Zo overleef je het eerste jaar met je baby en dreumes

Als je kinderen weinig verschillen in leeftijd kom je in een redelijk unieke situatie terecht. Het eerste (half)jaar kan behoorlijk overrompelend zijn: je moet je aandacht verdelen, beide kinderen hebben unieke behoeften maar jou nodig bij bijna alles en je komt soms tijd tekort. Zonde eigenlijk, want het is ook allemaal zo mooi en de tijd gaat zo hard! Omdat ik een paar jaar terug nog zelf middenin de hectek zat, deel ik in dit artikel mijn tips. Al is het maar opdat jij er bewuster van kan genieten dan ik destijds en meer rust ervaart.

Wat maakt dat eerste (half)jaar nu zo heftig?

Om goed antwoord te kunnen geven op deze vraag, zal ik het antwoord in drieën splitsen.

Fysiek herstel

In mijn geval beviel ik twee keer binnen een jaar. De meiden schelen slechts elf maanden en ik was dus nog herstellende van de eerste zwangerschap toen ik opnieuw in verwachting raakte. Mijn derde zwangerschap (May is onze derde dochter) was daardoor behoorlijk pittig. Ik voelde me vermoeider, was aanzienlijk zwaarder en mijn lijf protesteerde, mede daardoor, aan alle kanten.

Hoewel de bevalling zelf eigenlijk niet zo heel pittig was – het duurde maar een paar uur – voelde ik me alsnog behoorlijk gesloopt. Mijn conditie leek op vakantie, de nachten duurden veel te kort om goed te herstellen en ik voelde een enorme drang om de wereld te bewijzen dat ik het allemaal wel aan kon: drie kinderen verzorgen, het huis op orde houden en intussen freelance werken.

Je snapt dat die houding me inhaalde. Ik wilde te veel, vroeg te veel van mijn lijf en raakte eigenlijk nog vermoeider.

Mentaal herstel

Er speelden zoveel emoties door mijn hoofd. Aan de ene kant voelde ik me soms schuldig tijdens de zwangerschap om buitenstaanders te vertellen dat we zo snel weer een kindje kregen, ook omdat ik wist dat anderen in onze omgeving er zoveel moeite mee hadden. Daarbij sliep ik te weinig en vroeg als gezegd te veel van mijn lijf. Tel daar nog een kraamverzorgster bij op die er die eerste week regelmatig op hamerde dat borstvoeding het beste was (en Nutrilon vergif), dat kinderen je emoties en stress overnemen en nog meer handige ’tips’ waardoor mijn schuldgevoel naar de kinderen toe nog verder de pan uit rees, en je kan je voorstellen dat ik me regelmatig ongelukkig voelde die eerste maanden.

Ik durfde eigenlijk geen hulp te vragen aan anderen. Ik vond het al zo loodzwaar, dus waar zou ik anderen mee opzadelen? Dat kon ik simpelweg niet. Zonde, denk ik nu achteraf, want het had ons leven zoveel makkelijker gemaakt. Maar gedane zaken nemen geen keer, ik heb er in elk geval een waardevolle les aan over gehouden – waarover straks meer. Er is namelijk nog een punt dat het eerste jaar zo chaotisch maakt.

Op praktisch vlak

Misschien is heftig niet de juiste omschrijving, maar onhandig is het soms wel. Waar de één een vast tijdstip heeft voor het middagdutje, zoek je bij de ander misschien naar een nieuw ritme of slapen ze om en om, waardoor er nooit twee kinderen tegelijkertijd slapen. Rond slaaptijd gaan wandelen is een uitdaging, omdat er vaak een kind wakker wordt onderweg en niet meer stopt met huilen tot thuis. En tot slot hebben ze je beiden op een andere manier nodig, waardoor je weleens het gevoel kan hebben dat je aan alle kanten tekort schiet.

Kortom, het kan best even duren voor je eindelijk het gevoel hebt enigszins vat te hebben op de situatie. De onderstaande tips kunnen daarbij helpen.

Zo overleef je met een baby en een dreumes

Structuur

Ik geloof niet dat ik zo vaak Dokter Spock aanhaalde als dat eerste jaar. Rust, reinheid en regelmaat zijn vanaf nu je beste vrienden! Het is een manier die ze al heel lang in de kinderopvang hanteren en niet zonder reden. Door je dagen volgens een redelijk vast ritme af te draaien, zal je vanzelf merken dat er rust in huis komt. Jij weet waar je aan toe bent en hoeft alleen maar uit te voeren, je kinderen weten waar ze aan toe zijn en voelen een bepaalde veiligheid.

Een manier waarop wij dit voor elkaar kregen (na een paar maanden worstelen), was onder meer door een handig schema op te stellen. Hierop schreven we alle zaken die we moesten doen op een dag en kruisten vervolgens af wat we hadden gedaan:

• Vitamines geven
• Dutjes
• Voeden op bepaalde tijden
• Tussendoortjes
• Bad

Op deze manier werken heeft meerdere voordelen: je ziet wat je moet doen en hoeft er niet over na te denken, je man of vrouw kan kijken op de lijst wat al gedaan is en waar eventueel nog hulp bij geboden kan worden en na verloop van tijd zit het vaste ritme er zo in, dat je kind ook exact weet waar hij aan toe is.

Verder gingen we een aantal vaste activiteiten af op een dag. We brachten hun grote zus naar school en maakten een wandeling naar het dorp om wat boodschappen te halen, zoals brood en het avondeten. Daarna ging May thuis op bed, als ze wakker werd bracht ik haar zus Rose naar boven en vice versa. In de middag was er tijd om te spelen. Voor bedtijd hanteerden we ook een vast ritueel. Hoewel May lange tijd bij ons op de kamer sliep, werkte dat voor Rose als een trein: die sliep van 19.00-07.00 uur.

Kortom, investeer in een goed schema dat werkt voor jullie gezin. Het geeft rust en bespaart je denkwerk over wat je nu weer moet doen.

Uitbesteden wat je kan

De situatie waarin je zorgt voor een dreumes en een baby vraagt veel van je. Je moet van alles uitdenken en dat kan best intensief zijn. Mijn grote fout was dat ik niemand wilde belasten en uiteindelijk alle stress en vermoeidheid alleen droeg. Doe dat niet! Ik kon door die eigenwijze houding maar slecht genieten van deze periode. Zonde, want ze zijn maar één keer zo klein.

Besteed dus uit wat je kan:

• Laat boodschappen bezorgen of doe eens per week je weekboodschappen (zonder kinderen)
• Kijk of het mogelijk is betaalde hulp te krijgen voor het huishouden
• Vraag of een goede bekende (oma, opa, tante, oom) misschien op regelmatige basis zou willen oppassen – eventueel op één kind per keer

En wie weet wil opa of oma ook wel met je kind(eren) avondeten, zodat jij echt even kan bijkomen.

Zorg voor veiligheid in huis

Misschien heb je, net als wij toen, een ondernemende baby of dreumes die de wereld wil verkennen. Zo zat ik weleens op de bank onze jongste baby te voeden, terwijl haar net wat oudere zus de vensterbank in klom. Op dat soort momenten baal je oprecht dat je geen octopus bent (en dat je kind zo vroeg is met lopen): stond ik daar met een kind aan de borst, terwijl ik met mijn vrije arm een worstelende baby van elf maanden oud uit het raamkozijn plukte.

Ik had op dat moment geen andere keuze dan het huis zo veilig mogelijk maken. Het klimmen, klauteren en ontwikkelen hou je immers niet tegen. Wel kan je zorgen dat ze dit in alle veiligheid kunnen doen.

• Vensterbanken leeg Ik wilde niet dat ze in een onbewaakt ogenblik een vaas om zou stoten – met alle gevolgen (splinters overal) van dien. Dan maar een kaal huis waar het lijkt alsof je nog middenin de verhuizing zit.
• Werk snoertjes en kabels netjes weg
• Koop een apparaat waarop ze wel kunnen klimmen Op die manier mogen ze wel hun drang tot klimmen uiten, maar niet op plekken waar ze heel lelijk terecht kunnen komen.
• Zorg voor een brandschone vloer Zeker wanneer je nog borstvoeding geeft aan je baby, moet je er vanuit kunnen gaan dat je andere kindje nergens in kan stikken. Dus stofzuig flink ’s ochtends vroeg (of ’s avonds laat) en zorg dat alle troep weg is.
• Zet schoonmaakmiddelen achter slot en grendel De enige keukenkastjes die ze kunnen openmaken moeten een veilige inhoud bevatten. De rest kan je beveiligen, bijvoorbeeld met de slotjes van IKEA.
• Regel een traphekje

Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk

Als je de energie ervoor hebt, is meal preppen heel handig: vooruit koken, als het even kan voor meerdere dagen. Daarnaast hielp het bij ons om de kleintjes soms eerder te laten eten (zo rond 17.00 uur) en zelf op een later tijdstip. Zij waren namelijk al rond die tijd hongerig en het gaf ons de kans om af en toe rustig met zijn tweetjes te eten.

Ga zitten als ze rustig spelen en pak even een boek of staar voor je uit. Gebruik TikTak of Bumba als functionele afleiding terwijl jij de ander voedt en kijk waar nog meer winst te behalen valt. Verder is het handiger om een huishouden te creëren waarin je met minimale moeite het maximale resultaat behaalt. Doe bijvoorbeeld elke dag één ruimte, dan heb je aan het eind van de week het hele huis gehad. Of, als dat bij jullie beter werkt, doe één dag per week alles met het hele gezin. Minimaliseer en kies voor open ended speelgoed: daar heb je minder van nodig, maar hebben je kinderen veel meer plezier van.

Verdeel je aandacht (en voel je er niet schuldig om)

Bekijk de zaak praktisch: je hebt twee kinderen met een minimaal leeftijdsverschil die allebei aan dacht zouden willen. Dat lukt alleen niet altijd goed, omdat ze je beiden nog steeds heel hard nodig hebben. Tegelijkertijd voeden en met volle aandacht spelen met je andere baby of dreumes is lastig. Er zitten dan maar twee dingen op:

1. Accepteer dat het is wat het is. Je doet je best, meer kan je niet doen.
2. Maak af en toe één op één tijd vrij voor je kinderen. Op die manier heb je iets meer rust en kan je toch samen genieten.

Investeer in je relatie

Als je zo druk bent met de kinderen schiet je relatie er gemakkelijk bij in. Dat is nu eenmaal zo: je bent veel te moe om ’s avonds nog maar aan iets anders te denken dan je bed, zeker zolang je baby niet doorslaapt, en jezelf opmaken of een beetje leuk aankleden? Ook dat is misschien even niet waar je prioriteiten liggen.

Toch is het belangrijk af en toe even samen op pad te gaan. Lekker uit eten, iets leuks doen, misschien zelfs een nachtje weg – als je maar even met zijn tweetjes bent. Probeer ook zo nu en dan tijd te maken voor goede gesprekken samen. Hoe gaat het met jullie? Red je het? Loop je tegen obstakels aan of heb je ergens moeite mee? Door het uit te spreken, kom je echt verder dan wanneer je denkt alles alleen te moeten dragen.

Investeer in jezelf

Blijf naast je relatie ook investeren in jezelf. Kijk of je misschien kunt gaan sporten – al is het maar een uurtje per week, spreek af met vriendinnen (en ja, dat kan prima met de kinderen erbij, maar zonder kan ook heel lekker zijn), maak tijd vrij voor je hobby’s en doe dingen waar je energie van krijgt. Op die manier kom je deze tropenjaren een stukje makkelijker door.

Stel prioriteiten in jullie opvoeding

Ga op een bepaald moment eens samen zitten en beslis wat jullie het belangrijkst vinden in de opvoeding. De rest laat je voor nu los.

• Gaan jullie positief opvoeden of juist autoritair?
• Hoe sta je in het gebruik van beeldschermen, hoelang mogen ze televisie kijken per dag of zit daar geen limiet op?
• Wil je graag dat ze zoveel mogelijk biologische voeding krijgen of is af en toe een snoepje ook prima?
• Vind je het belangrijk dat de kinderen altijd tiptop gekleed gaan of kies je liever tweedehands kleren die vies mogen worden?
• Wil je dat de kinderen zelf opruimen of doe jij dat voor ze?
• Elke dag naar buiten (dus ook als het regent) of alleen als het lekker weer is?

Ga dit soort punten samen af. Waar je extra belang aan hecht, besteed je meer aandacht aan. De rest komt later wel. En helemaal voorkomen kan je het niet, maar dit soort afspraken voorkomen wel tot op zekere hoogte onenigheid in je relatie – iets waar je nu veel minder energie voor hebt.

Onthoud: alles voelt anders over een tijdje

Misschien ben je soms de wanhoop nabij en is het zo druk dat je geen idee meer hebt hoe je nog ergens vrije tijd vandaan moet persen, maar echt: over een tijdje is alles anders. Je bent dan meer gewend aan het ritme met twee jonge kinderen, je dreumes begrijpt je wat beter, er zit meer automatisme in je dagelijkse bezigheden en zelf word je ook steeds iets meer de oude.

Tot slot daarom een moederlijk advies, hoe lastig dat soms misschien ook zal zijn: geniet waar je kan. Want ja, het is vermoeiend, er zullen misschien dagen zijn dat je hersenen een doorweekte spons lijken, maar ze worden groot voor je het weet. En ergens ga je deze tijd nog missen ook. Al kan dat ook liggen aan een vorm van permanente postnatale zwangerschapsdementie.

Hoeveel maanden (of jaren) schelen jouw kinderen? Hoe vond jij het nadat je een tweede kreeg? Herken je de ervaring van chaos of was het juist wel rustig? Laat het ons weten!

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.