Dat je kunt kiezen voor co-sleepen met je baby is inmiddels wel wat bekender. Maar wat als je oudere kind nog steeds bij je in bed kruipt? Hoe ga je daarmee om en hoe zorg je ervoor dat hij of zij weer gewoon in zijn eigen bed gaat slapen? Met onderstaande tips blijft je kind over een tijdje gewoon liggen.
Ouder kind kruipt nog steeds bij ons in bed
Eigenlijk praten we hier niet zo snel over. Het voelt een beetje gênant soms, zo’n ouder kind dat nog elke nacht bij je in bed kruipt. Maar het komt vaker voor dan je denkt. Bij de één sporadisch (in geval van onweer of een nachtmerrie), bij de ander minimaal een paar keer per week. En hoe ga je daar dan mee om? Het kan je eigen nachtrust namelijk ook behoorlijk verstoren. Hieronder staan daarom verschillende tips die je kan toepassen om allemaal weer gewoon door te slapen, zonder nachtelijke onderbrekingen. Tot slot het antwoord op een belangrijke vraag: hoe slecht is het eigenlijk om samen te slapen met een ouder kind?
Zo leert je kind weer in zijn eigen bed slapen
Onderzoek wat de precieze oorzaak is
Omdat geen kind of situatie hetzelfde is, is er ook geen eenduidige pasklare oplossing voor als je kind elke nacht bij je in bed kruipt. Probeer daarom uit te zoeken waarom het precies gebeurt:
- Is je kind bang (voor het donker, spoken, een monster onder zijn bed of alleen te zijn)?
- Vindt hij het wel gezellig, zo lekker tussen zijn ouders in?
- Is het een gewoonte (doordat hij vanaf jonge leeftijd al gewend is bij zijn ouders te slapen)?
- Heeft hij geen idee hoe laat het is en denkt hij dat het al tijd is om op te staan?
Vaak is het een kwestie van veiligheid of het kopen van een handig hulpmiddel. Je kunt dan samen naar een oplossing zoeken: de denkbeeldige spoken verjagen, een nachtlampje kopen voor je kind of een slaapwekker kopen zodat hij zelf kan zien of het al tijd is om op te staan. Vergeet ook niet dat een kind dat overdag voor zijn gevoel te weinig aandacht krijgt, dit ’s nachts kan opeisen door naast jullie in bed te kruipen.
Ligt er een diepere oorzaak achter, zoals verlatingsangst na een scheiding, dan kan het helpen om professionele hulp in te schakelen.
Bedenk een nieuwe mijlpaal waardoor hij de volgende fase in gaat
Bijvoorbeeld door een nieuw bed te kopen (alleen als dit een optie is natuurlijk). Vertel hem dat hij nu een grote peuter of kleuter is en dat hij daarom een groter bed nodig heeft. Bij die volgende fase hoort ook dat hij vanaf dat moment in zijn eigen bed blijft slapen, net als de grote mensen. Sommige kinderen zijn hier gevoelig voor en voelen zich dan heel groot. Ze zullen sneller geneigd zijn in hun eigen bed te blijven liggen.
Start een duidelijke routine voor het slapen gaan
Soms is het voor (jongere) kinderen niet helemaal duidelijk dat de nacht begint en dat die niet bedoeld is om bij je ouders in bed te kruipen. Door elke avond hetzelfde slaapritueel te hanteren en een vaste bedtijd, krijgt je peuter of kleuter houvast en leert hij beter dat het tijd is om te gaan slapen. Wat de nachtrust verder bevordert: geen schermen meer in het laatste uur voor hij gaat slapen, geen drukke spelletjes en de dag langzaam afbouwen.
Leer je kind alleen in slaap te vallen
Als je kind van jongs af aan leerde om weer in slaap te vallen in jouw aanwezigheid (bijvoorbeeld omdat je naast zijn bed bleef zitten of doordat je altijd in de buurt bent), dan is het niet zo gek dat wanneer hij tussendoor wakker wordt, hij weer op zoek gaat naar je. Het is daarom eigenlijk belangrijk om je kind al vanaf de babyleeftijd te leren hoe hij zelf in slaap valt, al heb je daar nu waarschijnlijk niets meer aan. Gelukkig valt dit alsnog te trainen. Geef hem een kus en aai over de bol en vertrek dan na het bovengenoemde slaapritueel. Zo leert hij dat je weliswaar weggaat, maar nooit helemaal verdwijnt.
Breng hem consequent terug naar zijn eigen bed
Toegegeven, als je elke nacht een kleuter tegen je aan voelt kruipen, ben je waarschijnlijk helemaal kapot en heb je helemaal geen energie meer om hem terug te brengen. Maar als het gaat om een enkele keer, dan is het beter om toch uit bed te stappen. Als ze merken dat het geen zin heeft om bij je te komen, houdt het op een gegeven moment op.
Praat erover en stel grenzen
Geef bij je kind aan dat je hem heel lief en gezellig vindt, maar dat de nacht bedoeld is om allemaal tot rust te komen. Benoem ook de voordelen. ‘Als mama uitgeslapen is, heeft ze morgen weer energie om leuke spelletjes met je te doen en naar de speeltuin te gaan.’ Hiermee geef je je eigen grenzen aan én leer je dat voldoende slaap belangrijk is. Je kan zelfs overwegen een stickerkalender te gebruiken om hem te belonen na elke goede nacht – al zal het ene kind hier gevoeliger voor zijn dan het andere.
Probeer het in stappen voor elkaar te krijgen
Misschien lukt het niet direct om je kind vanaf jullie bed richting zijn eigen kamer te krijgen, maar wel in stappen:
- Laat je kind op zijn eigen matras (of in zijn peuterbed) bij jullie op de kamer liggen
- Verplaats het bed na verloop van tijd naar zijn eigen kamer en laat hem daarbij helpen
Wees ook positief, elke keer dat hij niet bij jullie in bed kruipt maar gewoon in zijn eigen bed blijft liggen. Zelfs als je van drie keer per nacht naar één keer gaat – elke stap voorwaarts is er eentje.
Koop een verzwarende deken
Zo zijn er verzwaarde dekens die kinderen met een hogere prikkelgevoeligheid (autisme, AD(H)D en HSP) helpen tot rust te komen. De constante druk op het lijf geeft hen een gevoel van veiligheid. Ook heb je speciale zachte dekens, zoals deze deken van Optidee (via de link kom je bij de review van Lisette, wiens dochter ook jaren slecht sliep).
Is het slecht om samen te slapen met een ouder kind?
Dat gelukkig niet. Natuurlijk, het is niet bepaald bevorderlijk voor de intimiteit tussen jou en je man als het risico bestaat dat jullie kleuter zich tussen jullie wurmt. Maar het heeft ook voordelen, zo blijkt uit onderzoek:
- Kinderen die vaker bij hun ouders in bed (mogen) kruipen, voelen zich gelukkiger en hebben een hogere eigenwaarde. Ook is het goed voor het zelfvertrouwen, hebben deze kinderen minder last van negatieve (angst)gevoelens en voelen zich minder vaak schuldig
- Kinderen die samen slapen met hun ouders ervaren minder vaak slaapproblemen
- Volwassenen die als kind bij hun ouders in bed sliepen, voelen zich op latere leeftijd tevredener
Bovendien verschillen de denkbeelden per cultuur – wat ook aangeeft dat er niet één vaste richtlijn hoeft te zijn. Dus kijk ook naar je eigen gevoel in de hele situatie. Wil je er vanaf dat je kind regelmatig bij je kruipt omdat het maatschappelijk minder geaccepteerd is en je je er misschien zelfs een beetje voor schaamt? Of vind je het zelf ontzettend ongemakkelijk en zorgt het bij jou voor gebroken nachten? In dat eerste geval is het prima om je culturele verwachtingen los te laten en gewoon lekker samen te slapen, ook al is je kind al vier of misschien wel zes. In dat tweede geval helpen bovenstaande tips om je kind in zijn eigen bed te laten slapen.
Wat kan je doen als niks lijkt te helpen?
Als je alles al geprobeerd hebt en je kind blijft maar terugkeren naar jullie bed, is er nog een laatste redmiddel: het inschakelen van een nachtnanny of slaapcoach. De nachtnanny is prijzig, maar komt wel bij jullie in huis en zorgt ervoor dat je kind in zijn eigen bed blijft liggen de hele nacht. In bepaalde gevallen is het met een paar nachten opgelost. De slaapcoach gaat dieper op het probleem in en onderzoekt je kind. Waar scheelt het aan en hoe kunnen jullie daar samen uit komen?
Probeer je ook niet te veel te verzetten tegen de situatie. Hoe leuk alle bovengenoemde adviezen ook zijn, sommige kunnen je behoorlijk vermoeien (en met gebroken nachten is het allemaal al zwaar genoeg). Hoe minder je jezelf verzet tegen de situatie en hoe beter het lukt je deze te accepteren, hoe minder zwaar het voelt. Uiteindelijk kan het ook gewoon zo zijn dat jouw kind wat meer tijd nodig heeft.
Hoe denk jij hierover? Vind jij het belangrijk dat een kind vanaf jongs af aan in zijn eigen bed leert slapen? En zo ja, waarom? Of geef je liever toe aan zijn behoeften en houd je voor ogen dat het allemaal vanzelf wel weer over gaat?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Wees de eerste om reactie te geven