Column | Waarom ik ben gestopt met thuisonderwijs

In de loop naar kerst hoorden we dat een nieuwe lockdown onvermijdelijk bleek. Prima. Wat nodig is, doen we – was onze instelling. Rose kreeg enthousiaste visioenen over huiswerk maken aan haar bureau, in goed gezelschap van mijn laptop (uiteraard). May haalde haar schouders op en ik zag weinig uitdagingen. Vorige keer lukte het toch ook?

Voor het gemak vergat ik dat ik eind maart 2020 net een paar maanden zwanger was, vol energie zat, onze meisjes allebei nog bij de kleuters zaten en het zonnetje buiten keihard scheen. Toch net even een tikje anders dan middenin de rouw, met dochters die natuurlijk ook nog van alles te verwerken hebben, twee verschillende groepen en gruwelijke kou buiten. Oké, het valt mee en je kan je erop kleden, I know, maar ik ben gewoon niet zo dol op nutteloze ijswind zonder sloten om op te kunnen schaatsen en sneeuw om poppen mee te bouwen.

De eerste week van januari ging nog wel. Ro begeleidde beneden May met haar taakjes, ik zat boven met Rose te lezen, rekenen en de hele stapel af te werken. En als we een beetje tijdig begonnen, dan waren we nog voor half elf klaar. Dikke prima! Het nadeel van dochters die op jezelf lijken, is alleen dat het enthousiasme al snel afnam. Zo richting donderdag voelde het of ik met man en macht moest trekken aan een heel dood paard, tegen het weekend kreeg ik het spaansbenauwd.

De week daarop moest ik het namelijk alleen doen, drong tot me door. Een kleuter begeleiden die vooral lekker wil spelen en een meisje in groep 3 dat natuurlijk nergens zin in heeft – behalve doen wat haar zusje doet. Tel daar een paar knetterende ruzies bij op, de tijd van de maand en puber die behoefte heeft aan rust voor haar eigen schoolwerk, en de feestvreugde was compleet. En dan hoef ik nog niet eens te werken naast school, omdat ik de luxe heb dat te kunnen verplaatsen. Kan je nagaan.

We kunnen in principe noodopvang aanvragen. Ro werkt in de vitale sector, ons gezin heeft best een klap te verwerken gehad eind 2020 en misschien zouden de dames dan wel iets doen. Maar ik weet niet zeker of dat echt de oplossing zou zijn. Uiteindelijk (of dat nu verstandig is of niet) wil ik het dan toch liever zelf doen en de opvang laten voor mensen die het écht nodig hebben. Gelukkig kreeg ik bij ons abonnement op Kiind Magazine een e-book over het leerproces bij kinderen, en hoe je het ‘vuurtje’ brandend houdt.

Hoewel ik niet alles direct kan toepassen op onze situatie, besefte ik wel dat ik verkeerd bezig was. Vooral omdat ik iets probeerde te forceren dat niet lukte en daarmee de onderlinge spanningen alleen nog maar erger maakte. Ergens tussen het gegil en gezeur in, besloot ik het thuisonderwijs daarom het raam uit te gooien.

Oké, dat klinkt misschien spannender dan het is. Uiteindelijk vind ik ook dat ze bepaalde zaken moeten leren en ik geloof ook dat structuur kinderen enorm helpt. Waar het in de praktijk op neerkomt, is dat we wekelijks een thema kiezen dat zij graag willen uitdiepen. Aan de hand daarvan gaan we lekker aan de slag: met rekenen, lezen, letters schrijven en informatie opzoeken. May kan taakjes krijgen die ik afstem op haar leeftijd en niveau, terwijl Rose iets moeilijkere opdrachten krijgt. Zolang de basis maar plezier is.

Ik volg daarin gedeeltelijk de antroposofische aanname dat kinderen tot ca. zeven jaar nog heel veel leren van spelen. Op school kunnen ze zich gemakkelijker handhaven in een groep en is de aandachtspanne groter, hier thuis merk je aan alles dat ze zich verzetten tegen het feit dat ik niet de juf ben. En ik denk eigenlijk ook dat je dat soort zaken niet moet gaan doordrukken. Ik werd een nare ‘juf’ die maar bleef doorgaan over het feit dat we de lijst hadden af te werken, zij kregen steeds meer weerzin en het botste aan alle kanten.

Nu is er rust. We volgen een schema, zij weten wat ze kunnen doen en leren nog steeds. Daarbij kies ik bewust om de letters van school te gebruiken in onze lessen, terwijl zijzelf de thema’s mogen uitkiezen. De eerste week ontdekten we alles over koek, komende week gaan we kijken naar dino’s en daarna sprookjes. Op die manier leren we, maken plezier en is er meer dan genoeg ruimte om lekker te spelen. Dit is ongetwijfeld niet het ei van Columbus hoor, maar voor nu werkt het; hopelijk ook gewoon tot het einde van de lockdown.

Schipperen is het wel! Daarom bij deze een extra diepe buiging naar alle ouders die ergens overdag in de spagaat tussen werk en huishouden ook nog eens hun kinderen lesgeven. Hoe gaat het bij jullie? Vind jij het ook best lastig om thuis en school met elkaar te verweven? Op welke manier zorg jij voor balans?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Disclaimer: ik schrijf dit artikel niet om anderen op te roepen hetzelfde te doen. Wel denk ik dat het goed is om een kijkje achter onze schermen te geven en te laten zien waarom ik deze keuze maakte. Omdat ik ook heel erg denk dat we enorm van elkaar kunnen leren, nodig ik jullie van harte uit jouw verhaal te doen. Misschien heb je handige tips? Loop je juist ergens tegenaan of geniet je enorm van deze periode – laat het zeker weten in de reacties!

Afbeelding, Lightfield Studios – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven