Er zijn van die momenten waarmee je rekening houdt als je aan het moederschap begint. De eerste keer alleen naar school lopen bijvoorbeeld: jeetje wat kan dat dan ineens spannend zijn. Maar er komen ongetwijfeld ook genoeg keren voorbij waarbij je je moederlijke onzekerheid en angst onverwachts moet inslikken. De eerste keer dat je tiener naar een heel andere stad gaat is daar een mooi voorbeeld van, ontdekte ik laatst.
Op pad met vriendinnen
Naar een stad dichtbij
Onze oudste dochter gaat regelmatig met vriendinnen naar Rotterdam (de dichtstbijzijnde stad in onze buurt). Vond ik in het begin trouwens ook best spannend, maar al snel ontdekte ik dat het prima werkt. Ze winkelen een paar uurtjes, komen dan bepakt en bezakt weer thuis en hebben een geweldige dag gehad. Laatst gingen ze zelfs alleen even richting de Lijnbaan voor een lunch bij Taco Bell. Je went eraan, merk ik, want ik reageerde alsof ze vroeg of ze even naar het dorp mocht.
Een middagje Utrecht
‘Mag ik binnenkort met A. naar Utrecht?’ Onze tiener zit naast me op de bank en laat het vallen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Mijn lijf schreeuwt nee. ‘Moet ik even over denken,’ antwoord ik uiteindelijk maar – één van de grootste lessen die ik leerde uit veertien jaar moederschap trouwens: nooit direct antwoord geven! En dat deed ik.
Waarom niet?
Ik zag groepjes irritante jongens voor me in de trein, iets wereldwijzere meisjes dan zij die ruzie zouden zoeken, tassen die werden gestolen en oplichting, in welke vorm dan ook. Zuchtend vroeg ik die avond aan Ro wat ik hier toch in hemelsnaam mee moest. Per slot van rekening wil ik haar ook een leuke puberteit geven, ondanks corona, en ging ik niet op die leeftijd zelf ook een keer naar Amsterdam? Maar het blijkt toch heel anders te voelen wanneer het je dochter ineens betreft. Hier had ik even geen rekening mee gehouden.
Waarom wel?
Zijn reactie was gelukkig nuchter als altijd: gewoon doen. ‘Het is een mooie ervaring, Utrecht is een fijne stad, de trein is ook een belevenis op zich en je leert nu eenmaal in de praktijk. Als je vanuit zorgen leeft, ontzeg je haar misschien een mooie middag. Rotterdam is ook niet altijd even veilig, als je haar om die reden thuis wil houden. En ze verdient het vertrouwen,’ sloot hij zijn pleidooi af. Geen speld tussen te krijgen en dus mocht ze gaan. Mét kleedgeld dit keer, omdat ze flink is gegroeid de laatste tijd en wel wat nieuws kon gebruiken.
Toch wil ik graag een paar fijne tips met jullie delen, zodat als jij zover bent, je in elk geval een (hopelijk) relaxtere middag hebt dan ik 😉
Zo ga je ermee om als je dochter naar een andere stad wil om te shoppen
Maak een beslissing: is ze eraan toe?
Dat we onze oudste op haar veertiende richting Utrecht laten reizen, betekent niet dat ze het allemaal mogen. Dat ligt echt aan hun karakter. En zo kan ik me dus ook voorstellen dat je zelf bij je eigen kind toch twijfels hebt over zo’n hele onderneming. In dat geval kan je ook zoeken naar tussenoplossingen:
- Voorlopig toch nog even houden bij shoppen in een stad dichtbij
- De meiden (of jongens) brengen met de auto, vrij laten winkelen (terwijl je zelf in een cafeetje gaat zitten of ook lekker gaat shoppen) en aan het eind van de dag weer mee naar huis nemen
- Afspraken maken over de punten die je zelf spannend vindt – al moet je misschien ook weer uitkijken dat je jouw zorgen niet die van hen maakt
En vergeet boven alles niet: als jij denkt dat je kind er nog niet aan toe is, staat het je vrij om die keus te maken. Misschien mogen vriendinnen wel, maar hebben die ook allemaal oudere zussen – om maar iets te noemen. Of je hebt zelf iets heftigs meegemaakt, en hebt iets meer tijd nodig om los te kunnen laten. Belangrijkste is dat je achter de beslissing kunt staan die je maakt, welke dat ook is.
Zoek afleiding als ze op pad zijn
Het loslaten dat je voelde toen ze voor het eerst alleen naar school liep, was misschien spannend. Maar goed, je wist destijds wel snel dat ze op school waren aangekomen of weer thuis kwamen. Een middag shoppen duurt veel langer en is het best te overbruggen met goede afleiding. Denk aan een flinke schoonmaak- of uitzoekklus, werk, afspreken met een vriendin of iets in die richting. Hoe minder tijd je hebt om te gaan zitten piekeren, hoe beter.
Stuur regelmatig een appje
Zelf vond ik het heel fijn dat onze oudste af en toe een foto stuurde met het resultaat in één van de pashokjes, zodat ik wist hoe het was en ook een beetje waar ze was. Maar je kan ook best informeren of ze het naar hun zin hebben en of ze al iets leuks hebben gevonden. Het fijne is dat je dan in elk geval even contact hebt en je nerveuze moederhart weer kan kalmeren 😉 En vergeet niet: geen bericht is doorgaans goed bericht!
Kijk naar de positieve kanten van hun middagje shoppen in een stad ver weg
Want die zijn er ook genoeg:
- Het is een fantastische ervaring: zo bouwen ze superleuke herinneringen op met hun vriendinnen
- Ze leren hoe ze zelf hun treinreis moeten plannen, zorgen dat ze op tijd zijn en hun ov-chipkaart voldoende op te laden
- Zo’n middagje shoppen is heel goed om te leren omgaan met zak- of kleedgeld (als je alles opmaakt aan kleding heb je geen eten meer)
- Je bouwt zelfvertrouwen op en elke keer een beetje meer wereldwijsheid
Spreek af dat ze je gelijk inlichten zodra ze thuis zijn
In dit geval ging onze oudste namelijk logeren bij haar vriendin na afloop. Gegeven dat de gemiddelde puber continu op zijn of haar telefoon zit, behalve wanneer jij graag iets van ze hoort, sprak ik af dat ze het me zou laten weten wanneer ze weer thuis waren. En gelukkig deed ze dat. Al blijft dit punt bij pubers helaas meer een wens of hoop dan daadwerkelijk een garantie…
Uiteindelijk heeft ze een hele leuke middag gehad. Natuurlijk gingen er wat kleine dingen mis en kwamen ze een groepje tegen dat iets gehaaider was dan zij. Maar geen man overboord: lessen voor de volgende keer. Voor mij dus ook!
Merk jij dat je het soms ook verschrikkelijk moeilijk vindt om los te laten? Hoe ga jij daar dan mee om? Bijt je op je lip of wacht je dan liever tot je je er wel fijn bij voelt?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.