Het is een beetje een taboe om openlijk te zeggen. Daarom doe ik het toch: ik heb geen zin meer in al die kinderfeestjes. Het is te veel. In dit artikel vind je niet alleen redenen om niet langer alle kinderverjaardagen in je omgeving af te lopen, ook vertel ik wat het je oplevert!
Geen zin meer in 50 kinderverjaardagen in een jaar
Hoppa, lekker onaardige binnenkomer zo. Maar het bevat wel een kern van waarheid: ik wil namelijk niet meer naar zoveel kinderfeestjes toe. In het kader van de goede voornemens leek me dit wel eentje om aandacht aan te schenken.
Het is wel een lastig verhaal trouwens. Want ik vind dus iedereen zo lief, leuk en belangrijk dat ik er in principe eigenlijk wél naartoe wil. Alleen vijftig keer per jaar breekt me een beetje op. Hoe dat precies kwam?
Non-stop feestjes van juni tot en met oktober
Onze eigen dochters trapten het verjaardagsseizoen bij ons thuis af: eind juni vierden we dat ze 4 en 5 jaar oud werden. Niet veel later vulde ik de agenda in en kwam tot de conclusie dat we elk weekend in juli een verjaardag hadden staan – zowel van volwassenen (vrienden en familie) als kinderen in onze omgeving. Soms een paar per dag. Ook augustus vulde zichzelf. En let wel: dit zijn eigenlijk alleen maar mensen die dichtbij staan.
September: opnieuw alleen maar uitnodigingen
Aan het begin van het nieuwe schooljaar keek ik in de agenda. Ongemerkt had hij zich opnieuw gevuld met verjaardagen. Ieder weekend stond er wel iets op het programma. En ook dit keer weer alleen maar mensen die ik belangrijk vind en die ik heel hoog heb zitten.
Gewone verjaardagen en andere feestjes
Misschien ook wel handig om te benoemen. Naast alle verjaardagen waren er ook nog babyshowers, verjaardagen van volwassenen en andere feestjes. Vorig jaar was daarom behoorlijk druk. Gezellig, maar te druk. In al dat verjaardags’geweld’ besloten we daarom kritischer te gaan kijken naar de kinderverjaardagen, omdat die het grootste deel van onze tijd in beslag namen.
In het begin vond ik het leuk, maar ergens halverwege augustus voelde ik me vooral moe. Ik kon niet meer en onze oudste moest haar verjaardag zelf ook nog vieren. Daarbij wilde ik niemand tekort doen.
Toch even de opmerking dat niemand zich aangesproken hoeft te voelen door dit artikel: ik schrijf hem niet omdat ik geen zin had in jouw/jullie feestje, maar puur omdat het totaal aan kinderverjaardagen te veel werd.
Waarom ik niet meer naar alle kinderfeestjes wil?
Ik heb geen tijd meer om bij te komen
Met alle liefde en respect van de wereld: ieder weekend op een verjaardag zitten, betekent ook elke week weer sociale activiteiten ondernemen. En wat dat betreft ben ik misschien een beetje een soort lone wolf (die mentaal trouwens wel gewoon in orde is). Ik hou er alleen op zijn tijd van om even op mezelf te zijn of gewoon met ons gezin.
Ook werk ik minstens veertig uur per week. Het weekend was destijds voor mij nog onderdeel van mijn werkweek, maar inmiddels is het de ruimte om te ontspannen. Die tijd was er bijna niet meer. Het werd me dan ook halverwege een beetje te veel. Ik kon gewoon niet meer kiezen. Iedereen is belangrijk voor me/ons, maar tegelijkertijd wilde ik ook niet nog meer verplichtingen aflopen. Hoe rot dat dus ook klinkt.
Ik kan niet kiezen
Zoals ik zei: iedereen is belangrijk voor me. En daardoor kan ik niet kiezen. Want als ik naar A ga, dan ook naar B. Vergeet C, D en E niet. En voor je het weet zit je alsnog op ieders verjaardagsfeestje. Terwijl je dat dus juist om bovenstaande reden wilde voorkomen. Je bent er immers zelf ook nog.
Je hebt geen tijd meer voor andere leuke dingen
Ik heb ook nog eigen vrienden en familie. Op de dagen dat je naar zo’n verjaardag toegaat, heb je geen tijd meer voor andere dingen. Is het heerlijk weer? Dan zit een spontaan tripje naar het zwembad er niet in. Vraagt een goede vriendin je om lekker te gaan relaxen? Dan heb je geen tijd. Niet dat een (kinder)verjaardag niet gezellig kan zijn trouwens, maar het vergt op zo’n moment vaak wel meer van je.
Veel kinderfeestjes kosten ook veel geld
Juist omdat het hier gaat om kinderen die dichtbij staan, wil ik niet aankomen met iets gemakkelijks. Ze komen uiteindelijk ook bij ons en dan geven ze ook iets moois. Bovendien, zelfs als je € 5,00-10,00 per keer zou uitgeven dan kosten al die verjaardagen je al snel € 400 in een jaar tijd. En aangezien we hier vaak rond de 12-15 euro zitten, gaat het om een nog hoger bedrag.
De oplossing als je te veel verjaardagen in een jaar hebt?
Voorafgaand aan onderstaande tips, is mijn belangrijkste advies om hoe dan ook eerlijk te zijn. Vertel de ander dat het je een beetje te veel is geworden en dat je daarom een stapje terug doet. Leg uit dat het niet persoonlijk is, ondanks dat ‘het ligt niet aan jou maar aan mij’ nooit lekker klinkt.
Geef een cadeautje wanneer je elkaar spontaan ziet
Je kan wel onderling afspreken dat je elkaar gewoon iets geeft voor de kinderen wanneer je elkaar tussendoor ziet. Dat kan dus prima doordeweeks in de ballenbak zijn. En is die gelegenheid er niet? Dan kan je jezelf kritisch afvragen waarom je wel naar iemands verjaardag toe zou gaan…
Kies ervoor maar één verjaardag per gezin te doen
Dan hou je het overzichtelijk. Stel dat iemands gezin uit vijf of zes man bestaat – zoals bij ons – en iedereen zou zijn verjaardag vieren, dan ben je vijf weekenden kwijt. Je kunt dan ook beslissen om één feestje te bezoeken en dan eventueel iedereen zijn of haar cadeau te geven.
Stuur iets op
Als je niet bij iemands verjaardagsfeestje wil of kan zijn, dan kan je alsnog iets sturen op de dag zelf. Denk aan een ingepakt cadeautje, kaart of bel iemand op.
Luister naar je gevoel: zit je lekker in je vel of spreek je een alternatief af?
Je kan ervoor kiezen om te kijken hoe je je op die dag voelt. Het nadeel van deze aanpak is wel dat mensen niet weten wat ze aan je hebben. Op een gegeven moment nodigen ze je misschien niet meer uit. Hoewel je daarmee een ander probleem (dat van de overdaad aan verjaardagsfeestjes) wel meteen tackelt.
Stel een lijstje op van alle verjaardagen die je wél bezoekt
En ga niet dan niet naar alle anderen die je uitnodigen. Je kunt bijvoorbeeld aangeven dat je een bewuste keus hebt gemaakt in de kinderverjaardagen die je bezoekt.
- Omdat je meerdere kinderen hebt en die allemaal vriendjes hebben waarbij je mag langskomen
- Omdat het te druk werd om al die verjaardagen af te lopen
- Omdat je zoon of dochter komende week al naar het kinderfeestje van X gaat
- Omdat je elkaar binnenkort ook ziet bij de verjaardag van…
- …
Je kan daarbij kiezen om alleen te gaan naar verjaardagen van (naaste) familieleden. Of bepaalde vrienden waarmee je al jaren omgaat. Want hoewel het hartstikke lief en leuk is dat anderen je uitnodigen voor de verjaardag van hun kind, als je geen zin hebt om 52 weekenden per jaar bij anderen te zitten, wees daar dan eerlijk over.
Maak het in elk geval duidelijk voor jezelf. Je bent niemand iets verplicht, behalve openheid over je gevoel. En als het niet bij jou past om honderd verjaardagen te vieren in een jaar, dan is dat zo. Uiteindelijk wil ook niemand een gast die er vooraf tegenop ziet of die overspannen raakt door de zoveelste uitnodiging, toch?
En ja, dit is ook een beetje een #notetoself.
Wat levert het je op als je niet meer naar alle verjaardagen gaat?
Rust, vrije tijd en de ruimte om anderen te zien op een moment dat het jou schikt.
Enige nadeel aan dit alles zou kunnen zijn dat alle mensen die jou uitnodigen niet langer bij jullie thuiskomen wanneer je eigen kinderen jarig zijn. Maar goed, ik denk niet dat je daar dan nog over mag zeuren. Je kiest er uiteindelijk zelf ook voor om een stapje terug te doen en dat anderen datzelfde doen, lijkt me vooral logisch.
Vind jij het juist wel leuk? Of vind je het aantal kinderverjaardagen eigenlijk ook een beetje te veel worden?
Volg je de socials van De Mamagids al?
Hier vind je ons op Facebook, Instagram en Pinterest
Afbeelding, Africa Studio – Shutterstock
Be First to Comment