Een pechdag: het kan je dag op een negatieve manier beïnvloeden als je te maken krijgt met een aaneenschakeling van (domme) pech. Laatst leek mijn dag wel de belichaming van wat we in de volksmond Murphy’s Law noemen. Ik besloot eens uit te zoeken hoe het nu zit met een pechdag. Welk voordeel kan je eruit halen? En hoe kan ik hiermee omgaan in de toekomst?
Een enorme pechdag: alles ging mis
Alsof het lot ermee speelde. Nog geen uur nadat ik op mijn buik kruipend door de slaapkamer ging op zoek naar een onvindbaar lenzendoosje, kwam één van mijn dochters naar me toe terwijl ik nog geen seconde op de wc zat. ‘Er is net een glas water over je laptop heen gegaan mama.’ Niet veel later stond de dader aan mijn deur te snikken. ‘Het ging echt per ongeluk, ik wilde Romeo oppakken. Maar ik heb het al drooggemaakt!’
Het is een van de dingen die ik soms zwaar vind aan ouderschap: zelfs naar de wc gaan blijkt een luxe. Eenmaal in de huiskamer zag ik de schade. De bovenkant van mijn laptop was weliswaar droog, maar de onderkant dreef in een plasje water. In lichte paniek deed ik hem aan, om opgelucht te concluderen dat hij het nog deed. Ik droogde de zichtbare onderdelen af en zette hem op het aanrecht.
Toen de meiden op school zaten en Sean lekker lag te slapen, besloot ik wat van mijn favoriete kruidnootjes te pakken uit mijn geheime koekvoorraad. Die lagen er niet meer. Tja, first world problems, maar die kon ik op dat moment even niet zo goed hebben. Dan maar bastognekoekjes. Ik deed de laptop aan en *poef*. Oeps. Ik besloot de computerspecialist in het dorp te bellen en legde hem uit dat er een poef was. ‘Ai mevrouw, dat klinkt niet best. Er bestaat een kans dat hij opgegeven is. U kunt hem het best zo snel mogelijk naar ons brengen, wie weet valt er nog iets te redden.’
Tot zover mijn splinternieuwe laptop van een paar dagen oud.
Terwijl ik ging zitten, stak iets in mijn been. Het bleek mijn lenzendoosje te zijn die kennelijk in mijn broekspijp was beland en die ik niet eerder voelde. Vanaf dat moment (10.30 uur) telde ik écht af tot het einde van de dag. Op de een of andere manier kan ik dan namelijk niet meer schakelen naar ‘normaal’ en staat de rest van mijn ochtend en middag in het teken van zwelgen. En dat wil ik niet meer. Daarom dit artikel: hoe ga je om met een pechdag? Ik besloot het uit te zoeken!
Bestaan pechdagen?
Om te beginnen vraag ik me af of pechdagen daadwerkelijk bestaan. Gebeurt er dan toevallig net wat meer? Of lijkt dat gewoon zo omdat je minder kunt hebben – iets dat ik ook niet uitsluit na een jaar lang slechter slapen dan ik nodig heb.
Wetenschappelijke artikelen over pechdagen kon ik niet vinden. Misschien is er nooit onderzoek naar gedaan of kon ik simpelweg niets vinden. Wat ik wel kon vinden is dat hoe je een dag beleeft vooral een kwestie van perceptie is. Logisch wel: als je fit opstaat, lekker in je vel zit en zin in de dag hebt, dan ga je toch anders met de situatie om. Lenzendoosje kwijt? Ach, lekker belangrijk, dan doe je je bril op of een van de zachte lenzen die je nog had liggen. Water over de laptop? Oeps, gelijk droogmaken en langs de specialist brengen. Gelukkig ben je goed verzekerd!
Je hele beleving van een dag is simpelweg positiever als je zelf goed in je vel zit en uitgeslapen bent. Dat herken ik ook uit eigen ervaring. De geboortedag van ons overleden dochtertje zou je, met enig eufemisme, een flinke pechdag kunnen noemen. Maar dat was het niet voor mij: het is grotendeels één van de bijzonderste momenten in mijn leven geworden, hoe gitzwart de periode daarna ook voelde.
Een positieve conclusie op deze eerste vraag, want dat betekent dus ook dat je iets kunt doen aan die perceptie! Wat? Dat lees je hieronder bij de tips hoe je kunt omgaan met een echte pechdag.
Hoe ga je om met een pechdag?
Stel voor jezelf de gradatie van je pech vast
Heb je grof gezegd echt een kutdag? Of hangt de halve ochtend aan elkaar van vervelende, maar niet onoverkomelijke pech? In dat eerste geval kan je er weinig aan doen (denk aan betrokkenheid bij een ongeval, horen dat je geopereerd moet worden of slecht nieuws krijgen bij je verloskundige) en is professionele hulp soms nodig om met je pech te kunnen omgaan. De tweede situatie, waarin je te maken krijgt met kleine pechjes, kan je makkelijker omdenken. Het scheelt soms al als je vaststelt dat je gelukkig ‘alleen maar’ baalmomenten had vandaag.
Neem even afstand
Als je de mogelijkheid hebt, pak dan je rust en neem afstand van de situatie. Zelfmedelijden mag! Ga Netflixen, verschans je op kantoor minimaal twintig minuten op de wc onder het mom van werkoverleg, vraag of je moeder misschien een uurtje kan oppassen, doe een dutje of kies op een andere manier even voor jezelf. Niet om de dag te ontduiken, maar puur om de pech even los te laten en weer te kijken of je een andere mindset kunt krijgen.
Kom in beweging
Nadat je jezelf toestond om lekker te zwelgen, is het weer tijd voor actie. Van de hele tijd stilzitten wordt niemand gelukkig. In tegendeel: een potje bewegen is goed voor je lijf én geest. Of je nu flink tekeer gaat met een microvezeldoekje en de stofzuiger, een paar trappen op en af loopt of misschien wel buiten gaat wandelen is daarbij niet zo relevant. De beweging helpt je om het vervelende gevoel een beetje los te laten en weer vat te krijgen op je gevoel. Ook kan je je na afloop fitter voelen – en dat helpt sowieso in het omgaan met pech.
Relativeer
Even terug naar mijn situatie:
- Mijn lenzendoosje was kwijt, maar ik had een bril, zachte daglenzen én een reservelens liggen. Dus per saldo kon ik nog steeds zien die dag.
- De laptop is hoogstwaarschijnlijk stuk, maar ik ben goed verzekerd en ik kan een nieuwe betalen. Bovendien gebruikt mijn oudste haar laptop maar weinig, dus kon ik die tijdelijk pakken om te werken.
- Doordat ik de hele ochtend verzwolgen werd door intens zelfmedelijden heb ik mijn Hay Day boerderij flink kunnen aanpakken. Die ligt er netjes bij. Ook zocht ik alle tekeningen en knutsels van de meiden uit die lagen te woekeren in de gang, poetste ik de spiegel voor het eerst dit jaar en zocht ik de stapel jassen uit.
Kortom, die laptop is echt wel heel vervelend en ik hoop nog steeds – tegen beter weten in – dat de poef niet fataal was, maar het loopt wel los. En de gang is in elk geval lekker fris.
Lach erom
Misschien lukt het niet die dag zelf – ik ging althans nog steeds redelijk chagrijnig naar bed – maar probeer er uiteindelijk je schouders over op te halen. Tijd om door te gaan. We hebben nu eenmaal allemaal weleens iets en je kan niet eeuwig blijven simmen.
Wat betekent dit voor mijn toekomstige pechdagen?
Tja, ik geloof dat ik gewoon moet accepteren dat ik op bepaalde dagen slecht kan omgaan met pech. Hoe meer het valt in de categorie huis-tuin-en-keukenleed, des te groter de kans dat ik de rest van de dag knorrig rondloop met het gevoel dat alles rot is. Is dat heel erg? Misschien eigenlijk niet. We zijn uiteindelijk allemaal maar mens en zo’n pechdag hoort er nu eenmaal bij. Daarbij mag ik in mijn handjes knijpen dat alle pech uiteindelijk op te lossen was en ik weer door kan met mijn leven zonder grote ingrepen. Iets om dankbaar voor te zijn en blijven – en daar maakt zo’n pechdag me toch bewust van.
Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan met een pechdag. Kan je makkelijk over kleine tegenslagen heenstappen? Of maakt het je goed chagrijnig en kan je dat dan, net als ik, niet heel goed loslaten tijdens de rest van de dag? Deel je frustraties en pech met ons in de comments, dan kunnen we hopelijk met zijn allen de boel weer relativeren 😉
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©eldar nurkovic – Shutterstock