Wat doe je als je smoorverliefd bent op een andere vrouw en je wil graag een kindje? Mandy en Sharon nemen jullie mee tijdens hun bijzondere zoektocht naar hun Huisje, Boompje, Baby!
Een tweede kans?
In de vorige blog deelden we onze eerste ervaringen met de thuis-inseminatie. ‘Spannend’ is de term die het allemaal samenvat. Bij de tweede maand insemineren, was het raak. Maar helaas werd de zwangerschap vroegtijdig afgebroken door een miskraam. Met verdriet, maar vol goede moed waren we vastberaden onze wens in 2020 uit te laten komen.
Haast geboden!
Na de miskraam adviseerde onze verloskundige langs te komen, om te kijken of de baarmoeder helemaal schoon was. Dat was gelukkig het geval. Dat gaat in ieder geval goed. De verloskundige vertelde ook, dat Mandy’s eitjes alweer op springen stonden! Binnen enkele dagen zou Mandy al ovuleren, dus de ovulatietesten werden dat weekend weer uit de kast getrokken. Tot onze verbazing bleek de ovulatie dat weekend al volop gaande te zijn.
We klommen in de telefoon om Miquell naar zijn agenda te vragen voor dat weekend. Hij zou die avond pas laat thuis zijn, maar hij stond zoals iedere maand altijd voor ons klaar. Omdat Miquell en Tristan niet om de hoek wonen, besloten we deze keer bij hun thuis te insemineren. Ondanks de haast en niet optimale voorbereiding, verliep alles zoals de vorige keren. We waren blij en opgelucht dat we er deze maand nog op tijd bij waren.
Het zekere voor het onzekere nemen
Deze keer wachtten we wat langer met zwangerschapstesten. We waren op onze hoede. Toen we onze nieuwsgierigheid beiden niet meer konden onderdrukken, deden we weer een test. En een dag later weer een test. En de dag daarna nog een test. Iedere test gaf dezelfde uitslag, maar we wilden het deze keer gewoon zeker weten…
En ja, drie dagen en ongeveer 10 testen later bleef de uitslag overduidelijk en niet te verwarren positief! Hoe is het mogelijk?! Ontzettend blij en wederom totaal verbijsterd, genoten we van dat moment. Maar probeerden we onze blijdschap toch ook nog een beetje te onderdrukken. Ook deze keer kan het misgaan.
Maar nee, deze keer ging het niet mis. Mandy was en is nog steeds hartstikke zwanger! De heilige 12 weken, 20 weken en inmiddels zelfs 30 weken zijn we gepasseerd. Eind oktober verwachten we onze dochter!
Een jaar voor in de boeken
We beseffen ons maar al te goed hoe bijzonder dit hele traject was en nog steeds is. Met veel plezier en een warm hart kijken we terug op het afgelopen jaar, waarin er zo ontzettend veel gebeurd is. Het zoeken en vinden van onze donor, de hele kennismakingsperiode, de miskraam en uiteindelijk de zwangerschap. We knijpen onszelf nog wel eens. We mogen onszelf enorm gelukkig prijzen.
De zwangerschap verloopt tot op heden ontzettend goed en met weinig klachten. Mandy maakt zich op voor haar welverdiende verlof, want ze heeft de afgelopen maanden zo ontzettend goed doorstaan (zegt trotse Sharon).
Met het afgelopen jaar in ons achterhoofd, blikken we ook al stiekem op de toekomst. Met een pufcursus en het lezen van eindeloos veel artikelen bereiden we onszelf, voor zover dat natuurlijk kan, voor op de bevalling en het ouderschap. Lotus Writings en De Mamagids zitten, zoals je wel begrijpt, inmiddels onder onze sneltoets!
