Eerlijk? Deze producten van de Negenmaandenbeurs gebruiken we nog steeds

Een van de lastigste aspecten van het bloggen vind ik het schrijven van een goede review. Dat klinkt misschien tegenstrijdig want het is ook een ontzettend leuk onderdeel van mijn werk: spullen en evenementen testen om de ervaring mee te kunnen geven aan mijn lezers. Toch vertroebelt een leuke goodiebag je blik soms – niks menselijks is me vreemd. Om die reden besloot ik nu, zo’n maand na de dag zelf, een eerlijk boekje open te doen over de Negenmaandenbeurs en de producten die we daar kregen om te testen. Ben ik nog steeds zo enthousiast? Of vallen bepaalde dingen toch een beetje tegen?

Negenmaandenbeurs goodies: wat is nog steeds leuk?

Happy Earth

Wat een fantastische deodorant! Ik kan niet anders zeggen. In eerste instantie vond ik de smeerbare variant wat dubieus: hoe kan iets dat je smeert nu fijn zijn? Maar inmiddels heb ik mijn tweede blikje gekocht (Jasmine Howood, echt heel erg lekker). Hij werkt fantastisch. Zeker nu ik meer sport, kan ik goed het verschil merken met mijn andere deodorant. Niet dat ik heel erg stink – althans, dat denk ik zelf haha – maar nu ruik ik geen transpiratiegeur, alleen de heerlijke bloemige deo.

Kleine opmerking: we testten ook de spray en die vind ik persoonlijk een stuk minder goed werken. Na een rondje sporten ruikt die niet bepaald fris meer.

Little Dutch

Even eerlijk, wie houdt er niet van? Prachtige producten van goede kwaliteit.

Naïf

Nog een verzorgingsproduct in deze lijst. Naïf kreeg van de Consumentenbond het predicaat Groene Keus en is bovendien duurzaam verpakt. Duidelijk een winnende combinatie. De geur is heerlijk, hij smeert makkelijk uit en ik ben heel blij dat ik deze kon meenemen voor de kinderen. Zodra de tube op is, gaan we een nieuwe kopen.

Weleda

Niet voor niks bestaat het merk al honderd jaar. Weleda is zacht voor de huid, goed voor de natuur en was al duurzaam voor het een trend werd.

Twijfel

Yummy Gums

Eigenlijk heb ik ze maar één keer genomen en daarna stapte ik weer terug naar mijn oude vertrouwde supplementen. De vitamines in gummyvorm zijn vies noch lekker, een beetje onbestemd. Zit weinig smaak aan in elk geval – misschien verwachtte ik er te veel van of zijn mijn smaakpapillen verpest door jarenlang suikerbommen en vette snacks naar binnen te werken? Wie zal het zeggen.

Dit viel tegen

Alle biologische babyhapjes

Heel leuk allemaal, maar voor € 2,00 per zakje pureer ik zelf wel een wortel. Even serieus, hoe nobel de doelstellingen ook zijn (ieder kind een gezonde, snelle maaltijd), dat is toch voor de gemiddelde Nederlander allemaal niet te betalen? Een losse biologische groente kost op zichzelf nog minder dan één babyverpakking. Dan maar twee minuten langer bezig zijn.

De kleine keuken

Nu hadden we al eens verschillende producten getest van de Kleine Keuken, maar dat viel niet echt in de smaak. Inmiddels zijn we een paar jaar verder, blijf ik de dames en filosofie van het merk sympathiek vinden en vond ik het tijd voor een tweede kans. We kregen chocopasta mee naar huis, koekjes en crackers. Ik riep de dames bijeen en gaf ze een boterhamstukje met chocopasta.

De eerste spuugde het meteen uit, de ander trok een gezicht en de derde kauwde bedachtzaam, maar constateerde ook dat het niet lekker was. ‘Ah, mama! Ik weet al wat er mis is. Deze chocopasta is gemaakt van kikkererwten, vandaar dat het zo raar smaakt.’ Ik had het geloof ik zelf niet beter kunnen verwoorden, als ik eerlijk ben. Om de proef op de som te nemen, nam ik zelf toch ook nog een hap. Het smaakte mij echter of ik een hap meel in mijn mond had. Heel droog, smaakloos en slecht te verteren. Niet voor herhaling vatbaar dus.

Sean at de koekjes wel. De peulvruchtencrackers leken even aan te slaan, maar gaan eigenlijk alleen maar naar binnen als ik er een laagje 100% pindakaas op smeer. Verder geen probleem trouwens, alleen geef ik liever dan een stukje fruit als tussendoortje of in elk geval iets zonder beleg. De koekjes zijn dus wel een blijvertje, omdat ik het een prettig idee vind dat deze tussendoortjes gezonder zijn.

Pampers

Een merk dat een nieuwe, relatief groene (want wasbare) luier ontwikkelt? Dat rekent doorgaans op mijn sympathie. Alleen maakte Pampers tijdens de Negenmaanden een paar keuzes die niet helemaal stroken met mijn opvattingen. Los van de giechelende tienermeisjes die totaal geen affiniteit hebben met kinderen – wat ik ze overigens niet kwalijk neem, maar het paste niet bij de setting – ging er meer mis.

Zo heeft het merk nieuwe billendoekjes ontwikkeld die nagenoeg volledig uit water bestaan. Dit juich ik van harte toe. Alleen vertelde de PR dame vervolgens heel trots dat er geen microplastics in zitten. Prima, maar daarmee ga je dus volledig voorbij aan het feit dat je jarenlang het milieu verziekte met doekjes waar die plastics wel in zaten. Je kan fouten maken, maar dan vind ik ook dat je hier openlijk je verantwoordelijkheid voor moet nemen. Gemiste kans.

Verder heeft Pampers ook een wasbare luier ontwikkeld waarover we geen informatie kregen. En hoewel ik tot de Negenmaandenbeurs trouw elke week 2-3 pakken Harmonie luiers kocht met hoogwaardig katoen en plantaardige vezels, ben ik overgestapt op de veel goedkopere Kruidvat luier die in elk geval CO2-neutraal is. De volgende stap wordt hopelijk écht wasbaar, maar dat is nu nog niet aan de orde.

Mepal

Een merk dat anno 2022 nog steeds kiest voor kunststof terwijl er prima siliconen alternatieven zijn, heeft de boot wat mij betreft gemist.

Vind jij het belangrijk dat een merk duurzaam is? Of hecht je daar minder waarde aan?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven