We willen allemaal het juiste voor onze kinderen en hen opvoeden tot de beste versie van henzelf. Laten zien hoe het hoort, met andere woorden: voorleven, is daarom een heel belangrijk en essentieel onderdeel van je opvoeding. Dat neemt echter niet weg dat het soms ontzettend moeilijk is om je kind te laten zien hoe het hoort. Zoals op deze 11 momenten.
11 momenten waarop het goede voorbeeld heel lastig is
Als je ontzettende lekkere trek hebt
We kennen dat moment allemaal wel, toch? Dat je – al dan niet bevangen door een leger aan hormonen – watertandend denkt aan de Twix die je naam al uren roept vanuit de koelkast. Of dat zakje chips dat eigenlijk van de kinderen is. En dat vaak al om 13.30 uur ‘s middags, als de kinderen voorlopig nog niet naar bed gaan. Terwijl je probeert al je zelfbeheersing te gebruiken, heb je in gedachten dat zakje al twintig keer opengescheurd.
Alternatief is stiekem snoepen, al is het risico aanzienlijk dat je kind je betrapt. Meestal net wanneer je mond propvol zit en je geen fatsoenlijk antwoord meer kan geven op de vraag wat je daar zit te doen.
Wanneer je op de snelweg bijna van jouw baan wordt gedrukt
Niet schelden? Zolang iedereen netjes volgens de regels rijdt en je op tijd bent, is dat een eitje. Maar er zijn altijd mannen met een grotere auto dan ze aankunnen. Ouderen die rustig doortuffen op links of een haarspeldbocht maken, omdat ze de afslag bijna misten. Die ene twintiger die met een croissantje tussen haar tanden nog even snel haar mascara bijwerkt. En daar zit jij tussen met je prachtige kinderen die je graag nog iets langer bij je houdt. Succes!
Dat je een project start en halverwege geen zin meer hebt
Vooraf heb je de nobele insteek om je zoon of dochter te laten hoe ge-wel-dig het is om samen een technische klus op te pakken: de muur schilderen, meubels in elkaar zetten of die ene buitenspeelkeuken maken, die in dat magazine zo simpel leek. Leren ze meteen hoe je doorzet als het even tegenzit, denk je nog optimistisch. Maar halverwege verzuurt je arm, verlies je het enthousiasme of snap je werkelijk niks meer van de tekening. Het liefst zou je die hele klus lekker laten liggen en iemand bellen die het twee keer zo snel doet in zijn eentje, maar ja…
Als je je kleine teen stoot
Wie heeft dan toch genoeg zelfbeheersing over om kindvriendelijke woorden te zeggen?
Als die ene vrouw van zevenentachtig plots kan sprinten om te kunnen voorpiepen bij de kassa
Je leert je kinderen respect te hebben voor ouderen. Maar dan sta je bij de kassa met een jammerende dreumes en niets lijkt te helpen. Je hebt wanhopig al vier keer geprobeerd hem te kalmeren met haar favoriete Nijntjeverhaal, propt er nog een koekje bij en wil zo snel mogelijk de winkel verlaten. Gelukkig is kassa 5 vrij. Je wil erheen lopen, tot vanuit je ooghoek iets voorbij zoeft. Het is die ene oudere dame van, ogenschijnlijk, bijna negentig, die daarnet nog het halve pad ophield in haar zoektocht naar de juiste zak pasta. Blijf dan nog maar eens vriendelijk glimlachen.
Wanneer je emancipatie predikt maar wel verwacht dat een ander je autoband komt wisselen
Je hele opvoeding is doorspekt van de norm dat je als vrouw prima kan werken en evengoed technische klusjes oplost. Dat je hoopt dat ze later onafhankelijk zijn en dat hun toekomstige relatie is gestoeld op wederzijds respect en gelijkwaardigheid. En dat laat je zelf zien in alles dat je doet. Tot je een band moet verwisselen althans (of een soortgelijk willekeurig klusje). Wat was ook alweer het nummer van de ANWB?
Als je even geen zin hebt in een verantwoordelijke korte douche
‘Jongens, het zandlopertje!’ roep je braaf wanneer je kinderen gaan douchen. Zeker tegen je tienerdochter. Ze moeten immers leren dat je geen uren onder de douche kan blijven. Maar dan heb je een rukdag gehad – misschien wel met die ene oudere vrouw bij de kassa. En het enige waar je aan kan denken is een uur lang apathisch voor je uitstaren onder de warme stralen van de douche, in stilte. Totaal niet verantwoord voor het milieu, de energie- en waterrekening, maar soms zo lekker!
Dat je met je mobiel in handen mompelt: ‘Leg je die telefoon even weg?’
…
Als je humeur schreeuwt om iets slechts
Die keer dat je doodop van de gebroken nachten wanhopig aan de Red Bull gaat en je kinderen zegt dat ze dit dus echt nooit moeten gaan drinken. Of als je met droge ogen beweert dat roken echt verschrikkelijk slecht is en je nu al uitkijkt naar de sigaret die je vanavond opsteekt wanneer ze slapen.
Als je jouw vervelende karaktertrekken terugziet in de kinderen
Kijk, na zo’n dertig tot veertig jaar met jezelf te leven, accepteer je bepaalde minpunten. Het is niet altijd handig dat je regelmatig te laat komt en een tikje chaotisch bent, maar je redt het wel. Tot je kinderen krijgt. Ze houden je een genadeloos eerlijke spiegel voor die je precies laat zien waar het jou aan schort. En omdat je weet dat bepaalde trekjes gewoon in je karakter zitten, is het bijna onmogelijk om te laten zien hoe het eigenlijk zou moeten.
Ken je dat? Je staat in de rij bij de kassa of in de bakker en hebt eigenlijk even helemaal geen zin om te praten vandaag. In gedachten loop je nog even na of je echt alles hebt gehaald en dan begint je dochter ineens te kletsen tegen de dame voor haar. Helemaal fijn als het die bejaarde van daarnet is… Die haakt erop in en voor je het weet zit je in een gedwongen gesprek en geef je – zo goed en kwaad als het gaat – maar weer het goede voorbeeld.
Op welke momenten vind jij het enorm lastig om het goede voorbeeld te geven aan je kinderen?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©Stock-Asso – Shutterstock
😂😆🤣😆😂
Zo herkenbaar!!!