De laatste weken van zo’n schooljaar zijn behoorlijk turbulent. Niet alleen vanwege alle kinderfeestjes die er last minute nog doorheen gejast worden, maar ook het afronden van projecten/thema’s/vakken op school en vermoeidheid omdat kinderen met al die late avonden vaak minder goed slapen.
Het jaar is bijna voorbij
We zitten in de laatste week van het schooljaar, al ging me dat niet ongemerkt voorbij. Social media kent namelijk trends: zo post iedereen een regenfoto wanneer het giet, krijg je heel veel sneeuwpoppen te zien als Koning Winter zich heeft laten gelden en in deze tijd van het jaar zijn het de moeders, die zich aan de lopende band hardop afvragen of hun kind de enige is dat in continue staat van obstinatie verkeert (ik ook trouwens).
Maar nee. Het is gewoon de tijd van het jaar. Begin van de zomer betekent: vaker op strand, lekker barbecueën, relaxen tijdens een zomerse picknick én een kind dat zich verschrikkelijk dwars gedraagt.
9 gedachten die ik heb aan het eind van het schooljaar
Ligt het nou aan mijn opvoeding?
Daargelaten: dat kan natuurlijk altijd. Maar zo richting het eind van het schooljaar denk ik dit wel héél regelmatig. Ligt het nu echt aan mij? Heb ik ze te veel verwaarloosd? Of die blauwe maandag juist te veel proberen te pushen om lekker te gaan kleien als ik wilde gaan schoonmaken? Zitten ze te vaak achter de televisie? Of krijgen ze juist te weinig schermtijd? En terwijl ik zo zit te twijfelen aan mezelf, komt vaak al snel de volgende gedachte:
Misschien moet ik eens te rade gaan bij andere moeders
We kennen immers allemaal het gezegde: ‘er is zeker storm op komst’ als kinderen zich onrustig gedragen. Of het is volle maan, ‘toch zo’n drukke tijd met al die feestdagen’ of ze zijn ongelooflijk moe. Wat vaak ook wel zo is. Het is gewoon prettig om te horen dat het niet aan jou ligt, toch? Dus dan stel je de vraag online of offline en weliswaar hoor je door het jaar heen weleens dat het plaatselijk is, ligt het toch aan mij, maar zo in de laatste weken voor de zomervakantie beaamt iedereen massaal: het ligt aan de kinderen. Godzijdank!
Nog maar een paar dagen tot de zomervakantie!
Het scheelt vaak als je de boel een beetje relativeert. Het is bijna zomervakantie, komt allemaal wel goed. Wat is dat ene weekje nou? Even doorbijten, en bovendien is het regelmatig ook gewoon keihard genieten met zijn allen in die zonovergoten tuin.
Enthousiast door deze positieve gedachten, besloot ik het badje neer te zetten. En hoewel het een halfuur kostte aan bloed, zweet en tranen (want echt, zo’n elektrisch pompje is ook hard werken: je staat in de brandende zon en als je hem verkeerd op de ingang zet dan blaast hij heel lang voor niks #truestory), dan heb je ook wat. Van de mineur van daarnet is geen sprake meer: dit varkentje ga je wassen. Nog maar zeven dagen tot het vakantie is. Althans… Zo dacht ik, tot de volgende gedachte zich aandiende:
Nog minimaal zeven hele lange dagen tot aan de zomervakantie…
Slechts een weekje blijken zeven ellenlange dagen wanneer je kinderen niet lekker in hun vel zitten. Zo bleek de achtertuin onnoemlijk veel vliegende mieren te herbergen die allemaal ook in het badje wilden. Onze peuters wilden allebei het paarse bakje om diezelfde mieren uit het water te scheppen en ieder moment, ieder waterdruppeltje, bleek reden genoeg om weer ruzie te krijgen.
Ik las op Instagram de retorische vraag of wijn aan je ontbijt geoorloofd is in deze periode. Ik geloof inmiddels van wel.
Wat nu?
In veel situaties geldt dat als je kennis hebt van zaken, je daarnaar kunt handelen. Maar met kinderen gaat die vlieger niet helemaal op. Natuurlijk merk ik dat ze moe zijn, overprikkeld, druk en uitgelaten omdat ze het liefst 24 uur per dag op de trampoline zouden springen, en dwars omdat ze minder goed/lang slapen dan ‘s winters. Maar ik ben ook maar een mens. En toevallig eentje die zelf ook behoorlijk moe, overprikkeld en dwars is. Vanwege het slechte slapen (van de kinderen, maar ook van mezelf). Zoeken naar oplossingen dus, waardoor de balans een beetje terugkeert.
Misschien moet ik ze maar even lekker uit logeren sturen
Dat denk ik dan weleens. Een paar nachtjes bij tante, lekker bij oma en dan slapen bij een vriendinnetje… Maar van binnen weet ik best dat het helemaal niet echt een goed idee is.
Want dan komen ze natuurlijk weer overprikkeld terug
Ander huis, andere regels, vaker verwend en eigenlijk sowieso, omdat ze van alles hebben meegemaakt. Als er iets is waar je moe van wordt, is dat wel om constant als een politieagent te proberen je kinderen terug in het gareel te krijgen. Bovendien is het bijna vakantie. Dan moet je eigenlijk de rust bewaren.
Iets meer ritme dus…
Waar het op school soms aan ontbreekt in de allerlaatste weken voor de vakantie, kan je zelf misschien wel wat helpen. Een vast dagritme aanhouden, om maar iets te noemen. Werkt weliswaar voor geen meter in het weekend, omdat iedereen in deze periode jarig lijkt te zijn, maar doordeweeks aardig. Dat overbrugt de laatste weken wel. Op zich.
…en een wijntje op zijn tijd
Niet om alcohol te cultiveren (voor je het weet zit je na elk akkefietje te drinken en dan ben je al voor 11 uur ‘s ochtends katje lam. Wat zeg ik? Maak er maar half 7 van). Toch, af en toe even onderuit zakken met een goed boek, lekker wijntje en/of chips en trash-tv verricht vast een klein wonder. Omdat het voor jou ook de laatste weken voor de vakantie zijn. Loodzwaar.
Maar je overleeft het wel! Voor je het weet, kan je weer klagen over het gebrek aan ritme in de vakantie en dat je allemaal weer toe bent aan school 😉
Zijn jouw kinderen ook zo enorm toe aan vakantie?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeelding, Dmytro Zinkevych – Shutterstock
