De ideale Moederdag? Voor mij bestaat hij in elk geval niet. We hebben het allemaal al eens voorbij zien komen de afgelopen jaren: de keer dat iedereen het vergat, het jaar dat mijn oudste dochter niet thuis was, de Moederdag waarop ik mijn eigen ontbijt ‘nog even’ moest maken, de keer dat iedereen al ruzie met elkaar had voor het ontbijt goed en wel op tafel stond… Soms voelt het ook een beetje hypocriet, omdat ik eigenlijk altijd weinig met deze dag op had. Toch slopen de verwachtingen erin en dan blijkt ineens niks nog te voldoen aan dat ideaalplaatje. Hieronder deel ik met een knipoog hoe mijn hoop eruit zag en de realiteit.
Hoop en realiteit: de ideale Moederdag?
Uitslapen in stilte
Hoop
Rond een uurtje of half tien rek je je uit, heerlijk rozig en nog opgerold in je donzen dekbed. De vogeltjes fluiten buiten, het zonnetje schijnt en de lucht is strakblauw. Je hebt alle tijd om lekker op te staan in stilte, omdat iedereen begrijpt dat je daar vandaag behoefte aan hebt. Na een relaxte douche kleed je je rustig aan en ben je klaar voor de dag.
Realiteit
Fluitende vogeltjes zullen er ongetwijfeld zijn. Een zonnetje ook, als we de weersverwachtingen op het moment van schrijven (vrijdag 10 mei) mogen geloven. Zelfs de stilte en bijna kloosterwaardige rust zullen er zijn. Maar meer omdat ik:
- sinds de kinderen niet langer uitslaap dan tot half 8
- de jongste drie bij hun vader zijn en ik ze dus überhaupt niet kan horen
- m’n oudste dochter gisteravond een feestje had, dus waarschijnlijk pas wakker wordt als we aan tafel gaan voor de lunch
Pais en vree
Hoop
Ik weet dat het bijna onmogelijk lijkt om geen ruzie te maken. Het hoort bij broertjes en zusjes, zeggen we allemaal. En dat is ook zo. Maar die ene dag per jaar zou ik het toch wel lekker vinden als iedereen in complete staakt het vuren aan de ontbijt- of lunchtafel plaatsneemt. Niet zeurt als een ander ook maar een vierkante centimeter hun richting op schuift. In vriendelijke kalmte een onverhoopt conflict oplost. Hulp biedt waar nodig. Gewoon, één dagje maar.
Realiteit
Hoe gezellig en kumbaya-my-lord deze hoop ook klinkt, ik kan op mijn vingers natellen dat zodra ze binnenstappen er wel enige ruzie ontstaat. Over wie als eerste haar Moederdagcadeautje mag geven. Omdat de één de ander per ongeluk bijna aanraakt tijdens het langslopen. Dat iemand ademt. Gelukkig is het dus lekker weer; als ze buitenspelen is het meestal een stukje gezelliger.
Even een dagje zonder verplichtingen
Hoop
Geen was, werk, opruimen, schoonmaken,…
Realiteit
Moederdag is een dag als alle anderen, alleen dan met een andere naam. De was, het werk, opruimen en schoonmaken gaan gewoon door.
Niet koken
Hoop
Dat er aangebeld wordt (of geklopt in ons geval, want de bel doet het niet) en er staat een vriendelijke chef-kok voor de deur. “Omdat het Moederdag is, besloten we dat jij even een avondje vrij krijgt,” waarop ik vriendelijk zou knikken, me gewillig achterover laat drukken in een tuinstoel en het glas wijn aanneem dat hij me glimlachend aanreikt.
Realiteit
Om 17.00 uur sta ik zuchtend op, maak de wekelijkse pasta met spinazie en spekjes – omdat het zondag is. En een halfuur later zitten we ouderwets zeurend aan tafel, omdat:
- ik eigenlijk niet zoveel trek heb
- deze pasta anders smaakt dan vorige week
- het eigenlijk best vroeg is om al te eten
Een avondje voor mezelf
Hoop
Zachte muziek op de achtergrond, een boek in handen en een huiskamer die met een vingerknip opgeruimd en schoon is. De kat die aan komt wandelen en op schoot springt, kinderen die zichzelf naar bed brengen en een dekentje dat als vanzelf op mijn schoot glijdt.
Realiteit
Tegen de tijd dat iedereen op bed ligt, is het waarschijnlijk al 21.30 uur. En ik weet dat als ik dan nog een eigenwijze poging onderneem om beneden te gaan zitten, ik waarschijnlijk binnen het kwartier in slaap val en/of geen zin meer heb om terug naar boven te gaan. Dan blijft er nog maar één optie over: vast in bed liggen en hopen dat je de hele nacht doorslaapt.
De ideale Moederdag bestaat dus simpelweg niet?
Nee, dat is natuurlijk eigenlijk gewoon dikke vette onzin. Want ik krijg zelfgemaakte cadeautjes waar ze hun uiterste best op hebben gedaan, die ze met een trotse, maar tikje verlegen glimlach aan me geven. Ze zijn op pad geweest en kochten helemaal zelf een paar kleinigheidjes. Ze knuffelen me. Meer heb ik ook niet nodig. We staan vandaag weliswaar niet met elkaar op, omdat ze bij hun vader slapen. Maar we gaan wel lekker lunchen met vers gebakken croissantjes. De kinderen rennen buiten rond in de zon, komen af en toe binnen voor iets lekkers of te drinken en gaan dan weer door. De jongste kruipt op schoot om een middagdutje te doen. Mijn oudste spreekt haar waardering uit.
En dat alles is al meer dan waar ik écht op hoopte. Als ik rust en stilte wil, ga ik wel in mijn eentje op vakantie. Moederdag mag gewoon een dag zijn als alle anderen – met een gouden strikje vanwege de extra liefde die ik krijg. Ook als het maar tien minuten duurt 😉
Hoe is of was jullie Moederdag?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Uitgelichte afbeelding ©shine.graphics – Shutterstock