Hoe ik begon met vegetarisch eten (en volhield)

Vegetarisch eten? Ik wilde wel, maar in de praktijk leek het me toch vooral gedoe. Ik ben al geen keukenprinses en dan zou ik me er helemaal in moeten verdiepen. Toch lukte het. Voor wie eigenlijk ook weleens wat vaker (of volledig) vega wil koken, besloot ik mijn beste tips op een rijtje te zetten. Inclusief vleesvervangers en slimme recepten, maar ook waarop ik nu extra moet letten.

Waarom ik vegetarisch werd

Misschien lees je al langer mee op mijn site, maar voor wie hier nieuw is: halverwege februari 2024 deed ik een Cacao Bliss Ceremonie: een bijzondere sessie waarin je met een plantmedicijn een ‘reis’ aflegt. Zonder hier nu te veel op in te willen gaan, kwam hier onder andere uit naar voren dat ik vegetariër wilde worden. Vooral het idee dat we andere levende wezens opeten, die tijdens de ceremonie als gelijken voelden, stond me enorm tegen.

Het sloot aan op een gevoel dat ik eigenlijk al veel langer af en aan had. Ik ben dol op dieren en vind de manier waarop we met hen omgaan echt verschrikkelijk. Van moederkoeien die letterlijk worden uitgemolken tot varkens die in razend tempo vetgemest worden om op onze barbecue te eindigen. Het voelde echt niet goed meer. Hoewel ik niet direct stopte met het eten van vlees, gebeurde dat een paar maanden later wel. Ineens was het klaar.

De kinderen krijgen hierin een eigen keus. Zij eten wel vlees. Ook maak ik soms een gerecht dat (een beetje) vlees bevat en eten ze het als broodbeleg. Wanneer ze in de toekomst anders willen, prima, maar dat mag dan hun eigen keuze zijn. Verder bekogel ik vleeseters niet en wil ik helemaal niemand overtuigen. Ik zeg het maar, omdat veel mensen me hier namelijk wel van verdenken 😂

Hoe ik vegetarisch werd

Ik begon langzaam het vlees te vervangen voor alternatieven. Eerst een enkele keer per week, maar al snel werd dat vaker. Ik kan geen vaste datum aanwijzen waarop ik mezelf officieel als vegetariër beschouwde, het was er gewoon.

De uitdagingen?

Ongemakkelijk

Hoewel ik volledig achter mijn eigen keus sta, vind ik het weleens ongemakkelijk om mensen te vertellen dat ik geen vlees meer eet. Zeker wanneer ik op verjaardagen ben of iemand iets met vlees voor me heeft gekocht. Zij kennen me immers als de vleesliefhebber die ik altijd was. Verder kan ik het weleens lastig vinden als je vertelt vegetarisch te zijn, dat anderen gelijk de behoefte hebben zichzelf te moeten verdedigen, hun mening delen of grappig willen doen.

“Ik eet altijd biologisch vlees”, “Eet je nu ook geen kip meer?”, “Nou, ik ben dol op barbecueën hoor!”, “Ah, die arme kinderen…”, “Weet je zeker dat je niet wil? Moet je eens kijken hoe sappig die biefstuk is?”

Het enige dat ik zei, was dat ik gestopt ben met het eten van vlees. Meer niet. En nee, ik mis het eerlijk gezegd niet, omdat mijn keus er eentje is op basis van principes. Het voelt niet langer oké voor mij om vlees te eten. Wat een ander doet, zal me (toepasselijk) een worst wezen.

Heel soms eet ik wel vlees

Tja. Ik kom er niet graag voor uit, maar heel soms eet ik wel vlees. Bijvoorbeeld als we pasta eten met spinazie en spekjes. Ik vind het dan vooral gedoe om voor mezelf een vegetarische variant te maken, omdat je dan alles moet scheiden. Dat doe ik wel als ik alleen eet. En soms, op verjaardagen, als er geen vega alternatief is, eet ik wat de pot schaft. Uiteindelijk geloof ik niet in rigide keuzes, maar moet je soms een beetje meebewegen met de situatie. Het maakt niet ineens dat ik daarna wel weer volop aan het vlees ga.

Uit eten gaan

Iets waar ik nog niet helemaal happy van wordt, is uit eten gaan. Hoewel ik dol ben op pasta, komt de zoveelste pasta met truffelsaus je echt je neus uit na een paar keer. Truffel is best lekker, maar niet in de hoeveelheid zoals je hem vaak over je pasta krijgt tijdens een etentje. Alternatief is iets met spinazie en tomaat. Verder valt het zwaar tegen.

Sterker nog, laatst ging ik naar een restaurant waar überhaupt geen vegetarisch gerecht op de kaart stond. Je kon een paar vega kaas loempia’s nemen als voorgerecht en dat was het wel zo ongeveer. Verderop stonden vier kreeften met afgebonden pootjes in een leeg aquarium te wachten op hun verlossing. Erg geslaagd kon ik de avond niet noemen.

Lekkere vleesvervangers? Mijn favorieten

In eerste instantie vond ik het best een uitdaging om vegetarisch te leren koken, maar inmiddels merk ik dat er echt wel lekkere alternatieven zijn. Soms vervang ik het vlees voor een vleesvervanger (niet te vaak: die zijn nogal zout). Een andere keer laat ik het er helemaal uit en kook ik bijvoorbeeld met meer soorten paddenstoelen of gebruik ik aubergine (in de lasagne) om toch een bepaalde structuur te krijgen.

Like Chicken vind ik een erg lekkere vervanger voor kip. Ik kruid de stukjes en snijd ze iets kleiner, zodat je niet direct een flinke hap soja binnenkrijgt. De rundvleesvervanger (Like Meat) smaakt ook prima. Het merk heeft nog veel meer alternatieven voor vlees, maar die heb ik nog niet geprobeerd.

De Vegetarische Slager heeft tot nu toe nog niet teleurgesteld. Vind de Kipstuckjes wel iets minder lekker dan Like Chicken, maar de Pluimfeest Burger is echt heerlijk. Niet van echt te onderscheiden. Ook de Cordon Blij kan ik iedereen aanraden.

De McPlant van de McDonald’s is verrassend lekker. Ik was net gestopt met het eten van vlees toen we bij de Mac eindigden. Ik vond het best spannend om hem te bestellen, maar de combinatie met saus en salade, maakt dat je deze eigenlijk nauwelijks kunt onderscheiden van een normale burger. Prima te doen dus. De Veggie nuggets schijnen ook erg lekker te zijn. Die ga ik een volgende keer proberen.

Voorkom een vitaminetekort

Als je vegetarisch gaat eten, is het belangrijk dat je let op je vitamines (B1 en B12), eiwitten en ijzer. Je kunt extra peulvruchten, noten, pitten, soja en ei eten. Verder kan je sommige uit zuivel en brood halen. Ook zitten deze vaak toegevoegd in vega(n) producten. En verder kun je ervoor kiezen om ze als supplement te slikken. Zelf gebruik ik momenteel Viteezy en slik o.a. ijzertabletten en B12. Verder eet ik voldoende producten waarin eiwitten zitten. Op peulvruchten ben ik niet dol, dus daarvoor zoek ik nog een lekker recept.

Vega of vegan?

Soms overweeg ik of een veganistisch dieet niets voor me is. Wel vind ik dat ik dan eerst wat meer moet leren over de vegan keuken én zeker moet weten dat ik geen tekorten oploop aan vitaminen en mineralen. Toch kies ik soms voor veganistische alternatieven, zoals haver- of amandelmelk voor mijn havermoutpap. En agavesiroop in plaats van honing. Op die manier hoop ik toch een steentje bij te dragen. Wie weet ga ik ooit over, maar dan hoop ik wel dat er een beter alternatief komt voor kaas…

Eet jij weleens vegetarisch of zelfs veganistisch? Als je aanvullende tips hebt voor vleesvervangers of andere zaken, laat het vooral weten in de comments!

Liefs, Merel

Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Uitgelichte afbeelding ©Avelina – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (40) is alleenstaande moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven