Hadden we tijdens corona last van nies-schaamte (onder het mom van: ‘Maar ik heb echt hooikoorts!’), nu voel ik dat schaamtegevoel een beetje wanneer iemand vraagt waar wij naartoe gaan deze zomer. Zeker nu iedereen weer gewoon kan. Dan haast ik me verontschuldigend te zeggen dat ik in september lekker naar Edinburgh ga met een vriendin, om maar te voorkomen dat mensen me een sneu geval vinden dat nergens komt. Terwijl de echte reden van ons thuisblijven is dat ik het gewoon zonde van mijn geld vind, zo’n week naar de zon met het hele gezin. Van de ticketprijs voor vijf man (en een baby) kan je een leuke tweedehands auto kopen.
Toch voelt het dus ongemakkelijk, als de dooddoener binnen het gesprek. Iemand zit net geanimeerd te vertellen dat ze naar de Spaanse zon vertrekt, Zwitserse bergen gaat verkennen of komende zomer gewoon drie weken plat ligt op de Bahama’s, en dan kom jij. ‘Heerlijk zeg, dat wordt drie weken lang genieten! Wij blijven thuis.’ Je voelt andermans gêne bijna tussen de regels doorsijpelen als ze daarop moeten reageren. ‘Oké. Ja. Thuis is ook leuk natuurlijk.’ Alsof dat hagelwitte strand en die heerlijke zomerse cocktail ook maar enigszins vergelijkbaar zijn met de file richting Hoek van Holland in de bloedhitte die een auto zonder airco met zich meebrengt.
Op het moment dat je dan dat snoepreisje richting Schotland voorhoudt of een andere vakantie die in elk geval in het verschiet ligt, kunnen mensen tenminste opgelucht ademhalen. Gelukkig, ze gaat wel íets doen. Kunnen we het mooi weer zonder schuldgevoel over mij hebben en de rampzalige zoektocht naar een badpak. En anders dan kan je in elk geval gezamenlijk klagen over de ticketprijzen, want ‘zelfs in september betaal je ineens de hoofdprijs.’
Het ongemak van zo’n gesprek zit volledig in mijzelf. Ergens baal ik natuurlijk vooral zelf. Ik zou ook gewoon wel lekker op de Canarische Eilanden willen liggen met de kinderen bij me, culturele uitstapjes doen en jaloersmakend bruin terugkeren naar Nederland. Dat we nu voor het hele gezin meer dan € 7.000,00 kwijt zijn, betekent simpelweg dat het geen optie is voor ons. Ik heb sowieso om budgettaire redenen nog nooit serieus een zomervakantie in het buitenland overwogen, maar helemaal niet nu de prijzen zo exorbitant hoog liggen.
Misschien is balen niet het goede woord hoor; uiteindelijk ben ik dol op ons gezin en weet ik best dat zo’n zonvakantie niet opweegt tegen de momenten die we samen hebben. Of dat nu in Lutjebroek is of op Tenerife, maakt niet uit. Maar ik vind het weleens jammer. Ook dat de kinderen nog nooit hebben gevlogen en in hun reizen niet verder zijn gekomen dan Zuid-Duitsland. Andersom hebben zij er minder last van, geloof ik. Voor hen is de zomervakantie vooral een eindeloze, open ruimte waarbinnen ze nieuwe avonturen kunnen maken, op pad gaan en hun grenzen leren verleggen.
Het is tijd om dat hele thuisblijfongemak overboord te gooien. Zonder dat ik hoef te vertellen over Schotland, aangezien dat pas over drie maanden is. Zonder dat ik me ongemakkelijk hoef te voelen wanneer een ander wegdroomt over een willekeurig eiland in een prachtig blauwe zee. Gewoon omdat thuisblijven net zo leuk is. En met dat in mijn achterhoofd kan ik nu met een opgelucht hart plannen gaan bedenken voor straks, als ‘iedereen’ weg is.
Wat zijn jouw vakantieplannen? En ja, deel het vooral lekker als je richting de zon gaat – maar ook als je net als wij thuisblijft en af en toe een dagje weggaat.
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.