Column | Waarom willen we krampachtig jong blijven?

De oudere vrouw kampt met een imagoprobleem. En omdat ik zelf de leeftijd van de middelbare vrouw nader (want jawel, die begint al bij veertig) wordt dat dus ook mijn persoonlijke probleem. Om me heen zie ik dan ook soms voorzichtig, soms opzichtig, hoe de eerste spuitjes botox worden gezet, leeftijdsgenoten spenderen een fortuin aan crèmes en schoonheidsspecialistes om de fijne lijntjes zoveel mogelijk te verdoezelen en we omarmen de schaarse momenten dat iemand toch voorzichtig ons ID vraagt bij het halen van een fles wijn. Ik begin soms zelfs te twijfelen of ik niet ook moet.

Het schoonheidsideaal in onze maatschappij is namelijk jong, slank en dynamisch. Zodra ik de veertig bereik over iets minder dan anderhalf jaar, ben ik volgens jongeren een oud wijf. Wat me staat te wachten lijkt vooral een horrorscenario: na die leeftijd val je nauwelijks nog af, zeggen ze. De menopauze staat je op te wachten als die veel te nieuwsgierige buur voor wie je het liefst de deur zou dichtsmijten. Op de arbeidsmarkt moeten ze je niet meer hebben. En ga je naar een festival met beduidend jongere mensen? Dan vragen ze schamperend wie zijn moeder heeft meegenomen.

Tijd een andere visie dus, niet in het minst met betrekking tot mijn eigen denkbeelden. Het gekke is dat Europese voorouders, Kelten en Germanen, de vrouw juist in hoog aanzien hadden staan. Dat wij kinderen baren, maakte dat zij vrouwen heel hoog hadden zitten. Daarbij bestond eeuwen geleden een bijzondere gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Ze verdeelden samen de taken in en om het huis, maar vochten ook zij aan zij. Het Christendom en de Romeinen gooiden roet in ons eten, maar het is nog niet te laat om oude waarden te herstellen. Of misschien zelfs nieuwe te creëren.

Want is de oudere vrouw niet vooral wijs? Heeft zij door haar levenservaring en wellicht juist dankzij de menopauze een bepaalde innerlijke rust waaraan jongere mensen zich kunnen optrekken? Hoe fijn is het dat je je als vrouw van veertig-, vijftig- of zestigplus niet meer hoeft te meten met de snelle jeugd die niks wil missen? Dat je meer zelfvertrouwen hebt, minder druk voelt om mee te doen met de rest en je het leven op een nieuwe manier leert waarderen? Daarnaast blijkt uit onderzoek dat vrouwen in de veertig en vijftig een beter seksleven hebben dan jongeren. Juist omdat ze hun lijf beter kennen en zich makkelijker overgeven tussen de lakens.

Je ondergaat ergens na je veertigste de bijzondere transitie van de vrouw die kinderen kreeg naar de vrouw die kinderen opvoedt, loslaat en kleinkinderen verwelkomt. Met innerlijke rust. Dat is hoe de natuur werkt. Je hoeft niet meer te baren, de tijdsdruk verdwijnt om de juiste partner te vinden en je kijkt beter naar waar je eigen behoeften liggen. En je hoeft er dus ook niet langer uit te zien als een vrouw die nog aan de vooravond van deze turbulente periode staat. Je uitstraling zit per slot van rekening van binnen. Dat zat hij op je zestiende, op je vijfendertigste en zal op je zeventigste nog steeds gelden.

Anders gezegd, als ik op mijn zeventigste goed in mijn vel wil zitten, is het belangrijk dat ik nu de hang naar eeuwige jeugd loslaat. Dat ik niet naarstig zoek hoef naar een bepaalde bevestiging dat ik er jonger uitzie dan ik ben, maar vooral zoek naar innerlijk levensgeluk. Dat mijn ogen schitteren van plezier, ik zoveel mogelijk lach, geniet en mijn leeftijd loslaat. Ik hoef er niet uit te zien als een jong meisje van begin twintig, want ik wil ook niet zo behandeld worden. En als ik oud ben wil ik dat mijn gezicht laat zien dat ik een leven heb gehad. Dat elke denkrimpel en frons een verhaal vertelt.

Dat gezegd hebbend, zijn er best nog een paar stappen die ik kan maken. Zo verf ik mijn haar voorlopig nog, geniet ik als iemand me rond de dertig schat en vind ik een avondje uitgaan nog te leuk om los te laten. Maar dat mag ook. Met een dreumes op mijn heup ben ik nog niet toe aan de fase waarin ik oma mag worden, geloof ik. Achtendertig is weliswaar richting de veertig, maar nog niet helemaal. Nog minstens anderhalf jaar…

Heb jij moeite met ouder worden? Of vind je het juist wel prettig? Ik zou graag jullie reacties lezen onder dit artikel.

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

©goodluz – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven