed zijn voor hun ontwikkeling, als ouder kan het zenuwslopend zijn. Bovendien trekt het tonnen aan energie uit je lijf. Gelukkig zijn er oplossingen voor! Hoe je de constante ruzie van je kinderen minder heftig maakt? Lees snel verder!

Kinderen maken veel ruzie

Waarom maken ze eigenlijk zoveel ruzie?

Eerlijk gezegd is het als ouder vooral erg vermoeiend. Wanneer je jullie kemphanen uit elkaar trekt, zitten ze binnen de kortste keren weer op precies dezelfde vierkante centimeter als de ander en maken ze ruzie om van alles. Noem het maar op: de manier van ademhalen, het speelgoed waar ze al maanden niet meer naar omkeken, het feit dat ze te dicht op elkaar zitten of omdat de ander een gekke bek trekt. Intussen kijk je ernaar en vraag je jezelf af waar het misgaat. Waarom kunnen ze niet gewoon ergens anders gaan spelen met ander speelgoed? Wat is er mis met elkaar wat ruimte gunnen? En waarom blijven ze stug doorgaan met dit gedrag, terwijl ze inmiddels toch wel zouden weten dat het werkelijk niks oplost?

Toch is het niet zo gek dat ze ruzie maken met elkaar. Thuis is, als het goed is, een veilige plek voor kinderen. Ze kunnen hier leren omgaan met hun (primaire) emoties en wie is er nu een betere persoon om het trekken van grenzen mee te oefenen dan je broertje of zusje? Gedeeltelijk is ruzie maken dan ook goed voor de ontwikkeling. Te veel ruzie tussen broers en zussen is echter dodelijk voor de sfeer en slopend voor ouders. Daarom is het ook goed als je ze hierin een beetje begeleidt.

Waarom is ruzie maken goed voor de ontwikkeling?

Als kind moet je leren omgaan met boosheid, ruzie maken, frustraties en het trekken van grenzen die voor jou belangrijk zijn. Dat is fijn voor later: je leert op die manier hoe je ruzie kunt maken, assertief reageert als een ander jouw grenzen overschrijdt en hoe je kunt omgaan met ergernissen en boosheid. Jonge kinderen reageren daarbij vaak vrij primair en fysiek. Zeker tot een jaar of zes, omdat ze dan nog kunnen worden overvallen door hevige driftbuien.

Met een broertje of zusje kan je die boosheid en het ruzie maken goed oefenen. In principe is het ook allemaal geen probleem, mits de kinderen elkaar geen (fysieke) pijn doen en uiteindelijk, na de ruzie, tot een goede oplossing komen samen. Bijvoorbeeld met speelgoed dat ze allebei willen hebben: als ze na een kwartier bekvechten afspreken dat de een nu mag en de ander daarna, is het prima. Dan hoef je je er ook niet mee te bemoeien en is het iets minder vervelend om naast te zitten. Vliegen ze elkaar echter regelmatig of te vaak in de haren Dan moet er iets veranderen.

Wanneer maken kinderen te veel ruzie?

Eigenlijk is dat vooral jullie ervaring. Als je elke dag te maken hebt met talloze ruzies die totaal niet constructief zijn, kan je wel stellen dat het te veel is. Of in elk geval dat je het ervaart als te veel. Daarbij helpen de verschillende lockdowns in deze periode natuurlijk niet altijd. Waar de kinderen in het ene gezin elkaar juist meer opzoeken, zitten ze elkaar elders in de weg. Met de vier muren die sowieso misschien al op je afkomen maakt dat het niet echt de leukste periode.

Daarom is het handig om onderstaande tips tegen te veel ruzie rustig door te lezen. Op die manier kan je hopelijk het aantal ruzies in elk geval een beetje indammen en wordt de sfeer in huis rustiger.

Oplossingen als je kinderen te veel ruzie maken

Let wel: onderstaande oplossingen zijn geen heilige graal. Sommige dingen zal je misschien allang toepassen, andere dingen werken wellicht niet bij jullie thuis. Het is soms ook een kwestie van passen, meten, heroverwegen en nog eens proberen in een andere vorm. Ieder kind en elk gezin is immers uniek. Toch hopen we dat je aan het eind van dit artikel weer wat handvatten hebt om met frisse moed door te gaan en de ruzies van je kinderen in elk geval minder hevig zullen zijn. Sterkte en zet hem op!

How2talk2kids – Broertjes en zusjes editie

Het boek How2talk2kids is sowieso een prettig leesbaar en leerzaam boek over opvoeden. De ‘Broertjes en zusjes editie‘ gaat echter in op de unieke band tussen broers en zussen en helpt je meer vat te krijgen op het geruzie. Je hebt het basisboek hiervoor niet per se nodig. Elk hoofdstuk gaat in op verschillende facetten van het omgaan met de ruzies. Het helpt om ze afzonderlijk van elkaar te oefenen, zodat het een automatisme wordt.

De belangrijkste boodschappen die het boek meegeeft?

  • Probeer het goede voorbeeld te geven (laat zien hoe je een conflict oplost, let op je woorden, schreeuw niet tegen de kinderen) – en vergeet natuurlijk niet dat het onmogelijk is om altijd maar op zalvende toon voor te leven en nooit je geduld te verliezen, maar het streven mag er zijn
  • Leer de kinderen hoe je ruzies maakt (en vooral: hoe je ze ook weer oplost)
  • Help je kinderen om hun gevoel onder woorden te brengen, zodat slaan niet meer ‘nodig’ is

Merel: ‘Een eye-opener. Vanaf het moment dat ik begon te lezen, besefte ik dat we echt verkeerd bezig waren. Niet bewust natuurlijk, maar op de een of andere manier zorgden we kennelijk toch dat onze meiden een vorm van competitie ervoeren en dat ze ons nodig hadden om hun gram te halen – ten koste van de ander. Verschrikkelijk, maar tegelijkertijd bood het ons ook de kans om juist een omslag te maken. En sinds we de tips toepassen, gaat het echt aanzienlijk beter.’

Leer de kinderen ruzie maken

Het klinkt zo logisch, maar is het wel zo? Als ouder ben je misschien toch meer geneigd te doen aan symptoombestrijding (‘Jongens, hou nou eens op met ruzie maken!’) dan hen te leren hoe het moet.

  • Leer luisteren naar de ander, zonder er doorheen te roepen of het in te vullen.
  • Probeer je gevoel eens onder woorden te brengen, zonder te schreeuwen of slaan.
  • Reageer daarop vanuit je eigen gevoel.
  • Bedenk zelf een oplossing om de ruzie te stoppen.

Dat staat er heel makkelijk op het papier, maar dat is het allerminst. Als je dit nog niet deed, zal je het je zelf ook eigen moeten maken. En het aanleren van iets nieuws kost nu eenmaal tijd. Wat helpt, is een bepaald ezelsbruggetje in je hoofd maken: uit elkaar, luisteren, woorden gebruiken en luisteren naar de ander en oplossing bedenken. Je zal merken dat het vanzelf beter gaat, zowel bij de kinderen als bij jou.

Blijf onpartijdig

Hoe kan je onpartijdig zijn als je ziet dat je oudste, sterkere kind haar jonge broertje pijn doet? Of als de jongste juist steeds bijt, terwijl de oudste probeert het op te lossen met schreeuwen?

Toch is het belangrijk als je kinderen (te) veel ruzie maken, dat ze niet naar jouw goedkeuring of steun kunnen dingen. Leer het kind dat slaat om zijn fysieke reactie om te zetten in woorden (‘We slaan hier niet, probeer eens te vertellen wat je dwars zit’) en degene die schreeuwt om rustiger te praten (‘Anders kunnen we je niet goed horen’). Op die manier leg je geen oordeel bij één van de twee neer, zoals wanneer je een oudste kind vertelt dat hij ouder en wijzer had moeten zijn, maar beoordeel je alleen het gedrag. Zo weten je kinderen ook dat ze geen steun van jou kunnen krijgen, maar dat je zo eerlijk mogelijk reageert op de ruzie.

Merel: ‘Laatst sliepen ze een nachtje bij elkaar. Heel gezellig, ze maakten hun eigen hut en lagen ontzettend schattig tegen elkaar aan toen wij zelf gingen slapen. Maar ergens rond half 4 ’s nachts stommelden ze luid discussiërend de zoldertrap op. Rose had May getrapt, volgens die laatste, en May duwde Rose uit bed – je kent de discussies waarschijnlijk wel. Ik besloot iets onverwachts te doen. Terwijl ik ze terugbracht naar hun eigen kamer, vertelde ik dat ik trots was dat ze zolang heel lief samen sliepen en dat ze goed hadden samengewerkt. Verbijsterd keken ze me aan, murmelden nog iets en gingen weer slapen. Door me eens niet te mengen in hun geruzie en het positieve te benoemen, merkte ik dat ze hun focus verlegden naar het samenwerken in plaats van de schuldvraag.’

Eigen ruimte

Lukt het niet en blijven ze de hele dag als twee kemphanen om elkaar heen draaien? Zorg dan dat ze allebei hun eigen ruimte krijgen. Niet als straf; het helpt als je benoemt dat je merkt dat het vandaag even niet lekker loopt en dat we apart gaan zitten tot het wel lukt. Neem bijvoorbeeld een kind mee om een klusje te doen in het huishouden, terwijl de ander met zijn vader een rondje loopt. Of (als je alleen bent) geef ze allebei iets anders te doen. Willen ze dan (uiteraard) ook met het speelgoed van de ander? Dan kan je een kookwekker zetten en wisselen zodra die afloopt. Vooral wanneer je blijft benoemen dat het zo blijft tot ze weer kunnen samenwerken, bestaat er een kans dat ze elkaar toch op een positieve manier gaan opzoeken.

Behandel ieder kind als een apart individu

Ieder gezin kent zijn eigen dynamiek. Daarom is er ook geen één pasklare oplossing, maar zal je soms een beetje moeten zoeken naar wat voor jullie werkt. Datzelfde geldt voor je kinderen. Ze hebben allemaal hun eigen behoeften en leerpunten.

Als je een introvert kind hebt, kan het helpen om hem te leren voor zichzelf op te komen en hoe je grenzen kunt respecteren op een manier die daarbij past. Extravertere kinderen zullen meer hebben aan de les hoe je een pas op de plaats maakt en ook ruimte biedt aan de gevoelens van een ander. Zeker wanneer je kinderen op dit vlak erg verschillen en daarom zoveel ruzie maken met elkaar, zijn dit waardevolle levenslessen. Later, op de werkvloer, zal je immers ook te maken krijgen met anderen die een dominanter karakter hebben dan jij of juist andersom. Op deze manier leren ze daar vast mee omgaan.

Positieve houding

Als je kinderen veel ruziën ontstaat er gemakkelijk een negatieve sfeer waarin iedereen een beetje wordt meegezogen. Om dat tegen te gaan, helpt als je jullie gezin op een positieve manier benadert. Vertel wat je waardeert in ieder kind (juist omdat ze zo uniek zijn), geef regelmatig een gemeend compliment en – waar mogelijk – doe echt je best om er af en toe met één kind op uit te gaan, en dan iets te gaan doen waar hij of zij heel blij van wordt. Op die manier kan de gewenste positievere sfeer vanzelf ontstaan, omdat je kinderen (hopelijk) jouw gedrag gaan kopiëren.

Als je kinderen veel ruzie maken, wensen we je allereerst veel kracht en succes toe! Het kan echt energie uit je trekken en dat is best pittig. Tegelijkertijd hopen we je met bovenstaande oplossingen weer enigszins op de goede weg te sturen en je met nieuwe moed het strijdperk in laten gaan 😉 Wil je je verhaal delen? Heb je vragen of steek je andere moeders graag een hart onder de riem? Laat het vooral achter in de reacties!

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Dit artikel bevat een of meerdere affiliate links. Van elke aankoop die je doet via deze link(s) krijgen wij een klein percentage. Jij betaalt hiervoor uiteraard niets extra’s, maar je helpt ons een klein handje. Daarbij doen we regelmatig een donatie aan goede doelen als De Voedselbank, het Alzheimer Fonds of KWF. Mocht je dus een aankoop doen, dan willen we je hierbij heel graag bedanken!

Redactie

De Mamagids is hét online handboek voor moeders die fouten durven maken. Vol handige tips voor als je het even niet weet, herkenbare verhalen en ervaringen van lezeressen. Omdat je nooit de enige bent!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven