Geen zin meer in al die kinderverjaardagen? De oplossing!

Eigenlijk is het een beetje taboe om hier openlijk voor uit te komen. Toch doe ik het. Een aantal jaar geleden ben ik gestopt met het aflopen van al die kinderverjaardagen. Het werd te veel, zeker omdat alles bij elkaar gewoon een soort onophoudelijke stroom van feestjes werd en ik elk weekend wel ergens heen moest. In dit artikel deel ik niet alleen meerdere redenen om te stoppen met het aflopen van alle kinderverjaardagen in je omgeving. Ook vertel ik wat je dit oplevert.

Geen zin meer in 50 kinderverjaardagen in een jaar

Nee, dat klinkt niet aardig inderdaad. Ik weet het. Deze zin bevat echter wel een kern van waarheid: ik was al die kinderverjaardagen bij elkaar beu. Hier zit dus absoluut geen persoonlijke sneer in, want ieder kind afzonderlijk (net als diens ouders) is belangrijk voor me. En de kern is juist dat ik iedereen zo lief, leuk en belangrijk vind, dat ik er in principe wél naartoe wilde gaan. Alleen het totaal brak me op. Hoe dat precies kwam? Ik neem jullie even mee naar de zomer van 2019.

Non-stop feestjes van juni tot en met oktober

Het feestseizoen begon dat jaar in juni, nota bene hier thuis. Eind juni vierden we dat onze meiden 4 en 5 jaar oud werden. Vanaf dat moment stroomde de agenda vol. We hadden elk weekend in juli een verjaardag staan, zowel van volwassenen (vrienden en familie) als van kinderen in onze omgeving. Met enige regelmaat stonden er op één dag een paar feestjes op het programma. In augustus idem dito. En let wel: dit zijn alleen maar de mensen die dichtbij ons staan. Afzeggen voelde nooit als een optie. Het werd september. Opnieuw vulde de agenda zich ongemerkt met verjaardagen. Ieder weekend stond er iets op het programma – en opnieuw familie en (kinderen van) vrienden die dichtbij staan. Tegen de tijd dat we oktober ingingen, stond ik stijf van de stress.

Naast alle verjaardagen stonden er ook nog genoeg babyshowers op de planning en andere feestjes. Ik runde intussen meer dan fulltime (minimaal 60 uur per week) mijn eigen bedrijf, zorgde voor drie kinderen en deed ergens een poging om mijn huishouden en overige sociale leven bij te houden. In het begin vond ik die verjaardagen nog wel leuk en enigszins handig, omdat ik iedereen weer zag. Halverwege augustus voelde ik me sociaal leeg geknepen en uitgeput. En dan moest mijn oudste dochter haar dertiende verjaardag nog vieren. Ik merkte echt dat het me veel meer kostte dan ik kon geven. Ik besefte dat ik rigoureuze keuzes moest gaan maken.

Waarom ik niet meer naar alle kinderfeestjes wil?

Geen tijd meer voor ontspanning en tijd voor mezelf

Met alle liefde en respect van de wereld: ieder weekend op een verjaardag zitten, betekent ook elke week sociale activiteiten ondernemen en op pad gaan met de kinderen. Die hadden daar niet altijd trek in, want ze hadden na een week school (of vakantievieren) behoefte aan rust en lekker thuis aanrommelen of spelen in de buurt. Ik had ook weleens geen zin om de hele tijd te praten, omdat ik dan eigenlijk een dagje voor mezelf had willen hebben. Verder was het weekend destijds onderdeel van mijn werkweek. Ik probeerde het werk dan nog enigszins rondom de feestjes te plannen, maar praktisch was het niet.

Ik kan niet kiezen

Zoals ik zei: iedereen is belangrijk voor me. En daardoor kan ik niet kiezen. Want als ik naar A ga, dan ook naar B. Vergeet C, D en E niet. En voor je het weet zit je alsnog op ieders verjaardagsfeestje. Terwijl je dat dus juist om bovenstaande reden wilde voorkomen. Je bent er immers zelf ook nog.

Je hebt geen tijd meer voor andere leuke dingen

Ik heb ook nog eigen vrienden en familie. Op de dagen dat je naar zo’n verjaardag toegaat, heb je geen tijd meer voor andere dingen. Is het heerlijk weer? Dan zit een spontaan tripje naar het zwembad er niet in. Vraagt een goede vriendin je om lekker te gaan relaxen? Dan heb je geen tijd. Niet dat een (kinder)verjaardag niet gezellig kan zijn trouwens, maar je mist hierdoor wel ook een boel leuke afspraken met anderen.

Veel kinderfeestjes kosten ook veel geld

Juist omdat het hier gaat om kinderen die dichtbij staan, wil ik niet aankomen met iets gemakkelijks. Ze komen uiteindelijk ook bij ons en dan geven ze ook iets moois. Bovendien, zelfs als je € 5,00-10,00 per keer zou uitgeven dan kosten al die verjaardagen je al snel € 400 in een jaar tijd. En aangezien we hier vaak rond de 12-15 euro zitten, gaat het om een nog hoger bedrag.

De oplossing als je te veel verjaardagen in een jaar hebt?

Voorafgaand aan onderstaande tips, is mijn belangrijkste advies om hoe dan ook eerlijk te zijn. Vertel de ander dat het je een beetje te veel is geworden en dat je daarom een stapje terug doet. Leg uit dat het niet persoonlijk is, ondanks dat ‘het ligt niet aan jou maar aan mij’ nooit lekker klinkt.

Geef een cadeautje wanneer je elkaar spontaan ziet

Je kan wel onderling afspreken dat je elkaar gewoon iets geeft voor de kinderen wanneer je elkaar tussendoor ziet. Dat kan dus prima doordeweeks in de ballenbak zijn. En is die gelegenheid er niet? Dan kan je jezelf kritisch afvragen waarom je wel naar iemands verjaardag toe zou gaan…

Kies ervoor maar één verjaardag per gezin te doen

Dan hou je het overzichtelijk. Stel dat iemands gezin uit vijf of zes man bestaat – zoals bij ons – en iedereen zou zijn verjaardag vieren, dan ben je vijf weekenden kwijt. Je kunt dan ook beslissen om één feestje te bezoeken en dan eventueel iedereen zijn of haar cadeau te geven.

Stuur iets op

Als je niet bij iemands verjaardagsfeestje wil of kan zijn, dan kan je alsnog iets sturen op de dag zelf. Denk aan een ingepakt cadeautje, kaart of bel iemand op.

Luister naar je gevoel: zit je lekker in je vel of spreek je een alternatief af?

Je kan ervoor kiezen om te kijken hoe je je op die dag voelt. Het nadeel van deze aanpak is wel dat mensen niet weten wat ze aan je hebben. Op een gegeven moment nodigen ze je misschien niet meer uit. Hoewel je daarmee een ander probleem (dat van de overdaad aan verjaardagsfeestjes) wel meteen tackelt.

Stel een lijstje op van alle verjaardagen die je wél bezoekt

En ga niet dan niet naar alle anderen die je uitnodigen. Je kunt bijvoorbeeld aangeven dat je een bewuste keus hebt gemaakt in de kinderverjaardagen die je bezoekt.

• Omdat je meerdere kinderen hebt en die allemaal vriendjes hebben waarbij je mag langskomen
• Omdat het te druk werd om al die verjaardagen af te lopen
• Omdat je zoon of dochter komende week al naar het kinderfeestje van X gaat
• Omdat je elkaar binnenkort ook ziet bij de verjaardag van…
• …

Je kan daarbij kiezen om alleen te gaan naar verjaardagen van (naaste) familieleden. Eventueel aangevuld met vrienden waarmee je al jaren omgaat. Want hoewel het hartstikke lief en leuk is dat anderen je tegenwoordig ook uitnodigen voor de verjaardag van hun kind, als je geen zin hebt om 52 weekenden per jaar bij anderen te zitten, wees daar dan eerlijk over.

Maak het in elk geval duidelijk voor jezelf. Je bent niemand iets verplicht, behalve openheid over je gevoel. En als het niet bij jou past om honderd verjaardagen te vieren in een jaar, dan is dat zo. Uiteindelijk wil ook niemand een gast die er vooraf tegenop ziet of die overspannen raakt door de zoveelste uitnodiging, toch?

En ja, dit is ook een beetje een #notetoself.

Verdeel de verjaardagen met je partner

Inmiddels zijn Ro en ik niet meer samen, maar we verdelen de verjaardagen wel. Dat geeft ook lucht: je hoeft niet alle verjaardagen af, maar kunt op die manier wel alle mensen die je lief zijn laten weten dat ze belangrijk voor je zijn.

Wat levert het je op als je niet meer naar alle verjaardagen gaat?

Rust. Er ontstaat meer ruimte ook om je agenda zelf in te delen en je voelt je minder geleefd. Dat laatste vind ik misschien nog wel de grootste winst. Ik kijk bovendien per verjaardag wat me lukt en wat niet. Soms ga ik alsnog langs, een andere keer stuur ik een kaartje of een berichtje op de dag zelf om ze veel plezier te wensen. Uiteraard probeer ik (ruim) op tijd te laten weten dat ik niet kom, zodat ze niet op me rekenen.

Consequenties van stoppen met te veel (kinder)verjaardagen?

Het gebeurt soms dat anderen ook niet meer bij jou op bezoek komen, als je kinderen jarig zijn. Maar goed, ik vind dat je daar niet over mag zeuren. Per slot van rekening maak je zelf ook de keuze om een stapje terug te doen, dus dat anderen dat uiteindelijk zelf ook gaan doen, lijkt me logisch.

Vind jij het juist wel leuk? Of vind je het aantal kinderverjaardagen eigenlijk ook een beetje te veel worden?

Liefs, Merel

Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Uitgelichte afbeelding ©Alya_Ro – Shutterstock