Hoeksche Chips: geen E-nummers, wél smaakvol | Review

Aardappelen gaan vers van het land de machine in, de chips krijgt geen extra onnodige toevoegingen en het eindresultaat mag er zijn. Hoeksche Chips is inmiddels een begrip geworden in onze regio, maar hoe wordt die chips eigenlijk gemaakt? En smaakt het echt lekker? Wij gingen op bezoek en testten het na afloop (uitgebreid) uit!

Op bezoek bij Hoeksche Chips

Een thuiswedstrijd spelen en toch te laat komen? Tja, ik maak wat dit soort dingen toch altijd het onmogelijke mogelijk. In my defense moest ik die ochtend een verhitte strijd aangaan met onze peuter en kleuter, maar toch.

Hoe dan ook, weer even on topic: we gingen voor een rondleiding naar ‘s Gravendeel – een paar dorpjes verderop – om te ontdekken hoe Hoeksche Chips wordt gemaakt. Samen met de kinderen dus, wat uiteraard goed in de smaak viel bij onze lieve veelvraatjes. En omdat het chips is zonder e-nummers kan je het als ouders in elk geval met een redelijk gerust hart geven – mits ze niet de hele zak truffelchips leegeten bij gebrek aan concurrentie. Maar daar kom ik zo op terug.

Hoe maak je eigenlijk chips?

Bij binnenkomst zagen we een machine staan. Deze sorteert de machine op exemplaren met de juiste grootte; de andere en kleiresten worden verwijderd. Daarna gaan ze twintig minuten in een badje met water en doordat ze allemaal langs elkaar schuren, verwijdert de overtollige klei zich vanzelf. De aardappelen houden hun schil namelijk vanwege de smaak. Die bevindt zich daar precies onder. 

Leuk weetje: voor één kilo chips zijn drie kilo aardappelen nodig. 

Na het wassen gaan de chips door de snijder en wordt gefrituurd in een badje van zonnebloemolie. Een machine blaast vervolgens de dubbele en te donkere chips eruit en tot slot volgt een handmatige nacontrole. En dan krijgen ze de juiste kruiden en specerijen voor ze in jouw chipszak belanden. Echt leuk om een keer van dichtbij te zien hoe het werkt én nog educatief ook!

De geschiedenis van Hoeksche Chips

Na de rondleiding langs het maakproces kregen we het verhaal achter de Hoeksche Chips te horen. En dat was de moeite waard! 

Ik woon inmiddels al bijna dertig jaar in de pittoreske Hoeksche Waard. Hoewel ik er echt heerlijk woon en de omgeving prachtig is, weet ik eigenlijk te weinig van onze regio. Dat bleek wel toen ik tijdens een evenement in aanraking kwam met Hoeksche Chips. Wel had ik er eens iets over gelezen in het plaatselijke sufferdje, maar nog nooit geproefd. Zonde, want het is dus hartstikke lekker!

Innovatie door samenwerking

Gerrit Rozendaal vertelt ons het verhaal van zijn boerderij en hoe de chips zonder e-nummers ontstond, inmiddels zestien jaar geleden (2002). Als gevolg van lage grondstofprijzen besloot hij samen met zijn buurmannen Henk Scheele en René de Zeeuw eens na te denken over een alternatieve vorm van verbouwen. Iets waarbij ze meer konden verdienen. Ze begonnen met de gezamenlijke inkoop van machines en eindigden met het lumineuze idee om zelf iets te gaan produceren waar ze ook meteen de normale prijs voor konden krijgen. Ik hou daarvan: niet in ontevredenheid ‘blijven hangen’ maar op zoek gaan naar innovatie en een alternatieve route.

Van grondstof naar eindproduct

Uiteindelijk kwamen ze bij het idee om chips te gaan maken. Zonder enige voorkennis begonnen ze aan een nieuwe reis die behoorlijk succesvol bleek. Van een onwelwillende plaatselijke groenteboer tot Schiphol en zelfs Italië: de Hoeksche Chips ligt inmiddels overal. Er zijn een aantal verschillende smaken, zoals zeezout, paprika en truffelchips. In tegenstelling tot de meeste volwassenen aan tafel genoten onze dametjes ervan. Dat zijn dezelfde dametjes dus die regelmatig hun bord wegschuiven met vies gezegd. Geloof dat ik deze maar persoonlijk moet nemen… 

Deze chips zijn beter voor het milieu

Een leuk weetje is dat de chips niet alleen zo puur mogelijk gehouden is, maar het productieproces ook nog eens beter is voor het milieu dan de concurrentie. Hoeksche Chips scoort zo goed om verschillende redenen: 

• Langs de akkerranden staan veldbloemen die de juiste insecten aantrekken om te voorkomen dat luizen een plaag worden. Beter voor het milieu én voor de consument! 
• Ze maken gebruik van aangepaste ziekte- én onkruidbestrijding
• Energie komt deels van zonnepanelen, de olie waarin wordt gefrituurd verwarmt deels de ruimte en wordt deels verwerkt tot biodiesel, het waswater wordt hergebruikt en afgevoerd, aardappelen die niet geschikt zijn voor de chips dienen als koeienvoer en chips die de zak niet haalt wordt vergist om energie te kunnen opwekken. 

Mooi toch? Zo kan je met een gerust hart je zak opentrekken! 

Kende jij de Hoeksche Chips al uit de supermarkt? En wat is jouw favoriete smaak?