In je opvoeding floep je er ongetwijfeld weleens dingen uit die je beter niet had kunnen roepen. De onderstaande 9 opmerkingen zou je bijvoorbeeld eigenlijk niet tegen je kleuter moeten maken. Met de kanttekening dat wij deze opmerkingen ook weleens per ongeluk roepen. Oeps!
Waarom moet je bepaalde dingen niet tegen je kleuter zeggen?
Het mooie van kinderen in de kleuterleeftijd is dat ze nog zo verschrikkelijk puur zijn. Dat maakt hen aan de andere kant ook weleens kwetsbaarder. Wat jij beweert kunnen ze als waarheid aannemen. Aan de andere kant bestaat het risico dat je kinderen aanspreekt op een manier die eigenlijk bij oudere kinderen past. Ze kunnen bepaalde zaken nog helemaal niet. Om die reden moet je onderstaande opmerkingen dus gewoon niet meer maken tegen je kleuter. Ook staan er soms betere alternatieven bij waarmee je wél uit de voeten kunt.
Deze opmerkingen moet je niet maken tegen je kleuter (maar doe je misschien soms toch)
Doe normaal!
‘Doe normaal’ is een opmerking waar je kind vrij weinig mee kan. Vaak staat het ook haaks tegenover je opvoeding: aan de ene kant beweer je, op rustige momenten, dat je kind lekker mag zijn wie hij wil – ongeacht wat de rest van de wereld daarvan vindt. Dus als je zoon nagellak wil, mag hij dat dragen, heeft je dochter een uitgesproken kledingsmaak of zit ze regelmatig in een boom, ook prima.
Maar dan loopt je kleuter een hele middag te klieren en ergens ontplof je. ‘Doe nou gewoon eens een keertje normaal!’ Het vliegt eruit voor je er erg in hebt, alleen verandert er niks aan de situatie. Want wat is dat normaal dan precies? Zijn zoals de rest? Gemiddeld, gewoontjes? Nee. Dat is eigenlijk niet wat je bedoelt.
Alternatief
Zeg tegen je kind wat je van hem verlangt. ‘Ik begrijp dat je baalt dat de televisie niet aan mag vanmiddag, maar je zeurt en dat vind ik vervelend. Houd daar eens mee op.’ Of: ‘We doen de televisie niet aan vanmiddag, maar we kunnen wel muziek luisteren.’ Ook helpt het vaak om te zoeken naar de oorzaak en daar iets aan te doen. Misschien zeurt je kind zo om de televisie, omdat hij eigenlijk heel moe is (en had iedere andere willekeurige reden hem kunnen laten zeuren). Zoek dan naar een oplossing voor wat meer rust.
Je gedraagt je als een kleuter
Dat is natuurlijk niet zo gek, want je praat tegen een kleuter. De opmerking is er in de loop van je leven misschien zo ingesleten, dat je ‘je gedraagt je als een kleuter’ voornamelijk gebruikt tegen mensen die zich kinderachtig opstellen. Voor je het weet floept hij er ook uit tegen je vierjarige. Oeps!
Waarom ben je niet meer zoals… (of: je zusje had dit allang gedaan)
Iets dat je niet tegen je kleuter zou moeten zeggen (maar eigenlijk tegen je kinderen in het algemeen) is dat zijn broer(tje) of zus(je) iets beter zou aanpakken. Bij je kind komt dit aan alsof je je andere kind leuker of beter vindt en dat jij hem of haar dus niet goed genoeg vindt. Terwijl het helemaal niet zo zit. Het ene kind is nu eenmaal beter in A en de ander in B; jij gaat ze leren om ook beter te worden in het ander – zonder vergelijking met andere kinderen.
Alternatief
Verwoord wat je wil op een positieve manier. ‘Ik zie dat je je spullen laat slingeren, maar we moeten het huis weer netjes maken. Ik pak nu een bak en daar doen we samen alle autootjes in. Zullen we beginnen met de rode of de groene?’
Laat maar, mama doet dat wel even
Of: ik doe dat wel even, als je liever niet in de derde persoon praat 😉
Deze opmerking komt vaak voort uit haast. Door je kinderen zaken uit handen te nemen, kan je een enorme driftbui ontlokken – en dat is vaak iets waar je op dat moment helemaal geen behoefte aan hebt. Denk aan de drukke ochtendspits. Je dochter van vijf wil haar boterham heel graag smeren, maar doet alles in een relaxed tempo alsof het nog niet 07.55 uur is op dat moment. Jij zou het liefst de boterham uit haar handen grissen en het zelf oplossen, zodat je in elk geval nog op een schappelijke tijd bij school aankomt.
Alternatief
Beslis of het mogelijk is om eerder op te staan de volgende keer. Dan heeft je kleuter wel alle tijd om zijn of haar eigen boterham te smeren en ervaar je zelf minder stress. Dat het dan vijftien minuten duurt, maakt niet uit – per saldo heb je dan evenveel tijd als nu, omdat je dat kwartiertje al ingecalculeerd had. Lukt dat niet? Smeer het brood dan in de keuken, zodat je kind geen mogelijkheid heeft om het zelf te willen doen. De enige keus die ze hebben is welk broodbeleg je erop doet.
Moet ik anders even helpen?
Deze opmerking komt eigenlijk vaak voort uit de beste bedoelingen: je wil je kleuter helpen. Of bent het ‘gepruts’ zat en wil nu eindelijk weleens gaan doorpakken. Toch zal je kind bepaalde zaken zelf moeten leren uitvoeren. En dat kost tijd – denk maar aan jezelf als je op je werk een compleet nieuwe vaardigheid onder de knie moet krijgen. Voor je dat snel en soepel uitvoert, ben je soms ook even verder.
Alternatief
Bijt op je lip en zeg niks. Ga desnoods even iets anders doen ter afleiding, terwijl je aangeeft dat als ze je hulp nodig heeft, je in de buurt bent. Maar laat je kind verder lekker een beetje prutsen en oefenen met het aantrekken van de schoenen, strikken van de veters of dichtritsen van hun jas. Laat hen dingen zelf pakken in de supermarkt of misschien een medewerker om hulp vragen. Oefening baart kunst en voor je het weet gaat het allemaal een stuk sneller; aan jou de taak om hen te begeleiden naar meer zelfstandigheid.
Ik schaam me voor je
Ja, je zal deze opmerking zelf ongetwijfeld nog een keer naar je hoofd krijgen (van je (pre)puber), maar andersom is het nooit goed. Zeker niet tegen je kleuter. Waarom zou je je ook schamen? Dat bepaald gedrag niet helemaal handig is of ongepast? Tja, dat is inderdaad zo. Maar alle kleuters gaan nu eenmaal door een bepaalde fase die ongemak oplevert (broeken naar beneden trekken in een volle winkel, net iets te hard eerlijke opmerkingen maken over anderen of ongepaste uitspraken in het algemeen).
Alternatief
Wanneer er iets gebeurt of gezegd wordt waardoor het schaamrood op je kaken staat, geef dan op een rustige (of zo rustig mogelijke) manier aan dat dit niet de plek is. ‘Als je je broek wil uittrekken, mag je dat straks thuis doen’, ‘nee, we zeggen dat anders. Die mevrouw is niet dik, maar ziet er hartstikke mooi uit.’ en ‘Ik vind het niet netjes wat je nu zegt, je biedt nu je excuses aan.’ Kom er later nog eens op terug en spiegel eventueel: wat je zei, kwetste die mevrouw in de supermarkt. Dat doet pijn. Hoe ga je het volgende keer aanpakken?
Daar hebben we het wel over als je ouder bent
Ook als je je kinderen wil beschermen tegen bepaalde zaken, is het vaak verstandig een bepaald onderwerp niet te verzwijgen. Je mag er vanuit gaan dat je een vraag krijgt, omdat ze iets hebben gehoord en/of omdat er iets bij hen speelt. Voor het een eigen leven gaat leiden, is het verstandig om hier zelf een antwoord op te geven dan dat ze zelf iets verzinnen. Denk aan heftige nieuwsberichten waar ze op school iets over horen – jij kan ze in Jip-en-Janneketaal vertellen wat ze volgens jou aankunnen en waarmee hun gevoel wellicht gerustgesteld wordt.
Zaken als seksuele voorlichting kan je ook al meegeven op deze leeftijd. Kleuters willen vaak weten waar ze vandaan komen en hoe een mens ontstaat. Daarbij is het goed om ook onderwerpen te bespreken als homoseksualiteit. Normaliseren is belangrijk. Stel dat je kind bijvoorbeeld op hetzelfde geslacht valt of een meer fluid seksualiteit ervaart, is het fijn wanneer hij zich thuis veilig genoeg voelt omdat te vertellen.
Nee, mama moet afvallen
Het is misschien wel zo dat je wil afvallen, maar dat neemt niet weg dat je hiermee eigenlijk de nadruk legt op een verkeerde doelstelling. Je wil niet alleen afvallen, maar vooral gewicht verliezen om gezonder te worden. Als je dit te veel met je kind deelt, krijgt die wellicht het idee dat het normaal is om op die manier met voeding om te gaan.
Alternatief
Je hoeft niet met je kind te delen dat je gewicht wil verliezen. Wel kan je zeggen dat je graag gezond wil leven en daarom fruit eet of gaat sporten. Op die manier geef je hen het beeld mee van een gezondere leefstijl. Een methode die hierbij past is intuïtief eten. Daarmee leer je op een gezondere manier omgaan met eten, kan je gewicht verliezen én af en toe nog best een taartje eten zonder schuldgevoel.
Daarom!
Maar goed, we zijn allemaal mens toch? Dus “Waarom? Daarom!” tegen je kleuter zeggen, doen we bijna allemaal weleens. Het heeft weinig nut, want ze leren er niks van. Maar goed, dat laatste wist je zelf ook wel.
En nu jullie: welke opmerkingen die je niet tegen kleuters zou moeten maken kan jij afstrepen?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeeldingen bij dit artikel ©Monkey Business Images – Shutterstock
