Je kind kan niet tegen zijn of haar verlies: herkenbaar? Als ouders is het soms lastig om mee om te gaan, zeker als je eigenlijk zou willen zeggen dat ze het maar gewoon moeten leren. In dit artikel legt opvoedexpert Annelies Bobeldijk daarom uit hoe je er in drie praktische stappen mee kunt omgaan als jouw kind niet goed tegen zijn verlies kan.
Niet tegen je verlies kunnen
Mijn zoon is 7 en zit op voetbal. Hij is keeper en kan niet bijster goed tegen zijn verlies. Het gebeurt dan ook geregeld dat hij in een huilbui belandt, als hij een doelpunt om zijn oren krijgt. Hoewel het frustrerend is voor mij als ouder, kan ik snappen dat een tegendoelpunt voor een keeper nog eens extra hard aankomt en dat dat dus best lastig kan zijn. Maar het begint wel de spuigaten uit te lopen. Tegenwoordig huilt hij al als hij bij de training een bal doorlaat. Het is echt niet leuk meer en ik schaam me dood langs de zijlijn. Soms denk ik wel eens om hem van voetbal af te halen, tot hij wat beter tegen zijn verlies kan. Maar of dat de oplossing is?
Een lastige situatie. Je kind moet duidelijk nog leren omgaan met verlies en ik kan me helemaal voorstellen hoe frustrerend dit is als ouder. Je schaamt je toch een beetje voor zijn gedrag als je zelf langs de kant staat.
Je kind van voetbal af halen is niet direct de beste oplossing. Want hij moet ook léren omgaan met verlies en dat gaat niet als je hem er geen ervaring in laat op doen. Hieronder wil ik graag 3 tips met je delen om beter met zo’n situatie om te gaan.
Je kind kan niet tegen zijn verlies: hoe ga je hiermee om?
Besef dat een jong kind nog niet volledig in staat is zijn emoties onder controle te houden
De jongen uit het voorbeeld is een fanatieke en gemotiveerde sporter en wil heel graag presteren. Echte topsporters delen deze mentaliteit. Hoewel je er nu niets aan hebt, zijn dit ook hele mooie, krachtige eigenschappen. Hij wil ergens voor gaan en is strijdbaar.
Jonge kinderen zijn echter nog niet in staat om de emoties die ze voelen, te reguleren, in bedwang te houden. Ze worden dus niet bewust boos, dat overkomt ze. Hun gevoel is sterker dan hun brein. Het gebeurt gewoon.
Keer op keer herhalen dat verliezen erbij hoort en dat het helemaal niet erg is om te verliezen, helpt dan niet. Je kind weet dat heus wel, het vóelt alleen niet zo. En al helemaal niet op het moment zelf. Dan maak je de situatie alleen maar erger, door dit soort dingen te zeggen. Beter wacht je totdat het gevoel van je kind wat is weggezakt.
Leer je kind stap voor stap hoe hij anders kan omgaan met zijn verlies
Verwachten dat je kind tegen zijn verlies kan en op een ‘normale’ manier reageert is eigenlijk veel te veel gevraagd voor een jong kind. En iedere week, als het weer gebeurt, wordt hij weer met zijn neus op de feiten gedrukt dat hij wéér niet tegen zijn verlies kon. Heel frustrerend en niet motiverend.
Probeer het op te delen in kleine stapjes. Zodat hij succeservaringen gaat opbouwen. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met het doel om ‘Gefeliciteerd’ te zeggen tegen de tegenstander.
Kies een groot voorbeeld van je kind en probeer dat te volgen
Kinderen weten vaak wel hoe het NIET hoort, maar het is onwijs lastig om je gevoel onder controle te houden op het moment suprême. Het helpt dan als ze voorbeelden hebben van hoe het ook anders kan.
Heeft je kind een voetbalidool? Kijkt hij tegen iemand op? Is hij fan van een speler? Maak daar gebruik van.
Als je kind fan van Feyenoord of Ajax is, kun je bijvoorbeeld samen kijken naar hoe de keeper reageert als er een tegendoelpunt komt. Wat doet hij? Hoe reageert hij? Wat kan je kind daar van leren? Spreek vervolgens samen af dat hij de volgende keer bij een tegendoelpunt net zo probeert te reageren als zijn voorbeeld. Zo leert je kind dat je dus best boos of teleurgesteld mag zijn als je en tegendoelpunt krijgt, maar dat je daar ook op een andere manier mee om kunt gaan.
Als hij daar mee aan de slag gaat, benoem dan vooral vaak de pogingen die je je kind ziet doen om het anders aan te pakken. Laat weten dat je gezien hebt dat hij er actief mee bezig is en dat je dat fijn vindt om te zien. Ook als het nog niet een volledige wedstrijd gelukt is.
Je zult merken, als je het stapsgewijs aanpakt, dat je langzaam resultaat gaat merken. Verliezen blijft voor sommige kinderen (en volwassenen) niet fijn, maar dat hoeft ook niet.
Dit artikel is geschreven door Annelies Bobeldijk, eigenaresse van WOW Opvoedcoaching. Vanuit haar jarenlange ervaring als moeder en opvoedexpert schreef ze het fantastische boek Supermama’s bestaan niet! – een opsomming van herkenbare situaties, eyeopeners en praktische handvatten. Zodat ook jouw kind straks luistert zonder te hoeven dreigen met straf.
Als je kind niet goed tegen zijn verlies kan, helpt het als jij hem het goede voorbeeld geeft en de ruimte biedt het te leren. Dat is niet altijd even makkelijk, maar met bovenstaande tips kom je vast een stuk verder. Hoe gaat dit bij jullie thuis? Kan jouw kind goed tegen zijn verlies? Of vindt hij het toch wel lastig als hij niet wint met een potje voetbal of gezelschapsspelletje?